(Αφορά: Η καύση των νεκρών από μια επιστημονική σκοπιά) Από το νοσοκομείο ή το σπίτι που πεθαίνει κάποιος μέχρι και την εκταφή, ακόμη και μετά, με την φύλαξη των οστών έχει πλεχτεί μία βιομηχανία εκμετάλευσης που αποτελείται απο γιατρούς, εργολάβους κηδειών, ιερείς, εργαστήρια μαρμάρων, καντηλανάφτες και φύλακες. Και τις περισσότερες φορές εκβιαστικά, παίρνοντας μαύρα χρήματα που δεν δηλώνονται πουθενά. Οσο για τα νεκροταφεία ΔΕΝ χωράνε πια άλλους νεκρούς, (όλοι φαντάζομαι έχουν ανάλογες εμπειρίες απο τα παραπάνω), και όσο για το χώμα την ανακύκλωση κλπ. όσοι έχουν ασχοληθεί ξέρουν οτι το χώμα έχει στερέψει πια απο τα συστατικά που συντελούν στο "λυώσιμο" του νεκρού. Γιαυτό και μετά απο 3-4 χρόνια πολλές φορές ο νεκρός δεν έχει λυώσει με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η οικονομική εκμετάλευση κάτω απο την μύτη και την αδιαφορία της πολιτείας. Είναι λοιπόν και από λογικής αλλα και δημοκρατικής άπoψης το δικαίωμα να επιλέξει κάποιος την ταφή ή την καύση του.
Αναγνώστης
