Γιατί στη ρουτίνα της καθημερινότητας και στον κυκεώνα της ζωής όπως αυτή μας προσφέρεται, οι λέξεις έγιναν μισές χάνοντας το νόημα τους... και πάλι δεν σκεφτόμαστε πια τις καταλληλότερες που θα δώσουν το κάτι παραπάνω, στους άλλους και σε εμάς!
Έτσι κι εδώ το: Παρακαλώ βοηθήστε, είμαι τυφλός, έγινε: είναι μια υπέροχη μέρα αλλά εγώ δεν μπορώ να τη δω, από τα χέρια της καλής νεράιδας και όλα άλλαξαν!