Στον αγγλοσαξονικό κόσμο, το 40% των επιχειρηματιών, στελεχών επιχειρήσεων και λοιπών ληπτών αποφάσεων πιστεύει ότι η κατάρρευση της ευρωζώνης θα είναι αναπόφευκτη. Κατά την δική μας εκτίμηση, το ενδεχόμενο αυτό είναι μετά βίας 1%.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις μας, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή μιας κατάρρευσης του ευρώ, ενώ παράλληλα θα ενταθούν και οι παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στην ευρωπαϊκή αγορά κρατικών ομολόγων. Με άλλα λόγια, παρά τις επίσημες τοποθετήσεις των υπευθύνων της ΕΚΤ, η τελευταία θα συνεχίσει να στηρίζει τις προβληματικές χώρες της ευρωζώνης. Παράλληλα, οι διακηρύξεις περί αυστηρών φορολογικών μέτρων και ιδιωτικοποιήσεων θα μετριάσουν τελικά τις πιέσεις των αγορών, οι οποίες μάλλον θα βγουν κερδισμένες από την σταδιακή υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου.
Όλα αυτά, βέβαια, δεν σημαίνουν ότι οι πολιτικές ηγεσίες της ευρωζώνης θα μπορούν για μεγάλο διάστημα να καθησυχάζουν τις αγορές, χωρίς να λαμβάνουν σοβαρές πολιτικές αποφάσεις στήριξης του ενιαίου νομίσματος και υλοποίησης εξίσου αξιόπιστων διαρθρωτικών και θεσμικών μεταρρυθμίσεων.
Πρέπει να σημειωθεί, επίσης, ότι διάσπαση της ευρωζώνης θα έχει απίθανες αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, με κύριο θύμα την Ασία –η οποία, σήμερα, με συνολικό μέσο ρυθμό ανάπτυξης 6%, είναι το στήριγμα της παγκόσμιας οικονομίας. Περιττόν να σημειωθεί, βέβαια, ότι η διάλυση του ευρώ θα αποτελέσει πυρηνική βόμβα για τις τράπεζες, ιδιαίτερα τις ευρωπαϊκές, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις θα βιώσουν δραματικές αποσύρσεις καταθέσεων.
Μία άλλη πρόβλεψη που μπορεί να γίνει για το 2012 είναι αυτή που αφορά στην πορεία της ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου. Σύμφωνα με εγκυρότατες πληροφορίες μας, από τον περασμένο Οκτώβριο, τα περισσότερα αγγλοσαξωνικά hedge funds επενδύουν στην πτώση του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος έναντι του δολαρίου και “παίζουν” σε μία σχέση που θα κυμαίνεται από 1,20 έως 1,05. Εύκολα, έτσι, γίνεται αντιληπτό ότι το πρώτο εξάμηνο του 2012 θα είναι μία δύσκολη περίοδος για το ευρώ –ορισμένες δε κερδοσκοπικές τάσεις θα ενισχυθούν και από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του προσεχούς Μαΐου. Στο επίπεδο αυτό, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιον ότι η Γαλλία, μέσω του απερχόμενου προέδρου της Νικολά Σαρκοζύ, θα επιμείνει στην φορολόγηση των χρηματοοικονομικών συναλλαγών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απόφαση που δεν είναι εύκολη ως προς την λήψη της.
Όλα αυτά δείχνουν ότι το 2012 θα είναι μία κρισιμότατη χρονιά για την Ευρώπη και την παγκόσμια παρουσία της. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα, η οποία, αν μέχρι την 20η Μαρτίου δεν έχει βρει λύση στο “κούρεμα” του χρέους της με τους δανειστές της και δεν έχει περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες της, τότε η ξαφνική χρεοκοπία της θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη. Στη δε Ευρωπαϊκή Ένωση προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο αυτό.
