Πρόκειται για ένα μέτρο, που συζητείται να εφαρμοστεί ως αντίβαρο για τη διατήρηση των δώρων, αλλά και του κατώτατου μισθού. Ωστόσο, το λεγόμενο “πάγωμα” σημαίνει μεγάλες απώλειες για όσους εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, καθώς στις απώλειες τους πρέπει να μετρήσουν τόσο το γεγονός ότι δεν θα πάρουν έστω και πενιχρές αυξήσεις, αλλά και τον πληθωρισμό.
Οι δανειστές, αλλά και εργοδοτικοί φορείς, ζητούν την ακύρωση των αυξήσεων, που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τον Ιούλιο του 2012. Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που υπογράφηκε το καλοκαίρι του 2010, περιλαμβάνει αύξηση 1,5% στους κατώτατους μισθούς την 1η Ιουλίου του 2011 και 1,7% την 1η Ιουλίου του 2012.
Δηλαδή, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να υπολογίσουν ότι δεν θα πάρουν αυξήσεις, όμως οι μισθοί τους θα μειωθούν από τον πληθωρισμό.
Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα με μισθό 1600 ευρώ το μήνα, θα πρέπει να μετρήσει απώλειες 1,7% από την αύξηση του Ιουλίου και φυσικά το πάγωμα για τα επόμενα δύο χρόνια, το 2013 και το 2014. Αυτό σημαίνει ότι μόνο από τη (μη) αύξηση του 1,7% θα χάσει 27,2 ευρώ το μήνα, ή 380 ευρώ τον χρόνο (14 μισθοί). Βέβαια, στην τριετία το ποσό αυτό ξεπερνάει τα 1000 ευρώ. Παράλληλα, όμως, ο πληθωρισμός θα συνεχίσει να τρέχει κανονικά. Σήμερα είναι στο 2,9%. Δηλαδή ο εργαζόμενος θα έχει και απώλειες ύψους 46,4 ευρώ τον μήνα ή 556,8 ευρώ τον χρόνο. Σε περίπτωση που ο πληθωρισμός μείνει σταθερός, τότε ο συγκεκριμένος εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα θα έχει απώλειες στην τριετία πάνω από 2650 ευρώ.
Ένας χαμηλομισθός, που λαμβάνει 900 ευρώ το μήνα, θα έπαιρνε αύξηση 1,7% το καλοκαίρι, δηλαδή 15,3 ευρώ τον μήνα. Αυτό σημαίνει ότι οι ετήσιες απώλειες είναι της τάξεως των 214,2 ευρώ το χρόνο. Από τον πληθωρισμό, ο εργαζόμενος θα έχει απώλεια 26,1 ευρώ μηνιαίως ή 313 ευρώ το χρόνο. Άρα, χάνει πάνω από 520 ευρώ ετησίως, κάτι που είναι περισσότερο από το μισό ενός μισθού.
