«Να που κι εγώ, o Διογένης τρέφω παράσιτα».
-Οι αγορές έχουν μια αλάνθαστη ικανότητα να προβλέπουν το πότε θα γίνουν οι κρίσεις.
«Τις προκαλούν».
Τζορτζ Σόρος
Ο λαός βρίσκεται σε σύγχυση και σε απογοήτευση από τις διάφορες φωνές και τις αντιφατικές θεωρίες που η κάθε μια μοιάζει τόσο πειστική και πολλά υποσχόμενη. Ισως βρει μια προφανή ένδειξη στην αξία του νοήματος των θεωριών αυτών εάν κατανοήσει ότι τελικά η σύγχυση και η απογοήτευση είναι ο πραγματικός στόχος τους.
Εφαρμοζόμενη μέθοδος είναι η μέθοδος της αποσύνθεσης η διάσπαση του λαού μέσα από πολιτικά κόμματα και αιρέσεις διασπείροντας ευρέως τις περισσότερο υποσχόμενες και ουτοπικές ιδέες βρίσκοντας πάντα μια ομάδα για κάθε ιδέα που προωθείται . Έτσι ο κομματισμός δύναται να διαιρεί και να προκαλεί αποξένωση ανάμεσα στις διάφορες ομάδες. Ο σκοπός δεν είναι να σκέφτεται ο λαός ένα πράγμα αλλά να σκέφτεται με τόσο διαφορετικό τρόπο ώστε να μην υπάρχει ενότητα ανάμεσα στον λαό μέσω της σύγχυσης και της αμηχανίας προβάλλοντας από όλες τις πλευρές πολλές αντιφατικές απόψεις.
Η πολιτική ελευθερία έτσι ,είναι μια ιδέα που καταντά άδεια, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο μια ιδέα όμως με μεγάλο θέλγητρο που χρησιμοποιείται επιδέξια για να τραβηχτούν οι λαϊκές μάζες στις πλατείες για να ενισχυθεί το κόμμα εκείνο που σκοπό έχει να συντρίψει το άλλο που νέμεται την εξουσία. Το κόμμα που χρησιμοποιεί ακριβώς την ιδέα της ελευθερίας είναι διατεθειμένο να χάσει από την πολιτική δύναμη του αρκεί να φανεί συνεπές στις επιταγές της παγκοσμοιοποιημένης νέας τάξης φροντίζοντας να πολλαπλασιάσει τις κακές συνήθειες και τα πάθη του λαού να νοθεύσει και να αναστατώσει τις αρχές της κοινωνικής συμβίωσης ούτως ώστε να είναι αδύνατον να βάλει κάνεις τάξη σε αυτό το χάος και να καταλήξουν οι άνθρωποι να μην καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Η τακτική αυτή θα έχει σαν αποτέλεσμα να ενσπείρει την διχόνοια ανάμεσα στις διάφορες πολιτικές παρατάξεις και να παραλύσει τις συνεκτικές δυνάμεις που αντιστέκονται . Το μόνο που απαιτεί ο έμπορος , ο τραπεζίτης , και ο πιστωτής είναι η ευελιξία ζητώντας από την πολιτεία να του την εξασφαλίσει. Η ευελιξία όμως δεν νοείται χωρίς ελευθερία-ελευθεριότητα εν γένει και χωρίς όρια, κινήσεων, σκέψεων, πεποιθήσεων. Αυτός είναι για τους προαναφερθέντες ο μοναδικός Όρος του πλούτου.
Η εργαζόμενοι όμως καρφωμένοι στους πάγκους των εργαστηρίων, δεν μπορούν να συμμετέχουν στην εφορία που διακατέχει την δημοκρατία. Βρίσκουν το φορολογικό σύστημα άδικο, γιατί ενώ αφήνει ανενόχλητο το πολύ χρήμα, ενδιαφέρεται πολύ για το λίγο. Βρίσκουν επίσης ότι δεν έχουν μεγάλα οφέλη από την πολυθρύλητη ελευθερία, μια και δεν μπορούν να εγκαταλείψουν το εργαστήριο η το εργοστάσιο για να την χαρούν, Αισθάνονται ανυπεράσπιστοι μπροστά στην αδηφάγο βουλιμία των ¨¨αγορών¨¨.
Η ελευθεροφροσύνη και ο νεοφιλελευθερισμός είναι οι ιδέες που δεν οικοδομούν τίποτε από μονές τους. Είναι όμως ο επιβαλλόμενος νέος τρόπος κατεδάφισης και καταστροφής της ισχύουσας παραδοσιακής τάξης της κοινωνίας .
Η ιδέα και η θεωρία σαν όργανα της κοινωνικής αποσύνθεσης χρησιμοποιείται όταν η κοινή γνώμη θα υποστεί μιαν αλλαγή όσον αφόρα την σημασία της ακαδημαϊκής και της ριζοσπαστικής οικονομίας.
Η κατευθυνόμενη ανατροφή των κοινωνιών γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να πέφτουν εξαντλημένες και ανίσχυρες μπροστά σε κάθε ζήτημα που απαιτεί σοβαρή πρωτοβουλία.
Απλά αναγνωρίστε την πηγή και την φύση της επιρροής που διατρέχει τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μας για να καταλάβετε. Αυτά ως προς τον τρόπο άσκησης ελέγχου και εξουσίας των «αγορών».
Ποιες είναι όμως οι «αγορές» από τις οποίες όλα τα έθνη πρέπει να δανείζονται χρήματα από αυτές για να ζήσουν? Και γιατί αυτές είναι οι μονές πηγές άντλησης χρήματος? Γιατί οι λαοί δεν μπορούν να ζουν από τον πλούτο της χώρας τους και χρειάζονται χρήμα από τα κεντρικά πιστωτικά ιδρύματα και τις τράπεζες? Πως μπορούν αυτοί οι οργανισμοί να έχουν όσο χρήμα θέλουν? Γιατί αυτό το χρήμα μοιάζει να είναι ανεξάντλητο? Πως χρησιμοποιούν τον φιλελευθερισμό στην οικονομία και την ελευθεροφροσύνη αλλά και την σοσιαλδημοκρατία από την άλλη για να εξαπλώσουν την κυριαρχία τους? Γιατί οι λαοί καλούνται να περισώσουν τράπεζες παραπαίουσες (με τα δικά τους χρήματα) και μάλιστα αυτές που τους εξαπατούν? Γιατί τα χρήματα αρπάχτηκαν απο τα ασφαλιστικά ταμεία που θα μπορούσαν να γίνουν τροφοδότες φθηνού χρήματος για την ανάπτυξη?
-Ο καταναλωτισμός ως πρότυπο λειτούργει με τέτοιο τρόπο στην Ελλάδα σήμερα (αλλά και αλλού) ώστε να δημιουργείται η ανάγκη δανεισμού για να ικανοποιείται η ζήτηση για κατανάλωση.
Τα προϊόντα που καταναλώνονται είναι κατά κύριο λόγο παραγόμενα σε άλλες χώρες ενώ ταυτόχρονα η εγχώρια παραγωγή έχει προ πολλού καταρρεύσει επιτηδευμένα.
Με την κατάρρευση της εγχώριας παραγωγής και την αύξηση της κατανάλωσης το ισοζύγιο έγειρε αναπόφευκτα υπέρ του δανεισμού. Ο προτεινόμενος τρόπος του δίπτυχου κατανάλωση-δανεισμός όπως και η αποδυνάμωση της παραγωγικής δυναμικής ενορχηστρώθηκε και οργανώθηκε άριστα από τα ισχυρά κέντρα του συγκεντρωτικού καπιταλισμού στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού σε συνεργασία με τις εδώ κυβερνήσεις.
Η πολιτική εξουσία απώλεσε στον μεγαλύτερο βαθμό την δύναμη να ελέγχει και να καθοδηγεί τις οικονομίες. Οι τράπεζες από απλά διαμεσολαβητικά ιδρύματα για την διευκόλυνση των παραγωγικών διαδικασιών μετατράπηκαν στην μόνη εξουσία που ελέγχει οικονομίες και έθνη κατέχοντας αποκλειστικά και μονό αυτές τον παγκόσμιο πλούτο των λαών διαχειρίζοντας το μέλλον και την ιδία τους την ύπαρξη. Η τοκογλυφία είναι η μορφή υποδούλωσης και εκμετάλλευσης των ανθρώπων σαν μονάδες, αλλά και των λαών. Βεβαία η τοκογλυφία δεν είναι ανακάλυψη του σήμερα, έχει πολύ παλαιές ρίζες στην ανθρωπινή ιστορική οικονομική και κοινωνική εξέλιξη. Εφαρμόζεται πάνω στην ιδέα της χρονικής άξιας του χρήματος.
Οι ναοί του χρήματος του σήμερα, τα χρηματιστήρια εξελιχτήκαν στα κέντρα παράγωγης πλούτου τύπου φούσκας απαξιώνοντας την πραγματική εργασία στην αγροτική οικονομία, την βιομηχανία, την κατασκευή. Η απαξίωση της πραγματικής εργασίας σε μια σειρά επαγγελμάτων και η καταστροφή των πραγματικών αξίων για χάρη πλαστών αξίων. Ο ποιο σίγουρος τρόπος για να σπάσει μια δημιουργική εργατική τάξη των κατασκευαστών είναι να σπαρθούν οι ιδέες στην κοινωνία, και οι ιδέες που σπάρθηκαν είτε φιλελεύθερες είτε σοσιαλίζουσες είναι οι ιδέες της αντικατάστασης του «κάνω» με το «παίρνω».
Το κέρδος των εμπόρων εις βάρος των παραγωγών οδήγησε στην εκμηδένιση της αξίας των παραγωγικών επαγγελμάτων.
O γαλακτοπαραγωγός π.χ. στην Ελλάδα σήμερα έρμαιο της φιλελεύθερης οικονομίας και των ανοικτών αγορών διαπιστώνει ότι δεν μπορεί πλέον να παράγει το προϊόν του το οποίο το αγοράζει ο έμπορος σε τιμές εξευτελιστικές και το πουλάει στο ράφι των markets πολλαπλάσια, ο ελαιοπαραγωγός παρατά το χωράφι του ακαλλιέργητο προκειμένου να βρει εργασία ως μετανάστης σε αστικό περιβάλλον πολλές φορές υποβαθμισμένο συνθλιμμένος κάτω από την πίεση του ανταγωνισμού των ορδών των λαθρομεταναστών ανασφάλιστων εργατών της φθηνής εργασίας. Ζώντας σε εποχές ερήμωσης όμοιες με εκείνες της παρακμής της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η και της παρακμής της οθωμανικής αυτοκρατορίας οπού οι χωρικοί παρατούσαν τα χωράφια τους διότι δεν συνέφερε να τα καλλιεργούν ως επίσης και του φόβου και τρόμου του φοροεισπράκτορα. Προτιμούσαν να δουν τον εχθρό να έρχεται παρά τον φοροεισπράκτορα. Η περισυλλογή των φόρων παραχωρήθηκε σε ιδιώτες όπως επίκειται να γίνει στην Ελλάδα του σήμερα. Δεν είναι μήπως η άνοδος του τραπεζικού κεφαλαίου και του εμπορίου της Γένουας και τα εμπορικά δικαιώματα που απέκτησε αυτό, τα οποία μετά δεν μπορούσε να τα πάρει πίσω, η αιτία της πτώσης της ρωμαϊκής ανατολικής αυτοκρατορίας η τα υπέρογκα δάνεια σε Αγγλικές τράπεζες και η αδυναμία πληρωμής τους από τον Σουλτάνο Αμπτούλ χαμίτ τον Β΄ και του προκατόχου του η αιτία της πτώσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας?
-Οι αξίες των περιουσιών των Ελλήνων θα υποβαθμιστούν προκειμένου να πουληθούν σε πάμπλουτους αγοραστές πολυεθνικών κεφαλαίων. Οι μικροϊδιοκτήτες ακινήτων και επιχειρήσεων κάτω από το βάρος της καχεξίας της οικονομίας και της υψηλής φορολόγησης θα αναγκαστούν να πουλήσουν τις περιούσιες τους οι οποίες θα αλλάξουν χέρια. Οι ίδιοι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την χώρα και κάποιοι άλλοι θα εργάζονται στις ίδιες τους τις περιούσιες παρέχοντας φθηνή εργασία στους νέους ξένους ιδιοκτήτες τους.
Ο Ελληνικός λαός κατακρεουργημένος από ηθική ιδεολογική ρυπαρότητα ετών έχει απολέσει τους μηχανισμούς αντίστασης, καθιστώντας τον έρμαιο των εξελίξεων στην καθημερινότητα του χωρίς να είναι ικανός να τις ελέγξει παρακολουθώντας τα πράγματα γύρω του σαστισμένος.
Η διάλυση και η παράλυση της Ελληνικής κοινωνίας έχει επέλθει σε κάθε μορφή του βίου του συντελώντας στην καλπάζουσα παρακμή του σήμερα.
Η οικονομική καχεξία απλώνεται συνεχώς σε όλο και περισσότερα στρώματα του λαού , η ένδεια παντού διάχυτος και κυριάρχουσα, ουσίες οργιάζουν στα σχολεία, βία και φόβος η καθημερινότητα μας , ληστείες βιασμοί και δολοφονίες σχεδόν μια κάθε δυο ήμερες με πρωτοφανή συντριβή της ηθικής, πνευματικής, σωματικής μας ακεραιότητας. Ανεξέλεγκτη και επιτηδευμένη λαθρομετανάστευση που έχει περάσει τα όρια της εισβολής, απειλές και παραβιάσεις των διεθνών κανόνων νομιμότητας από την Τουρκία. Υπαναχωρήσεις της κυριαρχίας σε όποιαν εξωτερική δύναμη την ασκεί εις βάρος μας, υπογεννητικότητα και μετανάστευση των ελλήνων σε άλλες χώρες μαζί με την ύπουλη διευκόλυνση και πλήρη χαλάρωση στα όρια της προδοσίας της απονομής ιθαγένειας και μιας επιβαλλόμενης, προωθούμενης, εξαναγκασμένης πολυπολιτισμικότητας η ηθική και φυσική εξόντωση του Ελληνικού λαού είναι διαφαινόμενη . Tο κύρος των νόμων έχει υπονομευθεί επικίνδυνα. Οι ελπίδες των Ελλήνων ημιθανείς η κατάθλιψη και υστερία, η εξάντληση των δυνάμεων μας και η εξασθένιση ,το μερίδιο που απέμεινε να μοιραστούμε από την άλλοτε γαλήνια χώρα μας. Η εξαπάτηση η βαναυσότητα και ο χαμερπής χαρακτήρας των μαζικών μέσων ενημερώσεως τηλεοπτικών, ραδιοφωνικών και έντυπων μέσων, ελεγχόμενων από συμμορία τυχοδιωκτών συνηγορούν στην εγκληματική αλλοίωση της συνειδήσεως μας με περισσή αλαζονική συμπεριφορά που αναπτύχτηκε μέσα από την συναλλαγή και την διαπλοκή με τα πολιτικά κέντρα εξουσίας και τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης.
-Οι Έλληνες έχουν κάθε δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση απορρέουσα και από το ακροτελεύτιο άρθρο του συντάγματος τους να ανατρέψουν τις κυβερνήσεις που τους οδήγησαν στην παρακμή και να τιμωρήσουν εκείνους που είναι υπαίτιοι για την κατάρρευση και το ξεπούλημα της χώρας τους.
Ποιές είναι λοιπόν οι αγορές και γιατί θέλουν να κυριαρχήσουν? Είναι Ελληνικό, πανευρωπαϊκό, η και παγκόσμιο γεγονός ?
Ποιοι τελικά κρύβονται πίσω από τις τράπεζες και τους πιστωτικούς οργανισμούς? Είναι τυχαίοι η ανήκουν κάπου, σε μια ομάδα π.χ. με κοινά χαρακτηριστικά? Τι θέλουν να επιτύχουν? Γιατί αυτοί περίτεχνα εδώ και καιρό εμφανίζονται ως θύματα ενώ στην πραγματικότητα είναι θύτες.
Είναι αυτοί τελικά, που τοποθετούν και ελέγχουν τις κυβερνήσεις των χωρών εξαθλιώνοντας και αφανίζοντας τα έθνη? Ποιος είναι ο ρόλος επί παραδείγματι της Goldman sachs στην Ελλάδα? Γιατί η τράπεζα αύτη πλημμύρησε με χρήμα την Ελλάδα και γιατί άσκησε πιέσεις για να μπει η Ελλάδα στην νομισματική ζώνη του Ευρώ? Τι παιγνίδια παίζει με το Ευρώ? Θέλει να ελέγχει την Ευρωπαϊκή ένωση και το ευρώ η ακόμα και να το διαλύσει, η ακόμα και να διαλύσει την ίδια την Ευρωπαϊκή ένωση? Χρησιμοποιεί την Ελλάδα και άλλες αδύναμες χώρες της Ευρωζώνης για να το επιτύχει αυτό? Ποιός είναι ο ρόλος των ¨Ελληνικών¨ κυβερνήσεων που συμπλέουν με τις επιταγές της τράπεζας αυτής?
-Η γεωπολιτική θέση και δύναμη της χώρας με την σκόπιμη βύθιση της οικονομικής ,πολιτικής και επακόλουθα στρατιωτικής της ισχύος την αφήνει απέξω από τα ενεργειακά παιγνίδια της περιοχής ακόμη ακόμη και από τον γεωλογικό φυσικό πλούτο της. Η πρόσφατη εφιης συμφωνία της Κύπρου για την εκμετάλλευση του λεγομένου οικοπέδου 12 δίδει στο
Ισραήλ το δικαίωμα να συμμετέχει και να έχει λόγο και στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της Κύπρου που την διεκδικεί με την στρατιωτική υποστήριξη που της παρέχει.
Ποσοστό που θα είχε κερδίσει η Ελλάδα εάν είχε την απαιτούμενη στρατιωτική ισχύ.
Η Ελλάδα όμως αποδυναμωμένη είναι ζήτημα εάν μπορεί να εκμεταλλευθεί τα δικά της εδάφη και τον δικό της πλούτο.
Η σημερινή κυβέρνηση με την παροχή της πλήρους υποτέλειας στα συμφέροντα των υπερατλαντικών της αφεντικών και των ασθμαίνοντας παρελκόμενων Ευρωπαίων δεν αφήνει περιθώρια για γεωπολιτικό παρόν σε αυτή την κρίσιμη φάση στην περιοχή.
Παρατηρώντας την πολιτική των Κυπρίων είμαστε υποχρεωμένοι να την αναγνωρίσουμε ως αριστοτεχνική. Ηνωμένες πολιτείες, Ισραήλ και Ρωσία παίζουν ταυτόχρονα σε μια ισορροπημένη γραμμή ισχύος με την απομόνωση της Τουρκίας.
Αποτέλεσμα η ανεμπόδιστη διεξαγωγή των ερευνών και της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων της Κύπρου.
Αναφορικά δε με τις εξεγέρσεις των γειτονικών χωρών της βορείου Αφρικής μετά από μια μακρά περίοδο δικτατορικών καθεστώτων με την ανοχή (εάν όχι με την προτροπή σε κάποιες από αυτές ) των διεθνών μαέστρων, τις περνούν σε φιλελεύθερες δημοκρατίες δυτικού τύπου. Αυτό θα βάλει σε μια νέα περιπέτεια τους λαούς τους όμοια με την δική μας μέσα από την οποία μετά από μια περίοδο φαινομενικής σχετικής ευημερίας και «ελευθερίας» θα χάσουν την πατρίδα τους με τελική επικράτηση του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου και των αγορών.
Η Ευρώπη και η ίδια κάτω από την επιρροή της υπερατλαντικής ισχύος δεν έχει πολλά περιθώρια κινήσεων . Λαμπρό εγχείρημα της καγκελαρίου της Γερμανίας η τελευταία της κίνηση να εισάγει την Ρωσία ως επίσημο μέλος του παγκόσμιου εμπορίου.
Η Ευρώπη χρειάζεται να προχωρήσει σε ισχυρή πολιτική ενοποίηση και κατ΄επέκταση σε απομάκρυνση του Νατοϊκού της κλοιού δημιουργώντας κοινό ευρωπαϊκό στρατό, (και επιθυμητή είσοδο της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τουλάχιστον ως ενιαία αγορά αρχικά) εάν θέλει να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του «σώματός της» και να αποκτήσει δυναμική.
