tromaktiko: Τίποτα δεν πάει χαμένο

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Τίποτα δεν πάει χαμένο



Σημαντικό περιβαλλοντικό όφελος, εκτός από οικονομικό, προκύπτει από την απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων.
Τα υλικά τους αξιοποιούνται κατά 85% από τις εταιρείες ανακύκλωσης στην Ελλάδα. Τα ελαστικά, τα ορυκτέλαια, η μπαταρία, τα πλαστικά και τα μέταλλα (σίδηρος, χάλυβας) ανακυκλώνονται και κάποια από αυτά κυκλοφορούν εκ νέου στην αγορά, ως πρώτη ύλη.

Η διαδικασία

Οταν αποσύρεται ένα αυτοκίνητο μεταφέρεται, χωρίς κάποια χρηματική επιβάρυνση του ιδιοκτήτη, στις ειδικές εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. Στο πρώτο στάδιο της διάλυσης και απορρύπανσης του οχήματος αφαιρούνται τα στερεά υλικά (μπαταρία, ρόδες, πλαστικά κ.ά.) και στο δεύτερο στάδιο τα υγρά (καύσιμα, λάδια μηχανής και κιβωτίου, υγρά των φρένων κ.ά.). Ολα τα υλικά που αφαιρούνται μεταφέρονται σε εταιρείες ανακύκλωσης, ενώ όσα βρίσκονται σε καλή κατάσταση χρησιμοποιούνται εκ νέου ως ανταλλακτικά. Οταν, πλέον, μείνει μόνο το κουφάρι του αυτοκινήτου, αυτό μεταφέρεται στην πρέσα όπου συμπιέζεται, ώστε στη συνέχεια να τεμαχιστεί. Τα κομμάτια των μετάλλων (σίδερο, αλουμίνιο, χάλυβας) μεταφέρονται σε μια άλλη μηχανή, όπου γίνεται ο διαχωρισμός τους.

Τα ανακυκλώσιμα υλικά που προκύπτουν από το αυτοκίνητο είναι αρκετά. Σύμφωνα με τον Επαμεινώνδα Βοναζούντα, γενικό διευθυντή της ΕΔΟΕ (Εναλλακτική Διαχείριση Οχημάτων Ελλάδος), το σύνολο της ανακύκλωσης-αξιοποίησης ενός οχήματος ανέρχεται στο 85%-86%.

«Τα υλικά που προκύπτουν από τη μηχανική κοκκοποίηση των ελαστικών καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα τελικών προϊόντων, όπως είναι: οι τεχνητοί χλοοτάπητες γηπέδων (το γνωστό ταρτάν), τα ελαστικά δάπεδα ασφαλείας και τα θερμομονωτικά και ηχομονωτικά υλικά κατασκευών», αναφέρει στη Real planet o γενικός διευθυντής της Ecoelastika Γιώργος Μαυριάς. Το τεμαχισμένο ελαστικό μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί σε υποστρώματα εθνικών δρόμων και ως αντικραδασμικό στις σιδηροδρομικές γραμμές.

Λάδια και υγρά

Όλα τα υγρά του αυτοκινήτου, όπως των καύσιμων, των λαδιών μηχανής, των λαδιών κιβωτίου, των φρένων και του ψυγείου, ανακυκλώνονται και χρησιμοποιούνται εκ νέου στην αγορά. Οι μπαταρίες των αυτοκινήτων είναι συστοιχίες επαναφορτιζόμενων στοιχείων. Είναι σχεδόν πάντα μολύβδου - θειικού οξέος.

Στις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης, οι μπαταρίες διαχωρίζονται και γίνεται θραύση και το θειικό οξύ οδηγείται μέσα από ειδικά κανάλια προς εξουδετέρωση και ανακύκλωση. Το πλαστικό μέρος της μπαταρίας κομματιάζεται, πλένεται και στη συνέχεια είναι έτοιμο προς επαναχρησιμοποίηση. Το μολύβι στέλνεται σε φούρνους, όπου λιώνει και καθαρίζει σε υψηλές θερμοκρασίες. Στο τέλος της διαδικασίας, το ανακυκλωμένο μολύβι οδηγείται προς επαναχρησιμοποίηση στην αγορά για την παραγωγή καινούργιων συσσωρευτών, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε τηλεπικοινωνιακά μηχανήματα.

Το επιβατικό αυτοκίνητο αποτελείται από περίπου 65% χάλυβα και σίδηρο. Η βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα εξοικονομεί κάθε χρόνο αρκετή ενέργεια από τα ανακυκλώσιμα οχήματα. Ο χάλυβας είναι ένα από τα λίγα υλικά που μπορούν να ανακυκλωθούν πολλές φορές, χωρίς να μειωθεί η ποιότητα ή η δύναμή του. Η εταιρεία επεξεργάζεται το σιδερένιο όχημα και το μετατρέπει σε ευθύγραμμο χάλυβα, που είναι το βασικό υλικό ασφάλειας και αντοχής μιας κατασκευής, ενώ ο κύριος σκοπός του είναι η αντοχή και η ευστάθεια, ειδικά σε περιπτώσεις έντονων σεισμικών δονήσεων.

Τα πλαστικά (π.χ. ο προφυλακτήρας και το ταμπλό) ανακυκλώνονται όπως τα περισσότερα ομοειδή τους, επεξεργάζονται σε χυτήρια και επανεισέρχονται στην αγορά ως καρέκλες, κρεμάστρες, λεκάνες, φαράσια κ.ά. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιος φορέας για να συλλέξει τα κρύσταλλα και συγκεκριμένα το παρμπρίζ του αυτοκινήτου, λόγω της απουσίας των κατάλληλων μηχανημάτων για την αφαίρεση της προστατευτικής πλαστικής μεμβράνης. Αν υπήρχαν, θα πίναμε νερό σε γυάλινο ποτήρι, κατασκευασμένο από το παρμπρίζ αυτοκινήτου! Δύο πράγματα που δεν ανακυκλώνονται και οδηγούνται στις χωματερές είναι τα σφουγγάρια και τα υφάσματα των καθισμάτων.

     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!