«επισπεύσει την εφαρμογή των συμφωνηθέντων», απηύθυνε το eurogroup από τις Βρυξέλλες.
Η επόμενη δόση, από το επόμενο πακέτο αυτή τη φορά, θα αποφασιστεί μετά από ενδελεχείς ελέγχους και πυρετώδεις διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν τα στελέχη της τρόικας «λίαν συντόμως».
Υπουργοί όπως ο Σόιμπλε, ο Μπαρουάν, ο Ντε Κέες Γιάχερ και η Μ.Φέκτερ, δεν άφησαν και πολλά περιθώρια για το τι αναμένεται από την Ελλάδα: μείωση της απασχόλησης στο δημόσιο, ριζοσπαστική αναδιάταξη των υπηρεσιών και νέο φορολογικό σύστημα -ό,τι γράφει ήδη η 5η έκθεση των ελεγκτών- όπως ανέφερε και ο ίδιος ο επίτροπος Ρεν στο συμβούλιο. Όλα αυτά θα τα συζητήσουν ξανά και ξανά οι ελεγκτές με τους αρμόδιους υπουργούς και, όπως αναφέρει επικοινωνιακή πηγή της Κομισιόν, «ο σχεδιασμός προβλέπει ότι οι το διάδοχο πρόγραμμα πρέπει να έχει κλείσει πριν το τέλος του έτους».
Στο ερώτημα του Real.gr για το αν αυτό σημαίνει ενδεχομένως και αλλαγές στον προϋπολογισμό του 2012, η ίδια πηγή μίλησε για «αναπόφευκτες προσθήκες κυρίως στον τομέα των δαπανών». Το συμβούλιο ξεκαθάρισε για μια ακόμη φορά ότι στέλνει τους ελεγκτές να διαπραγματευτούν «με αυστηρή εντολή να απορρίπτουν και να αμφισβητούν μέτρα με προβλέψεις εσόδων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ζήτημα των περίφημων επιστολών ξεπεράστηκε «δια περιφοράς» όπως αναφέρουν διπλωμάτες του Συμβουλίου. Ο Ζ.Κ. Γιούνκερ δήλωσε δημόσια πως θα απαντήσει στην επιστολή του πρωθυπουργού, ενώ το περιβάλλον του Ευ. Βενιζέλου διοχέτευσε την πληροφορία ότι ο κ. Γιούνκερ θα απαντήσει και στους πολιτικούς αρχηγούς, κάνοντας ερμηνεία των επιστολών που έλαβε για να «αποκλειστεί κάθε αμφιβολία για τη δέσμευση στην τρέχουσα και την επόμενη περίοδο», δηλαδή και μετά τις εκλογές. Ο Έλληνας υπουργός φέρεται μάλιστα να έχει κάνει περιγραφή της νέας πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα και των προθέσεων των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση να ψηφίσουν τη νέα δανειακή σύμβαση.
Αντιθέτως, παράδειγμα προς μίμηση κατέστη η Ιρλανδία σε αυτή τη Σύνοδο του Συμβουλίου Eurogroup, καθώς τόσο ο Γιούνκερ όσο και ο Ρεν μίλησαν με εγκωμιαστικά σχόλια για το πως εκτελείται το πρόγραμμα προσαρμογής στη χώρα αυτή. «Η Ιρλανδία είναι ένα παράδειγμα επιτυχίας των προγραμμάτων που σχεδιάζει η ευρωζώνη. Η Ιρλανδία απέδειξε ότι με σταθερότητα και αλληλεγγύη οι πολιτικές του Eurogroup είναι επιτυχείς, αρκεί να κάνει ο καθένας αυτό που του αναλογεί», είπε ο Ζ.Κ. Γιούνκερ ανοίγοντας τη συνέντευξη τύπου. Για την Ελλάδα περιορίστηκε να ανακοινώσει την εκταμίευση της δόσης στα μέσα Δεκέμβρη και αφού προηγουμένως θα έχει συνεδριάσει το ΔΣ του ΔΝΤ. Πηγή του Ελληνικού υπουργείου οικονομικών επικαλούμενη τοποθέτηση της Κ. Λαγκάρντ τοποθετεί τη συνεδρίαση στις 5 Δεκεμβρίου.
Το Συμβούλιο ζήτησε ακόμη την επιτάχυνση του διαλόγου των ελληνικών αρχών με τους ιδιώτες πιστωτές, ώστε να συμφωνήσουν σε ανταλλαγή των ομολόγων μέσα στον Ιανουάριο.
Η συζήτηση για την ενδεχόμενη χρηματοδότηση της Ιταλίας, αλλά και την ανάγκη για ενίσχυση της δύναμης πυρός της ευρωζώνης, δεν εξελίχθηκε και τόσο παραγωγικά. Η μόχλευση, όπως την αποκαλούν, του προσωρινού μηχανισμού στήριξης του ευρώ, έχει στόχο να φτάσει το 1 τρισ., περιγράφηκε μεθοδολογικά από τον επικεφαλής του ταμείου Κλάους Ρέγκλινγκ, αλλά μάλλον δεν πείθει τις αγορές. Το γεγονός που σχολιάστηκε φυσικά ήταν η αδυναμία του ταμείου να «βρει λεφτά από τους επενδυτές» που μένουν παγερά αδιάφοροι στις πρόνοιες για ιδιότυπα ασφάλιστρα επί των τίτλων, κοινές εκδόσεις και άλλες ευφάνταστες λύσεις. Οι αγορές γνωρίζουν πως η ΕΕ δεν μπορεί στην πραγματικότητα να εγγυηθεί πάνω από το 30% των εκδιδόμενων τίτλων.
Σε σχέση με την αύξηση των κεφαλαίων του EFSF, Γιούνκερ και Ρεν κατά τη συνέντευξη τύπου περιορίστηκαν να πουν ότι εγκρίθηκαν δύο από τις «δυνατότητες εξεύρεσης ρευστού, ονομαστικά την εγγύηση κατά 20-30% εθνικών ομολόγων και τις κοινές επενδύσεις με ιδιώτες» Γιούνκερ και Ρεν ακροθιγώς αναφέρθηκαν και στην αύξηση των κεφαλαίων του ΔΝΤ μιλώντας απλώς για την πιθανότητα διμερών δανείων προς το ταμείο από κράτη-μέλη. Είπαν μάλιστα πως συζητούν για αυτήν και για άλλες επιλογές με την Κριστίν Λαγκάρντ.
Κάπου εκεί άρχισε χθες βράδυ η πραγματική μάχη μεταξύ των υπουργών, που δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί πριν από τη Σύνοδο του Δεκεμβρίου -για κάποιους αναλυτές ίσως ούτε και εκεί. Το ζήτημα είναι απλό και σύνθετο ταυτόχρονα: λεφτά δεν υπάρχουν στις παραδοσιακές πηγές, σε περίπτωση –ασφαλώς– που θα απαιτηθούν για νέες διασώσεις, με αποτέλεσμα οι Ευρωπαίοι να ερίζουν για τη χρήση νέων πηγών. Αυτές θα μπορούσαν να είναι τα ευρωομόλογα για τους ρομαντικούς, η ΕΚΤ για τους κεϊνσιανιστές και το ΔΝΤ για τους υπέρμαχους της αυστηρότητας.
Στην πραγματικότητα, πηγές του Συμβουλίου επιβεβαίωναν χθες σκέψεις και για τα τρία ενδεχόμενα. Πολιτικά οι Γερμανοί ήδη έχουν θέσει βέτο στα δύο πρώτα ενδεχόμενα. Τα ευρωομόλογα πολιτικά είναι προς στιγμήν νεκρά και το mandate της ΕΚΤ πολύ δύσκολα θα αλλάξει. Αυτό που μένει να συζητηθεί είναι αν θα επιτραπεί στη ΕΚΤ να δανείσει κεφάλαια στο ΔΝΤ και αυτό με τη σειρά του να χρηματοδοτήσει την Ιταλία ή την Ισπανία. Το ΔΝΤ από μόνο του δεν διαθέτει τα απαραίτητα κεφάλαια, η ΕΚΤ δεν μπορεί να δανείσει σε κράτη, όμως μπορεί από το καταστατικό της να δανείσει διεθνείς οργανισμούς, όπως το ΔΝΤ για παράδειγμα. Στη λύση αυτή, που θα ισοδυναμεί εν τέλει με «τύπωμα χρήματος», έστω και έμμεσα, οι Γερμανοί δεν πρόκειται να συμφωνήσουν «φέτος», όπως σχολίαζαν χθες διπλωματικές πηγές του Συμβουλίου.
