Παράλληλα, μέχρι να νομοθετηθούν τα πιο πάνω σχέδια, πρέπει να ληφθούν προσωρινά μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών ώστε να επιτευχθούν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Για το λόγο αυτό ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου καταθέτει αύριο στη Βουλή τροπολογία ως προσθήκη στο Νομοσχέδιο για την «Καταπολέμηση Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας», που αφορά δύο μεγάλες κατηγορίες ατόμων:
Α) τους ήδη καταδικασθέντες, και
Β) αυτούς που δεν έχουν φυλακισθεί αλλά εκκρεμούν σε βάρος τους διώξεις για ήσσονος σημασίας αδικήματα και ανεκτέλεστες καταδικαστικές αποφάσεις.
Σε ότι αφορά στην πρώτη κατηγορία, κρατούμενοι οι οποίοι εκτίουν ποινή που δεν υπερβαίνει τα 10 χρόνια απολύονται ως εξής:
-Εάν η ποινή έχει διάρκεια έως 3 χρόνια, απολύονται εφόσον έχει εκτιθεί το 1/10 της ποινής.
-Για ποινές άνω των 3 χρόνων και έως 5 χρόνια, εφόσον έχει εκτιθεί το 1/5 της ποινής.
-Για ποινές μεγαλύτερες των 5 χρόνων και έως 10 χρόνια, εφόσον έχει εκτιθεί το 1/3 της ποινής.
Η απόλυση γίνεται υπό τον όρο ότι μέσα στην επόμενη τριετία οι απολυθέντες δεν θα τελέσουν νέο αδίκημα. Σε αντίθετη περίπτωση θα εκτίσουν σωρευτικά τη νέα ποινή μαζί με την παλαιότερη για την οποία απολύθηκαν.
Ο όρος αυτός έχει, ταυτόχρονα, αντεγκληματικό και προληπτικό χαρακτήρα, αφού κάποιος μετά την απόλυση πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στην καθημερινή του συμπεριφορά.
Η μόνη εξαίρεση από τις παραπάνω ευεργετικές διατάξεις αφορά στους καταδικασθέντες για αδικήματα που σχετίζονται με το δημόσιο οικονομικό συμφέρον όπως περιπτώσεις καταχραστών δημοσίου χρήματος ή φοροφυγάδων.
Επίσης εξαιρούνται και όσοι έχουν καταδικαστεί για αδικήματα σχετικά με συμμετοχή σε τρομοκρατική ή εγκληματική οργάνωση. Σε αυτήν την κατηγορία κρατουμένων δεν θα εφαρμόζονται οι ευνοϊκές διατάξεις απόλυσης.
Σε ότι αφορά στη δεύτερη κατηγορία παραγράφονται ποινές μέχρι ενός έτους, μετατρέπονται ποινές φυλάκισης σε χρηματικές και παραγράφεται το αξιόποινο ήσσονος απαξίας πλημμελημάτων και πταισμάτων.
Από τη ρύθμιση αυτή εξαιρούνται οι αξιόποινες πράξεις της παραβίασης υποχρέωσης διατροφής και της μη καταβολής εκ μέρους των εργοδοτών πάσης φύσεως αποδοχών.
