Ωστόσο, η κατάσταση είναι ακόμα πιο ανησυχητική από όσο ίσως θέλαμε να πιστεύουμε.
Σύμφωνα με έρευνα που έκαναν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Χαβάης, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έχουν προκαλέσει την οξύτητα των ωκεανών του πλανήτη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από το φυσιολογικό επίπεδο.
Ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης είναι το γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές, το επίπεδο οξείδωσης αυξήθηκε ταχύτερα τους τελευταίους δύο αιώνες, από ό, τι στα προηγούμενα 21.000 χρόνια, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο για οργανισμούς όπως τα μαλάκια και τα κοράλλια να πετύχουν την ασβεστοποίηση τους και να κατασκευάσουν τα προστατευτικά στρώματα που χρειάζονται για να επιβιώσουν.
Η μέτρηση των μεταβολών στην οξύτητα των ωκεανών δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς διαφέρει ανάλογα με την εποχή, τη χρονιά και την περιοχή. Οι επιστήμονες εξέτασαν τις μεταβολές στο επίπεδο κορεσμού του αραγωνίτη, μια μορφή ανθρακικού ασβεστίου που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της οξείδωσης των ωκεανών.
Κατά την έρευνα τους παρατήρησαν ότι όσο η οξύτητα του θαλασσινού νερού ανεβαίνει, τόσο πέφτει το επίπεδο κορεσμού του αραγωνίτη. Χρησιμοποίησαν μάλιστα προσομοιώσεις των ωκεανών και των κλιματολογικών συνθηκών που πήγαιναν 21.000 χρόνια πίσω αλλά και μπροστά χρονικά, στο τέλος του 21ου αιώνα.
Σύμφωνα με το μοντέλο που εφάρμοσαν οι επιστήμονες, σε αρκετές περιοχές με κοραλλιογενείς υφάλους, ο κορεσμός του αραγωνίτη είναι ήδη πέντε φορές μικρότερος από το φυσιολογικό, γεγονός που μεταφράζεται σε μείωση του ποσοστού ασβεστοποίησης των κοραλλιών.
Οι επιστήμονες εκφράζουν φόβους ότι τα ποσοστά ασβεστοποίησης ορισμένων θαλάσσιων οργανισμών, θα μπορούσαν να μειωθούν κατά περισσότερο από 40% συγκριτικά με την προ-βιομηχανική περίοδο, μέσα στα επόμενα 90 χρόνια.
Ο επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, Dr Tobias Friedrich, δήλωσε: «Κάθε σημαντική πτώση κάτω από το ελάχιστο επίπεδο του αραγωνίτη στο οποίο οι οργανισμοί έχουν εκτεθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια και στο οποίο έχουν προσαρμοστεί με επιτυχία είναι πολύ πιθανό να τους προκαλέσει διαταραχές».
Και πρόσθεσε: «Σε ορισμένες περιοχές, ο ρυθμός μεταβολής της οξύτητας των ωκεανών εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, από τη βιομηχανική επανάσταση είναι 100 φορές μεγαλύτερος από τον φυσιολογικό ρυθμό της αλλαγής μεταξύ του τελευταίου παγετώδους μέγιστου και της προβιομηχανικής εποχής».
Ο καθηγητής Axel Timmermann, επίσης από το πανεπιστήμιο της Χαβάης, δήλωσε: «Τα αποτελέσματά της έρευνας μας δείχνουν ότι είναι πιθανόν έως τα μέσα του αιώνα να υπάρξει σοβαρή μείωση στην ποικιλομορφία των κοραλλιογενών υφάλων και μεγάλος περιορισμός στην ανθεκτικότητα τους».
Στους ωκεανούς καταλήγει το ένα τρίτο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που εκλύουν τα αυτοκίνητα, τα κτίρια και τα εργοστάσια, αλλοιώνοντας τη χημική τους σύσταση.
