Καταλαβαίνω ότι οι διάφορες «προφητείες» που κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας, προκαλούν σε πολλούς ανθρώπους δυσπιστία και σε άλλους ειρωνικά σχόλια.
Υπάρχουν όμως και πολλοί που είναι οπαδοί του περίφημου «ποιός ζεί, ποιός πεθαίνει», όταν γίνεται αναφορά στο μέλλον.
Παρ΄ όλα αυτά, έκρινα ότι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον να ασχοληθώ με μια έκθεση της γνωστής τράπεζας HSBC που διάβασα πριν λίγες ημέρες, και προβλέπει ότι στα επόμενα χρόνια οι χώρες με τις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες, θα ισχυροποιηθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Κίνα, το 2050, θα βρεθεί στην πρώτη θέση της παγκόσμιας οικονομικής κατάταξης, αφήνοντας στην δεύτερη την Αμερική, ενώ η Ινδία θα καταλάβει την τρίτη θέση.
Πως θα μοιάζει λοιπόν ο κόσμος το 2050;;
Η έκθεση της HSBC, στηριζόμενη στους σημερινούς ρυθμούς ανάπτυξης, στην δημογραφική αύξηση, στο μορφωτικό επίπεδο, και στα πολιτεύματα, επιβεβαιώνει την μεγάλη δυναμική των αναδυομένων οικονομιών, στα επόμενα σαράντα χρόνια.
Οι αναλυτές στηρίζουν την έκθεσή τους στην παραδοχή ότι οι πολιτικές θα κατατείνουν στην επίλυση των οικονομικών προβλημάτων, στην αποφυγή των πολέμων και ότι θα είναι προσανατολισμένες στο παγκόσμιο εμπόριο.
Μεγάλος αριθμός κρατών, περίπου εκατό, πέρασαν από το κόσκινο των οικονομικών αναλυτών. Στην συνέχεια χωρίστηκαν σε τρείς ομάδες, ανάλογα με τον βαθμό ανάπτυξής τους.
Στην πρώτη ομάδα βρίσκονται οι χώρες με χαμηλό δείκτη ανάπτυξης, όμως οι προοπτικές τους για ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης που φθάνει το 5% του ΑΕΠ, τους επιτρέπει να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον. Οι χώρες αυτές βρίσκονται στην πλειονότητά τους στην Ασία (Μαλαισία, Βιετνάμ, Ουζμπεκιστάν κλπ), ενώ από την Λατινική Αμερική το Περού, ο Ισημερινός, και από την Αφρική η Αίγυπτος, η Αλγερία, η Τανζανία, βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία.
Εκείνο που παρουσιάζει ενδιαφέρον, είναι η πρόβλεψη ότι οι οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών θα παρουσιάσουν σημαντική κάμψη στους ρυθμούς ανάπτυξης.
Στις δυτικές οικονομίες, τα υψηλά εισοδήματα σε συνδυασμό με την δημογραφική κάμψη, θα έχουν ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης.
Στην Ευρώπη αλλά και στην Ιαπωνία και στην Ρωσία, η αύξηση του προσδόκιμου επιβιώσεως σε συνδυασμό με την μείωση των γεννήσεων, οδηγεί στην αναλογία ένας εργαζόμενος στους τρείς ή ακόμα και τέσσερις κατοίκους.
Η Αφρικανική «έκρηξη»
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο της εκθέσεως που πρέπει επίσης να σημειωθεί, είναι η δημογραφική έκρηξη της Αφρικής.
Σε πολλές χώρες της «μαύρης ηπείρου», αναμένεται ο διπλασιασμός του αριθμού των κατοίκων. Χαρακτηριστικά μνημονεύεται στην έκθεση ότι μέχρι το 2050, η Νιγηρία θα έχει τόσους κατοίκους όσους και η Αμερική, ενώ η Αιθιοπία θα έχει διπλάσιο αριθμό κατοίκων από την Αγγλία ή την Γερμανία.
Δεν μπορώ να ξέρω αν οι προβλέψεις της έκθεσης θα επιβεβαιωθούν.. Όμως οι παραδοχές των αναλυτών στις οποίες στηρίζουν την έκθεσή τους είναι, κατά την γνώμη μου, άκρως επισφαλείς. Ειδικώτερα εκείνη που αφορά στην απουσία πολέμων, μοιάζει με την ιδέα της παγκόσμιας ειρήνης του Αβά Pierre, που δυστυχώς απεδείχθη ανεφάρμοστη, αν όχι ουτοπική.
Υπάρχουν όμως και πολλοί που είναι οπαδοί του περίφημου «ποιός ζεί, ποιός πεθαίνει», όταν γίνεται αναφορά στο μέλλον.
Παρ΄ όλα αυτά, έκρινα ότι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον να ασχοληθώ με μια έκθεση της γνωστής τράπεζας HSBC που διάβασα πριν λίγες ημέρες, και προβλέπει ότι στα επόμενα χρόνια οι χώρες με τις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες, θα ισχυροποιηθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Κίνα, το 2050, θα βρεθεί στην πρώτη θέση της παγκόσμιας οικονομικής κατάταξης, αφήνοντας στην δεύτερη την Αμερική, ενώ η Ινδία θα καταλάβει την τρίτη θέση.
Πως θα μοιάζει λοιπόν ο κόσμος το 2050;;
Η έκθεση της HSBC, στηριζόμενη στους σημερινούς ρυθμούς ανάπτυξης, στην δημογραφική αύξηση, στο μορφωτικό επίπεδο, και στα πολιτεύματα, επιβεβαιώνει την μεγάλη δυναμική των αναδυομένων οικονομιών, στα επόμενα σαράντα χρόνια.
Οι αναλυτές στηρίζουν την έκθεσή τους στην παραδοχή ότι οι πολιτικές θα κατατείνουν στην επίλυση των οικονομικών προβλημάτων, στην αποφυγή των πολέμων και ότι θα είναι προσανατολισμένες στο παγκόσμιο εμπόριο.
Μεγάλος αριθμός κρατών, περίπου εκατό, πέρασαν από το κόσκινο των οικονομικών αναλυτών. Στην συνέχεια χωρίστηκαν σε τρείς ομάδες, ανάλογα με τον βαθμό ανάπτυξής τους.
Στην πρώτη ομάδα βρίσκονται οι χώρες με χαμηλό δείκτη ανάπτυξης, όμως οι προοπτικές τους για ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης που φθάνει το 5% του ΑΕΠ, τους επιτρέπει να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον. Οι χώρες αυτές βρίσκονται στην πλειονότητά τους στην Ασία (Μαλαισία, Βιετνάμ, Ουζμπεκιστάν κλπ), ενώ από την Λατινική Αμερική το Περού, ο Ισημερινός, και από την Αφρική η Αίγυπτος, η Αλγερία, η Τανζανία, βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία.
Εκείνο που παρουσιάζει ενδιαφέρον, είναι η πρόβλεψη ότι οι οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών θα παρουσιάσουν σημαντική κάμψη στους ρυθμούς ανάπτυξης.
Στις δυτικές οικονομίες, τα υψηλά εισοδήματα σε συνδυασμό με την δημογραφική κάμψη, θα έχουν ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης.
Στην Ευρώπη αλλά και στην Ιαπωνία και στην Ρωσία, η αύξηση του προσδόκιμου επιβιώσεως σε συνδυασμό με την μείωση των γεννήσεων, οδηγεί στην αναλογία ένας εργαζόμενος στους τρείς ή ακόμα και τέσσερις κατοίκους.
Η Αφρικανική «έκρηξη»
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο της εκθέσεως που πρέπει επίσης να σημειωθεί, είναι η δημογραφική έκρηξη της Αφρικής.
Σε πολλές χώρες της «μαύρης ηπείρου», αναμένεται ο διπλασιασμός του αριθμού των κατοίκων. Χαρακτηριστικά μνημονεύεται στην έκθεση ότι μέχρι το 2050, η Νιγηρία θα έχει τόσους κατοίκους όσους και η Αμερική, ενώ η Αιθιοπία θα έχει διπλάσιο αριθμό κατοίκων από την Αγγλία ή την Γερμανία.
Δεν μπορώ να ξέρω αν οι προβλέψεις της έκθεσης θα επιβεβαιωθούν.. Όμως οι παραδοχές των αναλυτών στις οποίες στηρίζουν την έκθεσή τους είναι, κατά την γνώμη μου, άκρως επισφαλείς. Ειδικώτερα εκείνη που αφορά στην απουσία πολέμων, μοιάζει με την ιδέα της παγκόσμιας ειρήνης του Αβά Pierre, που δυστυχώς απεδείχθη ανεφάρμοστη, αν όχι ουτοπική.
