περί ορυκτού πλούτου στον ελλαδικό χώρο και κυρίως στην κυπριακή ΑΟΖ. Από τις αρχές του 20ου αιώνα ήδη, όταν σε μια χώρα ανακαλύπτονταν ενεργειακές πηγές, αυτή αυτομάτως καθίστατο χώρος εξαιρετικών γεγονότων. Όταν η περιοχή αυτή είναι μικρή χώρα, αυτομάτως οι μεγάλες χώρες επιχειρούν πολεμική ή όχι εισβολή. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, με την προσπάθεια κατασκευής σιδηροδρόμου στην οθωμανική αυτοκρατορία από τους Γερμανούς για τον έλεγχο των κοιτασμάτων στην Μέση Ανατολή. Το αυτό σημειώνεται πολλές φορές στην ιστορία.
Παράλληλα η εύρεση ενεργειακών κοιτασμάτων σε ισχυρές-βιομηχανοποιημένες χώρες σημαίνει άνοδο της ισχύος τους. Παραδείγματα αποτελούν η Νορβηγία με τις πετρελαϊκές πηγές της, η Ολλανδία με το φυσικό αέριο κ.α.
Η περίπτωση της Κύπρου αποτελεί πρωτοφανή περίπτωση, όπως πρόκειται να αποτελέσει και η Ελλάδα, εάν ανακαλυφθούν εκμεταλλεύσιμα ενεργειακά κοιτάσματα. Αντί να ενδυναμωθεί η θέση της χώρας οικονομικά παρατηρείται μια τεχνητή αποδυνάμωση της οικονομικής της κατάστασης. Επιπλέον, παρατηρείται υποτίμηση των πραγματικών ενεργειακών αποθεμάτων, ακόμα και οικονομικές αναλύσεις στις οποίες ξεκάθαρα αναφέρεται ότι «οι ενεργειακές πηγές, ακόμα και τώρα που αποδείχθηκαν πλούσιες και εκμεταλλεύσιμες δεν σώζουν την κατάσταση και απαιτείται έξωθεν οικονομική βοήθεια κλπ». Ακόμα και ο τουρκικός παράγων βέβαια υποχώρησε μπροστά στα συμφέροντα, από τα οποία όμως μένει το ερώτημα εάν η Κύπρος πήρε όλα όσα μπορούσε οικονομικά και πολιτικά.
Κοντολογίς, ενώ μέχρι και πριν λίγα χρόνια γενικώς σε πολιτικό και μιντιακό επίπεδο αμφισβητείτο η ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων υδρογονανθράκων στον Ελλαδικό χώρο, ύπουλα και με υποχθόνιο τρόπο γίνεται παραδεκτή μεν η ύπαρξη τους, αλλά σημειώνεται εμφατικά ότι δεν θα σωθεί η κατάσταση. Αυτό θα παρατηρηθεί τους επόμενους μήνες, όπως διαφαίνεται ξεκάθαρα. Από πότε μια ευρωπαϊκή χώρα με εγνωσμένες ενεργειακές πηγές θεωρείται κακότυχη και χαμηλών οικονομικών δυνατοτήτων είναι ένα ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει τον επόμενο χρόνο. Προωθείται μια ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ των δυνατοτήτων της χώρας με σκοπό την πραγματική εκμετάλλευση άνευ διαπραγματεύσεων των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών. Κοινώς η χώρα μας έχει ένα status ανάμεσα στο Ιράκ και σε νοτιοαμερικανικές χώρες. Χρέος των κυβερνώντων είναι η σωστή χρήση διαπραγματευτικά τουλάχιστον των απέραντων ενεργειακών μας δυνατοτήτων ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ τους επόμενους μήνες, αλλά παραλλήλως θα υποτιμούνται, εφόσον έχουμε από καιρό αρνηθεί την ορθολογική εκβιομηχάνιση της οικονομίας.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
