ιστορικού και συγγραφέα Αρμπέν Πούτο. Θεωρεί τον Αναστάσιο "ξένο κληρικό" στη γειτονική χώρα και αμφισβητεί το αυτοκέφαλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.
Μάλιστα τον χαρακτηρίζει "γραφειοκράτη της Ελλάδας" και συγκεκριμένα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή. Για να εισπράξει την αυτονόητη και δικαιολογημένη αντίδραση του Αρχιεπισκόπου.
Ο ΑΡΜΠΕΝ ΠΟΥΤΟ
Ο Αρμπέν Πούτο στο βιβλίο του «Ο Ελληνο- Ιταλικός Πόλεμος, δικτάτορες και κουϊσιλγκ», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «ΤΟ ΕΝΑ», αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «παραμένει πάντοτε αναμφισβήτητη η αρχή πως το αυτοκέφαλο της Αλβανικής Εκκλησίας δεν συνάδει με την τοποθέτηση επικεφαλής της ενός ξένου κληρικού… Κατά συνέπεια, στις παρούσες συνθήκες η Ορθόδοξη Αλβανική Εκκλησία έχει απωλέσει το αυτοκέφαλο της". Και προσθέτει: "Η υπόθεση έχει αποσπάσει και την προσοχή της Αμερικάνικης Πρεσβείας στα Τίρανα, όπως προκύπτει απ’ τα τηλεγραφήματα που δημοσίευσε η οργάνωση "Γουίκιλιξ". Ο Πρέσβης Γουίδερς έχει εκφράσει τις επιφυλάξεις του για τη συμμετοχή της εκκλησίας στην υπόθεση των εκταφών και λέει: Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην περίπτωση αυτή προκύπτει να είναι περισσότερο ένα γραφείο της κυβέρνησης των Αθηνών στην Αλβανία παρά μια αυτοκέφαλη εκκλησία, διότι δεν υπάρχει καμιά σχέση μεταξύ των λειτουργημάτων της εκκλησίας με τα στρατιωτικά νεκροταφεία ενός κράτους. Και πιο πέρα: «Ο επίσκοπος Γιαννουλάτος προκύπτει έτσι να είναι ένας γραφειοκράτης του Καραμανλή".
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος τονίζει ότι τη φράση "πως είμαι γραφειοκράτης του Καραμανλή, ο πρέσβης Γουίδερς δεν την είπε ποτέ. Δεν υπάρχει στο πρωτότυπο κείμενο του τηλεγραφήματος με κωδικό 06, Τίρανα 662 της 21ης Ιουνίου 2006, το οποίο δημοσίευσε η οργάνωση «Γουίκιλιξ». Ρίχνοντας μια κριτική ματιά στο κείμενο, στο οποίο αναφέρεται ο κ. Αρμπέν Πούτο (Εφημερίδα «Σκιπ», 6 Σεπτεμβρίου 2011), διαπιστώνεται εύκολα ότι το κείμενο το οποίο παραθέτει ο κ. Πούτο, σε εισαγωγικά, είναι σκόπιμη συνάρτηση δύο αποσπασμένων φράσεων ενός δυσφημιστικού σχολίου, που κάνει ένας δημοσιογράφος. Πέραν τούτου, ήταν αδύνατο ο Αμερικανός πρέσβης Γουίδερς να διαμορφώσει μια τέτοια άποψη, διότι το 2006 όταν συντάχθηκε το συγκεκριμένο τηλεγράφημα που αναφέρεται στο βιβλίο, ο κ. Γουίδερς δεν είχε ακόμη έρθει στην Αλβανία. Το τηλεγράφημα υπογράφεται απ’ την κα. Μέρσι Ρις. Άλλο τόσο που ούτε καν υφίσταται μια τέτοια φράση στο πρωτότυπο στα αγγλικά που δημοσιεύεται απ’ την Γουίκιλιξ. Ο ιστορικός κ. Πούτο, με σκοπό να προσβάλει βαριά την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον Αρχιεπίσκοπο της, επισυνάπτει κακοπροαίρετα στο βιβλίο του δύο συκοφαντικές προτάσεις ενός Αλβανού δημοσιογράφου, τις περιτυλίγει στο μανδύα της Αμερικάνικης Πρεσβείας και τις παρουσιάζει εντός εισαγωγικών, ως προτάσεις και σκέψεις ενός Αμερικάνου πρεσβευτή. Ασφαλώς αυτό δεν λέγεται «ιστορία» αλλά διαστρέβλωση της ιστορίας με σκοπό την προσβολή".
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Και εξηγεί όσον αφορά στις σχέσεις του με τον πρώην Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή: "Θα ήθελα να πω ότι με τον κ. Καραμανλή είμαστε φίλοι πριν εκείνος γίνει πρωθυπουργός. Μην παραβλέπεται το γεγονός ότι εκτός από Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας υπήρξα για 35 χρόνια καθηγητής στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, κατά συνέπεια έχουμε και πολλά άλλα θέματα να συζητάμε με δημόσια πρόσωπα σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Αλβανίας και Ελλάδας. Ωστόσο δηλώνω υπεύθυνα ότι η πληροφορία πως δήθεν στις 7 Ιουνίου 2006 έκανα μια επίσκεψη στον κ. Καραμανλή και συζητήσαμε για τα νεκροταφεία κλπ. είναι ψέμα. Στις 7 Ιουνίου του έτους 2006, βρισκόμουν σε ένα ταξίδι. Τις εβδομάδες που είχαν προηγηθεί του μεγάλου θορύβου σε σχέση με τις εκταφές, βρισκόμουν στο Λόντον Ντέρρυ της Ιρλανδίας, σε συνέλευση της Κεντρικής Επιτροπής της Διάσκεψης Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, ως αντιπρόεδρος του Οργανισμού. Η φράση ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είναι «ένας γραφειοκράτης του Καραμανλή», όχι μόνο είναι ψευδή και κακοήθη, αλλά και γελοία. Και δίκαια απορείς με το γεγονός πως ένας καθηγητής πανεπιστημίου, στον επίλογο του ιστορικού του βιβλίου, χρησιμοποιεί τέτοια τεχνάσματα για να διασύρει την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον Αρχιεπίσκοπό της".
ΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ
Για το θέμα της ανάμειξης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας στη δημιουργία στρατιωτικών νεκροταφείων, διευκρινίζει " Η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας δεν έχει ποτέ ασχοληθεί με εκταφές, για τις οποίες τόσος θόρυβος γίνεται. Η φράση ότι «η Ορθόδοξος Εκκλησία προκύπτει να είναι περισσότερο ένα γραφείο της Κυβέρνησης των Αθηνών στην Αλβανία παρά μια Ορθόδοξη Εκκλησία…» δείχνει άγνοια και κακοπροαίρετη διάθεση. Οι συνομιλίες και το πρώτο σχέδιο – κειμένου της Συμφωνία μεταξύ των δύο Κυβερνήσεων, εκείνης της Αλβανίας και της Ελλάδας, σε σχέση με τα νεκροταφείο των πεσόντων στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ξεκινούν το 2002. τούτο ήταν σε συνέχεια του «Συμφώνου Φιλίας, Καλής Γειτονίας και Αμοιβαίας Συνεργασίας» που υπέγραψαν οι δύο χώρες στα Τίρανα (21.3.1996). Η Εκκλησία μας προκειμένου να διευκολύνει τις δύο κυβερνήσεις στην υλοποίηση της συμφωνίας που εκείνες είχαν αποφασίσει να υπογράψουν, προσέφερε το οικόπεδο του μοναστηριού του Αγίου Νικολάου, κοντά στην Κλεισούρα, όχι για «μαυσωλείο», αλλά για νεκροταφείο. Κάτι τέτοιο είναι συνηθισμένο για πολλούς αιώνες στην Αλβανία, δηλαδή τα ορθόδοξα νεκροταφεία να βρίσκονται δίπλα στις εκκλησίες και τα μοναστήρια. Η θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας σε σχέση με τους νεκρούς, οποιασδήποτε εθνότητας και αν είναι, είναι κάτι το δεδομένο: απόλυτος σεβασμός. Ιδιαίτερα δε, για όσους είναι Ορθόδοξοι, είναι μια υποχρέωση να έχουν πάνω απ’ τον τάφο ένα σταυρό και να διαβάζεται μια ιδιαίτερη επιμνημόσυνη ευχή, που λέγεται «τρισάγιο». Πρόκειται για μια θρησκευτική υποχρέωση πολλών αιώνων. Οι συκοφαντικές θεωρίες γύρω από πολιτικούς σκοπούς, σκοτεινά σχέδια, καθορισμό συνόρων κλπ. χρησιμοποιούνται από ορισμένους εθνικιστικούς κύκλους που αρέσκονται να δημιουργούν θορύβους και να καλλιεργούν την πονηρή καχυποψία και το μίσος μεταξύ γειτονικών λαών. Και εντελώς το αντίθετο, η προσπάθεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας – και πιο συγκεκριμένα ο προσωπικός μου πόνος και προσπάθεια – είναι η καλλιέργεια αμοιβαίας κατανόησης, ο αλληλοσεβασμός καθώς και η εφαρμογή ειλικρινούς συνεργασίας για την ειρηνική συνύπαρξη και την κοινή πρόοδο των γειτονικών λαών της Βαλκανικής εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης".
ΤΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
Σχετικά με την αμφισβήτηση από τον κ. Πούτο του Αυτοκέφαλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας ο κ. Αναστάσιος υπογραμμίζει: "Είναι πολύ ξεκάθαρο, ότι λόγω έλλειψης θεολογικών γνώσεων και ειδικά των νομοκανονικών, αλλά και διότι δεν μετέχει της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο εν λόγω άνθρωπος δεν έχει γνώση του γεγονότος ότι το Αυτοκέφαλο στην Ορθόδοξη Παράδοση δεν εξαρτάται απ’ την υπηκοότητα του Πρώτου της. Το Αυτοκέφαλο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας, αναγνωρίζεται, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, απ’ το 1992, απ’ όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες μηδεμιάς εξαιρουμένης, σε όλο τον πλανήτη. Επίσης το όνομα του Πρώτου της αναφέρεται απ’ όλους τους Πατριάρχες και τους Αρχιεπισκόπους, Προέδρους των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών σε όλο τον κόσμο, κάθε Κυριακή, όταν αυτοί λειτουργούν. Το γεγονός ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας είναι Αυτοκέφαλη αναγνωρίζεται επίσης απ’ όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες και τους διαχριστιανικούς διεθνείς οργανισμούς. Η Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας», με τον συγκεκριμένο σημερινό της Αρχιεπίσκοπο έχει αναγνωριστεί ως νομικό πρόσωπο απ’ τα Αλβανικά δικαστήρια και το νόμο αρ. 10057 της 22.1.2009. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι αυτό το στοιχείο προσπαθεί να παραβλέψει ένας ιστορικός. Ευτυχώς οι εκατοντάδες χιλιάδες Ορθόδοξοι της Αλβανίας γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Εκκλησία τους μετά την διάλυσή της απ’ το αθεϊστικό καθεστώς, είναι και πάλι Αυτοκέφαλη απ’ το 1992, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες".
katoci.com
