από αέρος έναν νεαρό, θηλυκό ρινόκερο της Σουμάτρα -ένα σπάνιο είδος ρινόκερου που κινδυνεύει σοβαρό με εξαφάνιση- σε δασική περιοχή για να βρει το ταίρι της.
Σύμφωνα με την υπηρεσία Άγριας Ζωής του Σαμπάχ (SWD) και τη Συμμαχία για τον Ρινόκερο της Βόρνεο (BORA) οι εναπομείναντες πληθυσμοί των ρινόκερων της Σουμάτρα είναι τόσο μικροί που σε ορισμένες περιοχές που η ανεύρεση ενός δεύτερου μέλους του είδους είναι σχεδόν αδύνατη.
“Πρόκειται για ένα φανταστικό δώρο στη μάχη που δίνουμε για την επιβίωση ενός πραγματικά μοναδικού είδους και για μια καταπληκτική περίσταση όπως είναι τα Χριστούγεννα, είναι σαν να εισακούστηκαν οι προσευχές μας” λέει ο διευθυντής της SWD Λαυρέντιος Άμπου.
“Παρατηρούσαμε την περιοχή από το 2007 χωρίς ίχνος εισόδου άλλου ρινόκερου στην περιοχή την τελευταία πενταετία” προσθέτει ο Τζουναΐντο Πέην, διευθύνων σύμβουλος της BORA και καταλήγει πως “υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις πως οι ρινόκεροι είναι πλέον τόσο λίγοι που δεν συναντώνται για αναπαραγωγή”.
Ο θηλυκός ρινόκερος που ακούει στο όνομα Πουντούνγκ μεταφέρθηκε στο δρυμό Τάμπιν για να βρεθεί κοντά στον Ταμ, έναν μεσήλικα ρινόκερο που διασώθηκε από μια φυτεία παραγωγής φοινικέλαιου τον Αυγουστο του 2008.
Ο Ρινόκερος της Σουμάτρας (Dicerorhinus sumatrensis) είναι μέλος της οικογένειας των Ρινοκεροτίδων και ένα από τα πέντε είδη ρινόκερων που ζουν σήμερα. Είναι ο μικρότερος ρινόκερος με ύψος 120-145 εκ. και μήκος 250 εκατοστών. Το βάρος του ποικίλει από 500-800 κιλά. Όπως και τα αφρικανικά είδη, έχει δύο κέρατα. Το μεγαλύτερο είναι το ρινικό και έχει μήκος 15-25 εκατοστά, ενώ το δεύτερο είναι μικρότερο. Το μεγαλύτερο μέρος του σώματός του καλύπτεται από κοκκινωπό τρίχωμα.
Ο ακριβής πληθυσμός τους είναι δύσκολο να εξακριβωθεί καθώς είναι αρκετά μοναχικά ζώα και διασκορπισμένα στην περιοχή κατοικίας τους, υπολογίζεται όμως πως ζουν περίπου 300.
Η μείωση του πληθυσμού του Ρινόκερου της Σουμάτρας οφείλεται κυρίως στη λαθροθηρία, καθώς τα κέρατά του χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην κινεζική παραδοσιακή ιατρική και η αξία τους στην μαύρη αγορά φτάνει τα 20.000€ ανά κιλό.
Άλλος κίνδυνος είναι η καταστροφή των εδαφών τους εξαιτίας της αποψίλωσης των δασών για τη δημιουργία καλλιεργήσιμων εκτάσεων.