Ένας Ευρωπαίος θα την πήγαινε στο καλύτερο γηροκομείο, θα πλήρωνε τις νοσοκόμες να τις φροντίζουν και θα συνέχιζε τον ευδαιμονισμό του. Το Ελληνόπουλο, έχοντας την αίσθηση της οικογένειας και της συλλογικής ευθύνης, αφήνει την
πολυτέλεια της πόλης και πάει να ζήσει στην κωμόπολη όπου ζει η δυστυχισμένη μητέρα του.
Σκοπός του είναι να συμβάλει υλικά και ψυχικά για την τάχιστη ανάρρωση της.
`Οπως βλέπουμε υπάρχουν νέοι που είναι εγωιστές και σκληροί,κυρίως αριστεροί,υπάρχουν
Όμως και λεβεντόπαιδα που θυσιάζονται για το οικογενειακό καλό. Γνωρίζουν ότι εάν χάσουν τους γονείς τους χάνονται και οι ίδιοι στην ανωνυμία του πλήθους και του κοινωνικού δαρβινισμού.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης
