Θα ήθελα να σας καλέσω όλους, να αφιερώσουμε μερικά λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο μας για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι – και ποιος στην ουσία είναι...
- ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Προσπαθώντας όλοι μαζί, ίσως –λέω ΙΣΩΣ- μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τον άνδρα τον οποίο οι περισσότεροι χλευάζουμε, βρίζουμε, απορρίπτουμε και αναθεματίζουμε και έτσι, να καταλάβουμε γιατί μας προέκυψε στην πολιτική ζωή του τόπου .
Ίσως έτσι να καταλάβουμε γιατί τον είχαμε βουλευτή από το 1981, γιατί τον είχαμε υφυπουργό Πολιτισμού το 1985 και Εξωτερικών το 1993, γιατί τον είχαμε υπουργό Παιδείας το 1988 και το 1994, γιατί τον είχαμε Αναπληρωτή Υπουργό και μετά Υπουργό Εξωτερικών επί σειρά ετών , γιατί τον ψηφίσαΤε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ το 2004 και γιατί τον ψηφίσαΤε για πρωθυπουργό το 2009.
Μετρώντας την παρουσία του στο Κοινοβούλιο, «βγάζουμε» 11 εκλογικές θητείες ( άλλες μεγαλύτερες κι άλλες μικρότερες) και 30 χρόνια αιρετής «προυπηρεσίας», αφήνοντας απέξω την προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ( από το 2008).
Γεννημένος το 1952, τέλειωσε τις Πανεπιστημιακές του σπουδές και τα τρία μεταπτυχιακά του γύρω στο 1979 και βγήκε βουλευτής το 1981, χωρίς να έχει «δουλέψει» ούτε μία μέρα.
Μπορεί και οι σπουδές του να ακούγονται εντυπωσιακές , ο αριθμός των ετών του στα βουλευτικά έδρανα πολύ μεγάλος, τα υπουργικά πόστα που κατείχε σοβαρά, πολλά και κρίσιμα, η θητεία του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ ικανοποιητικά μακρά αλλά η διάρκεια της πρωθυπουργίας του ιδιαιτέρως …σύντομη . Από συλλογή «ενσήμων» στο Πανεπιστήμιο της ζωής, «εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη» ελλιπής.
Γι αυτό λοιπόν αναρωτιόμαστε τόσον καιρό πώς και γιατί μας προέκυψε αυτός ο άνθρωπος στην πρωθυπουργική καρέκλα με αποτέλεσμα να καταλήξουμε εδώ που βρισκόμαστε. Καλά ως τώρα;
Μιλώντας τις προάλλες με τον σημερινό Υπουργό Ανάπτυξης – και εκ των διεκδικητών της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ- Μιχάλη Χρυσοχοίδη για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε στο τεύχος που κρατάτε, ακούγοντάς τον σε μια ειλικρινέστατη αυτοκριτική, διαπίστωσα, ανακάλυψα κι έμεινα με ανοιχτό το στόμα ότι τα περισσότερα , αν όχι όλα τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν είχαν ιδέα για το έργο που αναλάμβαναν τον Οκτώβρη του 2009, φορτωθήκαν ένα τεράστιο και επικίνδυνο έργο, δεν μπόρεσαν να φέρουν εις πέρας, «βούλιαξαν» λόγω …άγνοιας κινδύνου και άγνοιας χειρισμών το πλοίο και παραιτήθηκαν μέσα στη γενική χλεύη, Ελληνική αλλά και διεθνή.
Διαπίστωσα και ανακάλυψα ότι για το περίφημο «δημοψήφισμα», ο πρωθυπουργός Παπανδρέου δεν είχε σταθμίσει καλά τις παραμέτρους τις εξωτερικές, δεν είχε προετοιμάσει σωστά το γεγονός , δεν είχε προετοιμάσει τη συζήτηση και την ενημέρωση των ξένων ενώ το Υπουργικό Συμβούλιο ήταν ανενημέρωτο και διχασμένο.
Διαπίστωσα και ανακάλυψα ότι ακόμη κι αυτοί που είχαν πάρει θέση υπέρ της ιδέας Παπανδρέου για δημοψήφισμα, είχαν την πεποίθηση ότι είχε εξασφαλιστεί η 6η δόση και ότι ήταν ενημερωμένοι οι εταίροι μας. Αλλά ούτε το ένα, ούτε το άλλο ίσχυε, με αποτέλεσμα, η μικρή Ελλάδα να εμφανιστεί ότι …εκβίαζε τους Μεγάλους του πλανήτη. Με τα γνωστά αποτελέσματα.
Διαπίστωσα και ανακάλυψα, ακούγοντας την εξομολόγηση του κ. Χρυσοχοίδη ότι τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν ανέλαβαν να διοικήσουν τη χώρα, βρίσκονταν σε «άλλο κόσμο». Και σίγουρα, σε « άλλη χώρα» αφού κουβέντιαζαν για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις όπως ήταν το προεκλογικό τους πρόγραμμα, έδωσαν μάλιστα και ένα επίδομα αλληλεγγύης, 500 εκατομμυρίων χωρίς να έχουν επίγνωση της πραγματικής κατάστασης. Και ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος σε συζητήσεις που δεν είχαν κανένα απολύτως νόημα και καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι αυτοί που νόμιζαν ότι βρίσκονταν σε άλλη χώρα, σε άλλο κόσμο, που δεν είχαν συναίσθηση της πραγματικότητας, που ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΙΔΕΑ για τη δεινή θέση της Ελλάδας στο παγκόσμιο οικονομικό προσκήνιο αλλά παρ΄ όλα ταύτα διεκδίκησαν την εξουσία καιόταν την κέρδισαν, επιχείρησαν να την ασκήσουν χωρίς να φαντάζονται καν που βαδίζουν, δεν υπέπεσαν σ΄ όλα αυτά τα ολέθρια πολιτικά αμαρτήματα μόνο επειδή δεν διάβαζαν, δεν άκουγαν, δεν ρωτούσαν, δεν καταλάβαιναν, δεν είχαν τα απαιτούμενα προσόντα. Το έπαθαν κυρίως γιατί δεν είχαν την παραμικρή ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ από τον αρχηγό τους.
Πείτε μου τώρα εσείς: Γιατί δεν τους είχε ενημερώσει ο Παπανδρέου για την οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας αφού και τις επαφές του είχε κάνει και τις συζητήσεις του με τον Στρος Καν και το Δ.Ν.Τ. και με τους τραπεζίτες; Διότι δεν κατάλαβε τίποτε απ΄ όσα του έλεγαν όλοι αυτοί; Ή διότι κατάλαβε πολύ καλά αλλά δεν τον ενδιέφερε τίποτε άλλο παρά μόνο να γίνει πρωθυπουργός;
Πείτε μου.
Είμαι ανοιχτός σε προτάσεις…αν υπάρχει και κάποιο ΤΡΙΤΟ ενδεχόμενο που δεν έχει πάει ο νους μου.
