δυνατόν τόσα μυαλά, είτε εντός της Ελληνικής επικράτειας είτε στην ομογένεια να μην μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην επίλυση των προβλημάτων του έθνους μας! Απλώς, έχουν αποκοπεί οι γέφυρες και οι δίαυλοι αξιοποίησης κ αφομοίωσής τους από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τα όποια με τις συγκεκριμένες πολιτικές πρακτικές που εφαρμόζουν, καθιστούν αυτήν την τόσο αξιόμαχη...Σπαρτιάτικη φάλαγγα, από μια εν δυνάμει πυρηνική βόμβα σε ελεγχόμενη...κατάρρευση, για να θυμηθούμε και μια από τις εκδοχές της κατάρρευσης των δίδυμων πύργων, την 11 Σεπτεμβρίου 2001!
Παρ' όλα αυτά, το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα, που βιώνουμε και του οποίου οι αίτιες εντοπίζονται σαφώς...intra portas, ονομάζεται αποσύνθεση των κοινωνικών δομών, ως απόρροια της κρίσης των αξιών, που μαστίζει την εποχή μας. Ο κοινωνικός ιστός τείνει να διαρραγεί, αντιμετωπίζουμε ως άτομα κάθε επερχόμενη κατάσταση με μονομέρεια, ψυχρότητα και αδιαφορία ενώ το φάντασμα - το οποίο σιγά σιγά...υλοποιείται - του οικονομικού αδιεξόδου, μας υποχρεώνει να σύρομεν και να...αποσύρομεν αλλήλους, εγκλωβιζόμενοι στην εσωτερική μας ένδεια! Προοδευτικά και ενώ οι συνθήκες θα γίνονται ολοένα και πιο άθλιες, ελλοχεύει ο κίνδυνος της αλληλοεξόντωσης, το να κατασπαράξει δηλαδή ο ένας τον άλλον για να επιβιώσει, σύμφωνα με τον νόμο της ζούγκλας!
Και ερωτώ: Αυτός είναι ο δρόμος, που μας έδειξαν οι πρόγονοί μας, ως δημιουργοί του πανανθρώπινου πολιτισμού για να πορευτούμε στο μέλλον; Ας τους αφήσουμε όμως και αυτούς στην ησυχία τους διότι κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε...προγονόπληκτοι, Ελληναράδες, εθνοσωτηρές κ.ο.κ από διαφόρων λογιών προοδευτικά...φρούτα και ας τους υπενθυμίσουμε εμείς οι…καθυστερημένοι ένα αρκετά πρόσφατο γεγονός στην μικρή και ονειρεμένη μας …Φρουτοπία, ένα τραγικό συμβάν, που έλαβε χώρα το 2007 και το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να καεί η μισή Πελοπόννησος!
Όσο πολυεστιακούς πυρήνες κι αν είχε η πύρινη λαιλαπα, όσα μποφόρ κι αν έπνεε ο…στρατηγός άνεμος, όσο κι αν…έπνεε τα λοίσθια η ουσιαστικά ανύπαρκτη κρατική μηχανή, το μέγεθος της καταστροφής δεν θα έφθανε σε αυτά τα δυσθεώρατα ύψη εάν οι πολίτες αυτής της χώρας δεν είχαν μεταλλαχθεί σε…άλλα φρούτα! Φρούτα σάπια και χαλασμένα! Χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και κοινωνικής ευαισθησίας, έχοντας νεκρώσει τα συγκεκριμένα κέντρα στο ψυχικο DNA του Έλληνα, τα οποία θέτουν ως πρόταγμα το φιλότιμο και την ένωση των συμπατριωτών μας εμπρός στον κίνδυνο.
Τα παλιά τα χρόνια, όταν η καταστροφή πλησίαζε, οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμα απ’ τις εκκλησιές και όλοι γίνονταν ένα σώμα μια ψυχή, απέναντι στον κοινόν εχθρό! Στα καινά (η μάλλον…κενά) τα χρόνια, απωλέσαμε την ίδια μας την φύση ξεκομμένοι απ’ το παρελθόν, χορεύοντας με την λήθη! Αφού όμως δεν μας αρέσει και πολύ η αναδρομή στο παρελθόν, τότε γιατί δεν στρέφουμε τους προβολείς του χρόνου στο παρόν, λαμβάνοντας ως παράδειγμα-υπόδειγμα ένα κράτος, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί...πανσπερμία εθνοτήτων, έχοντας μόλις 200 ετών ιστορία;
Δεν ανακαλύπτω την...Αμερική εάν τονίσω, ότι στις Η.Π.Α. λαμβάνουν χώρα οι μεγαλύτερες κοινωνικές και ταξικές ανισότητες καθώς και ο εντονότερος πολυεπίπεδος, κοινωνικός και φυλετικός ρατσισμός, που υπήρξε ποτέ! Μαύροι, Λατίνοι, Ασιάτες, Καυκάσιοι, στην κυριολεξία κατατρώγει ο ένας τον άλλον για να επιβιώσουν, στην δίνη ενός ανισόρροπου συστήματος, το οποίο δεν είχε μέλλον από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του! Κι όμως...Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, συσπειρώνονται και μετατρέπονται σε μια γροθιά και μια πνοή, παρά τις όποιες φυλετικές και πολιτισμικές τους διαφορές, στην παρουσία του κοινού κινδύνου!
Μπροστά στον εχθρό, ο οποίος θα μπορούσε να απειλήσει την χώρα τους, όλα τα εκ πρώτης - και ίσως και...εκ δευτέρας - όψεως ετερογενή και αλλότρια μεταξύ τους ανθρώπινα υποσύνολα, μετατρέπονται σε ένα ενιαίο και...αδιαίρετο σύνολο! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ο τρόπος, με τον οποίον χαιρετούν οι Αμερικανοί πολίτες την αστερόεσσα, τοποθετώντας το χέρι στην καρδιά, δακρύζοντας για το ενοποιητικό τους συμβολο! Διότι μόνον αυτό έχουν να τους ενώνει...!
Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν κι εμείς, οι οποίοι δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού σε κάθε γωνιά της γης, από αυτό το πρότυπο πατριωτισμού και κοινωνικής αλληλεγγύης! Εμείς, οι οποίοι αφήσαμε το κράτος μας να καταλυθεί αρχικά απο τον εγχώριον εχθρό και εν συνεχεία από τον εξωτερικό και αντί να...ουρλιάζουμε, σφυρίζαμε αδιάφορα! Εμείς, οι οποίοι αφήνουμε να εκφυλίζεται η εθνική μας ταυτότητα, να εκμαυλίζονται οι θεσμοί και το Συνταγμα του κράτους μας, να καταστρατηγούνται τα εθνικά μας δίκαια, να εκχωρείται ο φυσικός μας πλούτος...και αντί να συντονιστούν οι ψυχικες, νοητικες αλλά κ...σωματικές μας δονήσεις δημιουργώντας ένα τσουνάμι, το οποίο θα συμπαρασύρει τα παντά στο πέρασμά του, αντίθετα, κλεινόμαστε στο καβούκι μας και μας πιάνει κατάθλιψη! (αντί να πιάσουμε την...μαγκούρα του Γκόρτσου και να τους πάρει όλους ο διάβολος!).
Το άρθρο 120 κ ακροτελεύτιο του Ελληνικού Συντάγματος αναφέρει ρητά, ότι εάν τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας και η λαϊκή κυριαρχία επιχειρείται να καταλυθεί με την βία, τότε οι πολίτες οφείλουν ομοίως να απαντήσουν με βία! Το οφείλουν απέναντι στην ιστορία και στις γενιές που έρχονται. Απέναντι δηλαδή στο παρελθόν και στο μέλλον…Απέναντι στον Ελληνισμό...Απέναντι στους εαυτούς μας! Ας το έχουμε αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας...Διότι ίσως...μετακομίσει σε πολύ λίγο καιρό και στο εμπρός...
