Στην περίπτωσή μας, μια σειρά από συμβάντα της τελευταίας εβδομάδας, δείχνουν ότι οι εκλογές, και μάλιστα με διαδικασίες… fast track, συνιστούν μονόδρομο, προκειμένου να μην παραμένει η Ελλάδα μετέωρη σε επίπεδο διακυβέρνησης, σε μια εποχή κατά την οποία η Ευρώπη ετοιμάζεται να βιώσει συστημικές ανατροπές στο πολιτικό dna της.
Η κυβέρνηση ειδικού σκοπού και περιορισμένου χρόνου, με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο, ολοκλήρωσε το 1/3 της αποστολής της. Η 6η δόση βρίσκεται ήδη… καθ’ οδόν προς τα δημόσια ταμεία, διασφαλίζοντας τη συνέχεια του κράτους μέχρι και τις αρχές του 2012.
Μένουν ωστόσο άλλα 2/3, που μάλλον είναι και πιο σημαντικά. Το πρώτο διεκδικούμενο διακύβευμα είναι η επικύρωση της Συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου, που προβλέπει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε ποσοστό 50%. Πρακτικά, αυτό συνεπάγεται την υπερψήφιση του προϋπολογισμού για το 2012, στον οποίο θα περιλαμβάνονται πρόνοιες και αστερίσκοι για τα μελλοντικά μέτρα που θα απαιτηθούν.
Το δεύτερο διακύβευμα είναι η ολοκλήρωση του PSI, δηλαδή η… έγγραφη δέσμευση των ιδιωτών κατόχων ελληνικών ομολόγων, σε ποσοστό άνω του 90%, για συμμετοχή τους στη σχετική διαδικασία ανταλλαγής, που θα συνεπάγεται την εκ μέρους τους αποδοχή της απώλειας μελλοντικών κερδών που είχαν προϋπολογίσει, σε επίπεδο 50%.
Η παράμετρος προϋπολογισμός θα πρέπει να θεωρείται ήδη «case closed», από τη στιγμή που η κυβέρνηση Παπαδήμου διαθέτει ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί στην πράξη είναι πόσες… υποσημειώσεις θα βάλει ο Αντώνης Σαμαράς, θυμίζοντας τη ρητή δέσμευσή του για πολιτική διαπραγμάτευση των όρων της Συμφωνίας των Βρυξελλών, που οδηγούν σε εμβάθυνση της ύφεσης, και όχι σε επιστροφή στην ανάπτυξη.
Το θέμα του PSI ωστόσο, έχει… ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα, δεν προϋποθέτει την παρουσία στην εξουσία μιας κυβέρνησης συνεργασίας, η οποία… στα χαρτιά συνεπάγεται τη σιωπηρή συναίνεση τριών κομμάτων. Οι ιδιώτες επενδυτές, κυρίως δηλαδή οι εκπρόσωποι των τραπεζών, αποτελούν ένα μέρος των… χιλιοτραγουδισμένων «αγορών». Γνωρίζουν λοιπόν πολύ καλά, ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου αποτελεί προσωρινή αναγκαιότητα, στην οποία δεν φαίνεται να πιστεύουν ούτε η Νέα Δημοκρατία, αλλά ούτε και το ΠΑΣΟΚ.
Κι αν ο Αντώνης Σαμαράς το είχε ξεκαθαρίσει εξαρχής, προχωρώντας σε μια προσωπική εθνική υπέρβαση, για να αποφευχθούν τα χειρότερα, με την απαραίτητη επισήμανση ότι «δεν συγκυβερνά», το ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται στον αδύναμο κρίκο της κυβέρνησης Παπαδήμου. Καθώς, ενδιαφέρεται μονάχα για τη διαδοχή του Γιώργου Παπανδρέου, και το πώς θα διαμορφωθούν οι καινούριες πολιτικές ισορροπίες στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.
Αν λοιπόν ρωτήσει κανείς τις αγορές, μάλλον θα είναι ξεκάθαρες ως προς τι θα πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, αμέσως μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού, και ενόσω θα βρίσκονται σε εξέλιξη οι ζυμώσεις για το PSI: Εκλογές… fast track, για να θυμηθούμε την ορολογία που μπήκε στη ζωή μας επί διακυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου.
Εκλογές, ώστε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, και να προκύψει κυβέρνηση με νωπή, ισχυρή λαϊκή εντολή. Με έμφαση στο «λαϊκή», ώστε να καταστεί η κοινωνία συνδιαμορφωτής του μέλλοντός της.
