Η είδηση είναι η εξής: «Χριστουγεννιάτικο δέντρο συγκρούστηκε με προβλήτα λιμανιού και βυθίστηκε». Μοιάζει με συνάδελφο στίχο του «Ο κόκορας γέννησε στον κήπο κι έκανε κολοκύθια».
Κι όμως συνέβη στην πρωτοποριακή Σαλονίκη. Το πλωτό Χριστουγεννιάτικο δέντρο του Δήμου ανεμοδάρθηκε από τον παθιασμένο για δημοσιότητα βαρδάρη, οι κάβοι που το συγκρατούσαν έσπασαν, και ούτε λίγο ούτε πολύ βρέθηκε στολισμένο με λαυράκια και γόπες…, ενώ οι μεγάλοι φωτεινοί «αχινοί» που το συνέθεταν, αποτελούν από προχθές σύμφωνα με πληροφορίες, αντικείμενα ερωτικού πόθου για τους αυθεντικούς αχινούς. Αβλεπεί τις πρόδωσαν τις αχινίνες οι σερνικοί, ένεκα που το καινούριο πράγμα είναι άλλο πράγμα και το ξένο είναι πιο γλυκό… Θα γυρίσουν όμως οσονούπω παρακαλώντας, γιατί τούτη την ώρα που μιλάμε, η εταιρία που κατασκεύασε το χριστουγεννιάτικο ναυάγιο έχει δρομολογήσει την επιχείρηση ανέλκυσης. Αντίο μεταλλικές αχινάρες…!
Πώς να το περιγράψει κανείς στον εαυτό του το όλο σκηνικό;
Πρόκειται για απλή καθημερινή γκαντεμιά (ακόμα και τα χριστουγεννιάτικα δέντρα μας βουλιάζουνε), για αλληγορία (δεν αλλάξαμε και βουλιάζουμε συν γυναιξί και δέντροις), για μίνι Τιτανικό (η ύβρις του πλωτού δέντρου εν μέσω κρίσης, επέφερε τη νέμεση του ναυαγίου), για οιωνό (Τα σημεία δείχνουν… Ο καιρός εγγύς. Μετανοείτε!) ;;;;;; Όποια εκδοχή κι αν επιλέξει ο καθένας… να λέμε ευτυχώς που δε βρέθηκε άστεγος λάτρης του vivere pericolosamente και του εξτρήμ ύπνου ή της ακραίας ρομαντζάδας που να’ χε ρίξει τη μοιραία ώρα κουβέρτα στην πλωτή εξέδρα. «May day! May day! Δέχτηκα χτύπημα από τα δεξιά. Η φλοκάτη μου μπάζει νερά. Εγκαταλείπω το χριστουγεννιάτικο σκάφος!» θα ήταν ίσως το ύστατο μήνυμά του με τα μορς της πείνας… αλλά θα το είχε πάρει ο άνεμος, θα το είχε στροβιλίσει, θα το είχε περάσει άηχα από το σκουλαρίκι του Μπουτάρη, από το πετραχήλι του Άνθιμου, θα το είχε στείλει για οξυγόνα στο δάσος του Σέιχ Σου και θα το είχε παραδώσει τελικά στη μέση ανώνυμη εργαζομένη των σαλονικιών οίκων ανοχής. Αυτών που περιμένουν την οδό Έρωτος να ασφαλτοστρωθεί… Καλά Χριστούγεννα, κύριε Μπουτάρη μας…
http://topontiki.gr/
