(σ.σ.: όλως τυχαίως αίτηση για τη χορήγηση άδειας επέμβασης σε δάση και δασικές εκτάσεις της αρμοδιότητας του δασαρχείου Αρναίας έχει υποβάλει η ιδιοκτησία της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός, για έκταση μεγαλύτερη από 3.300 στρέμματα, διπλάσια σχεδόν από την ήδη εγκεκριμένη με την ΚΥΑ 201745/2011).
Αναδημοσιεύουμε από το Ποντίκι άρθρο για τον πρόσφατο βίο και πολιτεία του πολιτικού, που από τη βρώμικη δουλειά του μνημονίου, πέρασε στην “προστασία” του περιβάλλοντος.
Εθισμένος με την πτώχευση…
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου τείνει να μετατραπεί σε έναν ειδικού τύπουπολιτικό, όχι απλώς με ροπή, αλλά με εθισμό στη χρεοκοπία και την πτώχευση. Όσο κι αν ο ίδιος διανύει ακόμα το πρώτο στάδιο του πένθους, τη λεγόμενη άρνηση, όσο κι αν ο ίδιος βαυκαλίζεται τηλεοπτικώς, υποστηρίζοντας ότι, αφού δεν είμαστε νεκροί, δεν πάθαμε και τίποτα, για την πλειοψηφία των πολιτών το όνομά του είναι συνώνυμο με την πτώχευση των νοικοκυριών τους.
Ο ιδιότυπος αυτός εθισμός, όμως, δεν παραδόθηκε μαζί με το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομικών τον Ιούνιο του 2011, αλλά μεταφέρθηκε στο ΥΠΕΚΑ, όπου μέσα σε οκτώ μήνες έχει υπογραφεί και η περιβαλλοντική χρεοκοπία και η περιβαλλοντική πτώχευση, χωρίς μάλιστα να υπάρχει το άλλοθι της τρόικας.
Γραμματοκομιστής
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ερώτημα που διατυπώνεται ευθέως στις συζητήσεις ειδικών και μη περί τα πολεοδομικά, τα χωροταξικά, τα δασικά και γενικότερα των θεμάτων περιβάλλοντος, είναι εάν ο Παπακωνσταντίνου είναι απλώς ένας ξεπερασμένος, «μουχλιασμένος» πολιτικός που βρέθηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή σε λάθος δεκαετία ή υπηρετεί συνειδητά ένα συγκεκριμένο πλάνο.
Εάν είναι, δηλαδή, παντελώς άσχετος και γίνεται «γραμματοκομιστής» ρυθμίσεων χωρίς να αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις τους ή συνειδητά υπηρετεί εκείνους που στους διαδρόμους του ΥΠΕΚΑ χαρακτηρίζουν ως «ρουφιάνους» του περιβάλλοντος.
Ένα άλλο ερώτημα που πλανάται στον αέρα είναι από πού ο Παπακωνσταντίνου «τρέφει» τον πολιτικό του τσαμπουκά και γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τους συναδέλφους του βουλευτές. Πώς, δηλαδή, ευτελίζει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και επί της ουσίας εμπαίζει τους συναδέλφους του, τροποποιώντας ακόμα και νόμους που έχουν μόλις πρόσφατα – επί θητείας του – ψηφιστεί.
Οι «ρουφιάνοι»
Πρόκειται για ενδημικό είδος του ευρύτερου πολιτικού ζωικού βασιλείου, με επιθετικά χαρακτηριστικά, που εδώ και πολλά χρόνια έχει συγκεκριμένη ατζέντα, την οποία προσπαθεί να επιβάλει.
Η ατζέντα περιλαμβάνει απαιτήσεις μεγάλων, μικρομεσαίων και μικρών, αλλά εκατοντάδων χιλιάδων συμφερόντων, που σταθερά τα τελευταία χρόνια πιέζουν για ανατροπή της δασικής, πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας και θεωρούν ως πρώτο εχθρό της ευημερίας τους το Σύνταγμα και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Είναι οι ίδιοι που εδώ και χρόνια προωθούν τις βρόμικες τεχνολογίες της καύσης των απορριμμάτων και θεωρούνται οι «εγκέφαλοι» αμφιλεγόμενων επενδύσεων με στόχο την αφαίμαξη κοινοτικών κονδυλίων.
Οι «ρουφιάνοι» του Περιβάλλοντος αποτελούν συγκροτημένη ομάδα πίεσης, που εδώ και χρόνια λειτουργεί ως λόμπι στους διαδρόμους του ΥΠΕΚΑ, αλλά το τελευταίο διάστημα είδε τις επιδιώξεις της να γίνονται νόμοι του κράτους, αφού όλοι οι προηγούμενοι υπουργοί Περιβάλλοντος κρατούσαν στοιχειώδη γραμμή άμυνας και επεδείκνυαν στοιχειώδη σεβασμό στις επιταγές του Συντάγματος και τις αποφάσεις του ΣτΕ, στις προβλέψεις της ευρωπαϊκής και ελληνικής νομοθεσίας.
Όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο των νομοθετημάτων που έχουν την υπογραφή της σημερινής πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ καταστρατηγούν βασικές επιταγές του Συντάγματος ή – στην καλύτερη περίπτωση – παλινδρομούν μεταξύ των ορίων της παρανομίας και της νομιμότητας.
♦ Δεν είναι, επίσης, καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι αιτήματα συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων που εδώ και χρόνια πετάγονταν ως απαράδεκτα στο καλάθι των αχρήστων σήμερα αποτελούν νόμους του κράτους.
♦ Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι κάθε σχέδιο νόμου συνοδεύεται και από ένα παράρτημα που τακτοποιεί, άσχετα με το αντικείμενο του νομοσχεδίου, ζητήματα που είτε είναι φωτογραφικά είτε κινούνται στο όριο της «προσωπογραφίας».
Το «Π» παρουσιάζει ένα μικρό ιστορικό του τι έχει συμβεί τους τελευταίους 8 μήνες στο ΥΠΕΚΑ και συνεπάγεται την αμετάκλητη περιβαλλοντική χρεοκοπία σε βάρος των πολιτών αλλά και της οικονομίας. Νομοθετήματα που κατεδαφίζουν το κράτος δικαίου, καταργούν κάθε έννοια ισονομίας, ισοπολιτείας και διαγράφουν τις θεμελιώδεις αρχές του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού σε βάρος της κοινωνίας. Νομοθετήματα που ακυρώνουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία και εξυπηρετούν ομάδες συμφερόντων.
Γεμάτο «δωράκια» το πολυνομοσχέδιο…
Το τελευταίο δείγμα γραφής του Γιώργου Παπακωνσταντίνου είναι το σχέδιο νόμου με τίτλο «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος». Σχέδιο νόμου που φυλλομετρώντας το κανείς αναρωτιέται ποιος θα μας προστατεύσει ποινικά από τους φύλακες…
Πρόκειται για ένα νομοθέτημα – σκούπα, ένα μόρφωμα που ξεθεμελιώνει βασικές αρχές του Συντάγματος, της δασικής, πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας και δίνει «δωράκια» σε επίδοξους επενδυτές σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Με το σχέδιο νόμου μεταξύ άλλων:
♦ Καταργείται η συνταγματικά κατοχυρωμένη εισφορά σε γη για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων. Με το πρόσχημα της ικανοποίησης επίδοξων επενδυτών, τους δίνεται πλέον η δυνατότητα της εξαίρεσης από την εισφορά σε γη, σε περιπτώσεις προώθησης τουριστικών εγκαταστάσεων. Σε περίπτωση που ο επενδυτής επιλέξει να κάνει εισφορά σε γη αλλά σε άλλη έκταση εντός των διοικητικών ορίων του ίδιου δήμου, του δίνονται ως «δώρο» επιπλέον… χρήσεις γης!
♦ Καταργείται η προβλεπόμενη υποχρέωση για έκδοση άδειας επέμβασης από τις δασικές υπηρεσίες για έργα και δραστηριότητες εντός των δασικών οικοσυστημάτων (σ.σ.: όλως τυχαίως αίτηση για τη χορήγηση άδειας επέμβασης σε δάση και δασικές εκτάσεις της αρμοδιότητας του δασαρχείου Αρναίας έχει υποβάλει η ιδιοκτησία της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός, για έκταση μεγαλύτερη από 3.300 στρέμματα, διπλάσια σχεδόν από την ήδη εγκεκριμένη με την ΚΥΑ 201745/2011).
♦ Υπαγορεύεται στις δασικές υπηρεσίες να εξετάζουν κατά προτεραιότητα – να αποχαρακτηρίζουν επί της ουσίας – δασικές εκτάσεις επί των οποίων σχεδιάζεται η ανάπτυξη μεγάλων επενδύσεων.
♦ Ξεθεμελιώνονται 32 θεσμοθετημένες Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου για να πάρουν το «πράσινο φως» μεταξύ άλλων κτήρια και εγκαταστάσεις για την παραγωγή ενέργειας, ΧΥΤΑ, εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων, σταθμοί μεταφόρτωσης απορριμμάτων.
♦ Καταργείται η περιβαλλοντική αδειοδότηση για τη διάθεση αποβλήτων! Καταργείται, δηλαδή, η υποχρέωση που απορρέει από την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για την εκπόνηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για έργο ή τμήμα έργου που αφορά στην ανάκτηση ή διάθεση αποβλήτων!
Εν ολίγοις ο Παπακωνσταντίνου θέλει να φορέσει στον ελληνικό λαό «καπέλο» την καύση των απορριμμάτων και μάλιστα χωρίς καν τη σύνταξη Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων!
♦ Δίνει το «πράσινο φως» για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων και εντός αρχαιολογικών ζωνών!
♦ Δίνει το «πράσινο φως» για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που έχουν υπερβεί το ύψος της κορυφογραμμής!
Θα βρεθούν άραγε βουλευτές να το ψηφίσουν;
O Παπάκ είναι… πονηρός και υπογράφει… αφειδώς
Η πρώτη σημαντική υπογραφή που έβαλε ο Παπακωνσταντίνου ως υπουργός ΠΕΚΑ αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ήταν στις 8 Ιουλίου 2011, όταν ενέκρινε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για το μεταλλείο χρυσού της Χαλκιδικής, συμφερόντων Μπόμπολα, δίνοντας έτσι το «πράσινο φως» για το ξεμπλοκάρισμα της επένδυσης και το εναρκτήριο λάκτισμα για την απογείωση της μετοχής της εταιρείας.
Λίγους μήνες μετά, μάλιστα, το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να «θυσιαστεί» και πάλι, προσφεύγοντας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Κομισιόν, ζητώντας να μην επιστρέψει η εταιρεία στο δημόσιο ταμείο γύρω στα 25 εκατομμύριαευρώ που, σύμφωνα με την Ε.Ε., είχε λάβει η εταιρεία ως παράνομη κρατική ενίσχυση γιατί είχε αγοράσει έναντι χαμηλότερης από την πραγματική αγοραία αξία και είχε απαλλαχθεί από τους φόρους.
Επισημαίνεται ότι από αυτή την επένδυση το Δημόσιο δεν έχει να παίρνει ούτε ένα ευρώ - πλην των φόρων -, αφού πρόκειται για ιδιωτικό χρυσωρυχείο. Αντίθετα θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, αφού η μεταλλευτική βιομηχανία θεωρείται παγκοσμίως η πιο καταστροφική για το περιβάλλον, την υγεία και την οικονομία των περιοχών όπου δραστηριοποιείται.
Ο Παπακωνσταντίνου από το βήμα της Βουλής υπερασπίστηκε σθεναρά και την επένδυση και την προσφυγή του Δημοσίου κατά των συμφερόντων του…
Νομιμοποίηση αυθαιρέτων
Η νομιμοποίηση αυθαιρέτων, μετά τον νόμο Τρίτση του 1983, αποτελεί σκαστή παρανομία, αφού παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα, όπως αμετάκλητα έχει κριθεί από το ΣτΕ.
Ο Παπακωνσταντίνου, όμως, προσπάθησε να κάνει το άσπρο μαύρο, βαφτίζοντας τη συνταγματική εκτροπή «κόκκινη γραμμή» για την προστασία του περιβάλλοντος και παρουσιάζοντάς την ως ανάχωμα για τους μελλοντικούς παρανόμους…
Η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ επιβράβευσε όλους τους κατόχους αυθαιρέτων όπου κι αν βρίσκονται με διαδικασίες εξπρές και χωρίς κανέναν επί της ουσίας έλεγχο για το εάν πρόκειται για αυθαίρετα σε δάση, δασικές εκτάσεις, αρχαιολογικούς χώρους ή δημόσια γη.
Μάλιστα επειδή στο αρχικό νομοσχέδιο φαίνεται ότι οι πιέσεις δεν είχαν πιάσει τόπο, δυο εβδομάδες μετά την ψήφιση του νόμου πέρασε τροπολογία για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων πάσης φύσεως, ακόμα και εντός προστατευόμενων περιοχών και εντός κηρυγμένων παραδοσιακών οικισμών, που μέχρι την ανάληψη του ΥΠΕΚΑ από τους Παπακωνσταντίνου – Σηφουνάκη απαγορευόταν διά ροπάλου…
Την ίδια ώρα εκατοντάδες χιλιάδες νόμιμοι πολίτες που ούτε καταπάτησαν δημόσια γη, ούτε έκτισαν όπου ήθελαν ό,τι ήθελαν, ανακηρύχθηκαν από το ΥΠΕΚΑ… μακάκες της δεκαετίας.
Φορο-αδιαφάνεια
Η ίδρυση του Πράσινου Ταμείου έγινε με τον νόμο 3889/2010 και επί της ουσίας η διάλυσή του με τροπολογία τον Οκτώβριο του 2011 στο νομοσχέδιο «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015» του υπουργείου Οικονομικών!
Με την τροπολογία ο Παπακωνσταντίνου αποφάσισε και διέταξε ότι το 95% των πόρων που εισπράττονται υπέρ του Πράσινου Ταμείου από τις ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους και την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, μέσω της εμπορίας ρύπων και της είσπραξης προστίμων για περιβαλλοντικά εγκλήματα, θα καταλήγουν τελικά στον κρατικό προϋπολογισμό και όχι, σύμφωνα με τις επιταγές του ΣτΕ, σε έργα αναπλάσεων. Το ίδιο ισχύει και για τους πόρους του Ειδικού Φορέα Δασών που ενσωματώθηκε στο Πράσινο Ταμείο και χρηματοδοτεί τις απαραίτητες ενέργειες για τη δασική προστασία και διαχείριση.
Κατάργηση πολεοδομιών
Ο υπουργός ΠΕΚΑ έγραψε και πάλι στα παλιά του τα παπούτσια τις επισημάνσεις του ΣτΕ, που για να δεχθεί τη ρύθμιση για τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων απαιτούσε τη νομοθετική κατοχύρωση, μέσω του Πράσινου Ταμείου, των απαραίτητων κονδυλίων για την εκτέλεση αστικών αναπλάσεων ως αντιστάθμισμα της πολεοδομικής εκτροπής και με στόχο τη διατήρηση του περιβαλλοντικού ισοζυγίου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με κοινή τους ανακοίνωση δέκα από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας είχαν χαρακτηρίσει την τροπολογία Παπακωνσταντίνου ως «επιστροφή σε εποχές καταλήστευσης και σκοτεινής διαχείρισης των φόρων, εισφορών και προστίμων που το κράτος εισέπραττε για περιβαλλοντική προστασία».
Το ΥΠΕΚΑ με το επιχείρημα ότι οι πολεοδομίες είναι άντρο διαφθοράς και με το πρόσχημα ότι η έκδοση οικοδομικής άδειας είναι χρονοβόρα, αντί να αντιμετωπίσει τη διαφθορά και να λάβει δραστικά μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία, αποφάσισε να καταργήσει τις πολεοδομίες!
Έτσι με τον νόμο περί «νέου τρόπου έκδοσης αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών» αφαίρεσε κάθε εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο από τις πολεοδομίες και τον παραχώρησε σε ιδιώτες, αφού, σύμφωνα με το σκεπτικό της πολιτικής ηγεσίας, η διαφθορά είναι ελάττωμα μόνο των δημοσίων υπαλλήλων… Το νέο σύστημα προβλέπει ότι οι ιδιώτες μηχανικοί εκπονούν αποκλειστικά υπ’ ευθύνη τους τις μελέτες και σώμα ιδιωτών ελεγκτών θα ελέγχει εκ των υστέρων την οικοδομή!
Συγκεκριμένα, η άδεια δόμησης θα εκδίδεται σε δύο ημέρες με αποκλειστική ευθύνη των μελετητών μηχανικών που έχουν συντάξει τις μελέτες, ενώ η «υπηρεσία δόμησης», όπως βαφτίστηκαν οι πολεοδομίες, θα ελέγχει το τυπικό μέρος, την πληρότητα των φακέλων και όχι την ποιότητα και πληρότητα των μελετών. Οι ιδιώτες ελεγκτές θα αποκτούν την άδεια έπειτα από παρακολούθηση ειδικού προγράμματος σε ΑΕΙ ή άλλο πιστοποιημένο κέντρο κατάρτισης και μετά θα δίνουν εξετάσεις. Για τις αλλαγές είναι άγνωστο εάν έχει ερωτηθεί ο εγκέλαδος…
Χρήσεις γης
Με το νέο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που φέρει τον τίτλο «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης», ανατρέπονται βασικοί κανόνες του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού με την ένταξη ανεπιθύμητων χρήσεων που μέχρι σήμερα απαγορεύονταν.
Συγκεκριμένα μεταξύ άλλων:
♦ Προσθέτει περισσότερες χρήσεις κάθε είδους στις περιοχές γενικής κατοικίας.
♦ Κατακερματίζει τους εκτός σχεδίου ελεύθερους χώρους αστικού και περιαστικού πρασίνου, επιτρέποντας από ΧΥΤΑ και σταθμούς εξυπηρέτησης αυτοκινητόδρομων μέχρι εγκαταστάσεις κοινωνικής πρόνοιας, περίθαλψης, εκπαίδευσης, ψυχαγωγίας.
♦ Σε δάση, αρχαιολογικούς χώρους, παραποτάμιες ζώνες και ιστορικούς τόπους δίνεται η δυνατότητα εγκαταστάσεων μαζικών μεταφορών, νεκροταφείων, ακόμα και πίστας για αγώνες αυτοκινήτων.
♦ Στις περιαστικές ζώνες επιτρέπεται η εγκατάσταση υπεραγορών, πολυκαταστημάτων, τουριστικής κατοικίας, εργαστηρίων χαμηλής και μέσης όχλησης.
♦ Στις περιοχές γενικής κατοικίας προστίθενται υπεραγορές και πολυκαταστήματα μέχρι 800 τετραγωνικά, κτήρια ειδικής εκπαίδευσης, ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και χώροι περίθαλψης.
♦ Εκτός από τις περιοχές βιομηχανίας και χονδρεμπορίου, προστίθενται νέες κατηγορίες χρήσεων, όπως οι περιοχές Επιχειρηματικού Πάρκου, Τεχνολογικού Πάρκου και Εμπορευματικών Κέντρων, τα Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης.
♦ Στην κατηγορία Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα κέντρα μεταφόρτωσης απορριμμάτων και οι εγκαταστάσεις ανακύκλωσης συσκευασιών και υλικών, όπως και οι ΧΥΤΑ.
Πετρελαιοκίνηση
Η τροπολογία που δίνει το «πράσινο φως» για την πετρελαιοκίνηση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη «πέρασε νύχτα» στο νομοσχέδιο για τον νέο τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών!
Ο Παπακωνσταντίνου έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τις επισημάνσεις επιστημονικών φορέων, περιβαλλοντικών οργανώσεων ακόμα και της ίδιας της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, που του ζήτησαν να μην προχωρήσει στην άρση της απαγόρευσης, αφού θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Τον καλούσαν μάλιστα να λάβει πρώτα μέτρα για την πάταξη της νοθείας του πετρελαίου, που έχει λάβει διαστάσεις «επιδημίας».
Ορυκτά καύσιμα
Τον περασμένο Αύγουστο και ενώ είχε ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου για τη «Λειτουργία Ενεργειακών Αγορών, Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου» ο Παπακωνσταντίνου πέρασε, όπως κατήγγειλαν περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς της αγοράς, την τελευταία στιγμή διάταξη η οποία στην ουσία χρησιμοποιεί το Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που πληρώνουν οι πολίτες για τη χρηματοδότηση ορυκτών καυσίμων.
Όπως είχε επισημάνει με ανακοίνωσή της η Greenpeace, η ρύθμιση αυτή «διογκώνει τα ταμειακά ελλείμματα του ΔΕΣΜΗΕ και ουσιαστικά ακυρώνει τις δυνατότητες ανάπτυξης των ΑΠΕ στην Ελλάδα, μια από τις λίγες ευκαιρίες οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης με περιβαλλοντικά οφέλη που είχε δημιουργηθεί στη χώρα μας εν μέσω κρίσης».
Καύση απορριμμάτων
Το ΥΠΕΚΑ σε συνεργασία με το υπουργείο Εσωτερικών προωθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα που φλερτάρει ανοικτά με τις επικίνδυνες και πανάκριβες τεχνολογίες της βιοξήρανσης – καύσης ή της απευθείας καύσης των απορριμμάτων στην Αττική.
Το πρόγραμμα θα δεσμεύει τη χώρα με επικίνδυνες τεχνολογίες για 20-25 χρόνια, αφού τα έργα θα γίνουν με σύμπραξη ιδιωτών με το Δημόσιο μέσω μιας «αυτοκρατορικής» σύμβασης.
Ο διεθνής διαγωνισμός προβλέπει ανάδοχο για την επεξεργασία και διαχείριση 1.350.000 τόνων ανά έτος στην Περιφέρεια Αττικής για ενδεικτικό χρονικό διάστημα 20-25 ετών. Όπως έχουν επισημάνει οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, το ποσό αυτό θα είναι υπερδιπλάσιο, διότι η επιλογή της καύσης θα επιδοτείται επιπλέον από το τέλος ΑΠΕ και ενδεχομένως και από τα έσοδα των τελών της ανακύκλωσης. Συνεπώς, τέλη που πληρώνουν όλοι οι πολίτες και επιδοτήσεις που θα αφαιρεθούν από τα πραγματικά έργα ΑΠΕ και ανακύκλωσης στην πηγή θα ενισχύσουν περιβαλλοντικά καταστροφικές και οικονομικά ασύμφορες μονάδες καύσης.
Συμπληρώνοντας, για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα, σε καμία μητροπολιτική πρωτεύουσα δεν γίνεται διαχείριση σκουπιδιών μόνο με ανακύκλωση – κομποστοποίηση, αλλά χρειάζεται και η επεξεργασία τους.
Ποιος διοικεί και ποιος νομοθετεί σ’ αυτό το υπουργείο;
Στους διαδρόμους του ΥΠΕΚΑ είναι κοινό μυστικό ότι οι υπηρεσίες πληροφορούνται για την ύπαρξη σχεδίων νόμων και Προεδρικών Διαταγμάτων όταν μπαίνουν σε διαβούλευση, αφού η πολιτική ηγεσία θεωρεί τους επιστήμονες των υπηρεσιών λίγο- πολύ βάρος για την εφαρμογή των σχεδιασμών τους. Έτσι όλοι αναρωτιούνται ποιοι και πώς συντάσσουν τα νομοθετήματα.
♦ Αναρωτιούνται μήπως κάποιοι «εξωσχολικοί» φέρνουν έτοιμα τα σχέδια νόμου γι’ αυτό και είναι γραμμένα στο πόδι.
♦ Προσπαθούν να εξηγήσουν το γεγονός ότι Παπακωνσταντίνου και Σηφουνάκης καταθέτουν συνεχώς τροπολογίες σε πρόσφατα νομοσχέδια που οι ίδιοι έχουν καταθέσει και η Βουλή έχει ήδη ψηφίσει.
♦ Αναρωτιούνται γιατί κάνουν τόσα λάθη και γιατί υπάρχουν τόσες παραλείψεις.
♦ Αναρωτιούνται εάν απλώς βιάζονται ή εάν οι «εξωσχολικοί» έχουν δώσει ένα γενικό περίγραμμα με τη λογική ότι θα περάσει – πλην μάταια – από τη βάσανο των έμπειρων σε σύνταξη νόμων και Προεδρικών Διαταγμάτων υπηρεσιών του υπουργείου.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι μόνο για τον νόμο για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων έχουν εκδοθεί, τουλάχιστον, εννέα τεύχη με διευκρινίσεις και ερωτο-απαντήσεις, αφού μηχανικοί, αρχιτέκτονες και καταργημένες, πλέον, πολεοδομίες βρίσκονται σε κατάσταση νευρικής κρίσης.
Ένα δεύτερο σημείο άξιο προβληματισμού είναι, όπως έχουν καταγγείλει φορείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις, ο ευτελισμός της έννοιας της διαβούλευσης και της συμμετοχικής δημοκρατίας, αφού από σχέδια νόμου που βγαίνουν στη διαβούλευση απουσιάζουν ουσιώδη άρθρα, τα οποία εμφανίζονται ως διά μαγείας όταν κατατίθενται στη Βουλή.
Στα «κάγκελα» βρίσκονται, πλέον, και πολλοί βουλευτές, οι οποίοι σε συζητήσεις που κάνουν κατ’ ιδίαν θεωρούν ότι ο Παπακωνσταντίνου τούς δουλεύει ψιλό γαζί, αφού καλούνται, και μάλιστα τις περισσότερες φορές με την απειλή της κοινοβουλευτικής «πειθαρχίας» στο όνομα της «σωτηρίας» της πατρίδας, να ψηφίσουν έναν νόμο που έναν μήνα μετά ο ίδιος ο ΥΠΕΚΑ τον τροποποιεί! Όπως λένε, στο τέλος με τον καταιγισμό των νόμων που αλλάζουν και ξαναλλάζουν δεν ξέρουν τελικά τι έχουν ψηφίσει.
Άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα λένε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι ο Παπακωνσταντίνου πολύ θα ήθελε τα σχέδια νόμου να μην περνούν καν από τη Βουλή, αλλά να γίνονται απευθείας νόμοι του κράτους ως «βασιλικά διατάγματα» του τύπου… αποφασίζουμε και διατάσσουμε!
Είναι ενδεικτικό, όπως λένε, της πολιτικής του κουλτούρας ότι θεωρείγραφειοκρατική διαδικασία τη γνωμοδότηση των δήμων, τον έλεγχο των Π.Δ. από το ΣτΕ ακόμα και την υπογραφή τους από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Για του λόγου το αληθές δεν έχουμε παρά να αντιγράψουμε απόσπασμα από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον νέο νόμο – έκτρωμα για την «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος» και ρυθμίσεις – σκούπα για διάφορα θέματα, όπως παρουσιάσαμε, του ΥΠΕΚΑ.
Όπως αναφέρεται, η τροποποίηση των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου είναι χρονοβόρος διαδικασία «αφού απαιτούνται γνωμοδοτήσεις δήμου, ΚΣΧΟΠ, υπογραφές διαδικασίας, Συμβουλίου της Επικρατείας, Πρόεδρος Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η υλοποίηση συγκεκριμένων έργων». Και όπως λένε πικρόχολα στο ΥΠΕΚΑ, στο επόμενο σχέδιο νόμου θα υπάρχει και άρθρο που θα καταργεί τον… Παπούλια!
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου τείνει να μετατραπεί σε έναν ειδικού τύπουπολιτικό, όχι απλώς με ροπή, αλλά με εθισμό στη χρεοκοπία και την πτώχευση. Όσο κι αν ο ίδιος διανύει ακόμα το πρώτο στάδιο του πένθους, τη λεγόμενη άρνηση, όσο κι αν ο ίδιος βαυκαλίζεται τηλεοπτικώς, υποστηρίζοντας ότι, αφού δεν είμαστε νεκροί, δεν πάθαμε και τίποτα, για την πλειοψηφία των πολιτών το όνομά του είναι συνώνυμο με την πτώχευση των νοικοκυριών τους.
Ο ιδιότυπος αυτός εθισμός, όμως, δεν παραδόθηκε μαζί με το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομικών τον Ιούνιο του 2011, αλλά μεταφέρθηκε στο ΥΠΕΚΑ, όπου μέσα σε οκτώ μήνες έχει υπογραφεί και η περιβαλλοντική χρεοκοπία και η περιβαλλοντική πτώχευση, χωρίς μάλιστα να υπάρχει το άλλοθι της τρόικας.
Γραμματοκομιστής
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ερώτημα που διατυπώνεται ευθέως στις συζητήσεις ειδικών και μη περί τα πολεοδομικά, τα χωροταξικά, τα δασικά και γενικότερα των θεμάτων περιβάλλοντος, είναι εάν ο Παπακωνσταντίνου είναι απλώς ένας ξεπερασμένος, «μουχλιασμένος» πολιτικός που βρέθηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή σε λάθος δεκαετία ή υπηρετεί συνειδητά ένα συγκεκριμένο πλάνο.
Εάν είναι, δηλαδή, παντελώς άσχετος και γίνεται «γραμματοκομιστής» ρυθμίσεων χωρίς να αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις τους ή συνειδητά υπηρετεί εκείνους που στους διαδρόμους του ΥΠΕΚΑ χαρακτηρίζουν ως «ρουφιάνους» του περιβάλλοντος.
Ένα άλλο ερώτημα που πλανάται στον αέρα είναι από πού ο Παπακωνσταντίνου «τρέφει» τον πολιτικό του τσαμπουκά και γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τους συναδέλφους του βουλευτές. Πώς, δηλαδή, ευτελίζει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και επί της ουσίας εμπαίζει τους συναδέλφους του, τροποποιώντας ακόμα και νόμους που έχουν μόλις πρόσφατα – επί θητείας του – ψηφιστεί.
Οι «ρουφιάνοι»
Πρόκειται για ενδημικό είδος του ευρύτερου πολιτικού ζωικού βασιλείου, με επιθετικά χαρακτηριστικά, που εδώ και πολλά χρόνια έχει συγκεκριμένη ατζέντα, την οποία προσπαθεί να επιβάλει.
Η ατζέντα περιλαμβάνει απαιτήσεις μεγάλων, μικρομεσαίων και μικρών, αλλά εκατοντάδων χιλιάδων συμφερόντων, που σταθερά τα τελευταία χρόνια πιέζουν για ανατροπή της δασικής, πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας και θεωρούν ως πρώτο εχθρό της ευημερίας τους το Σύνταγμα και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Είναι οι ίδιοι που εδώ και χρόνια προωθούν τις βρόμικες τεχνολογίες της καύσης των απορριμμάτων και θεωρούνται οι «εγκέφαλοι» αμφιλεγόμενων επενδύσεων με στόχο την αφαίμαξη κοινοτικών κονδυλίων.
Οι «ρουφιάνοι» του Περιβάλλοντος αποτελούν συγκροτημένη ομάδα πίεσης, που εδώ και χρόνια λειτουργεί ως λόμπι στους διαδρόμους του ΥΠΕΚΑ, αλλά το τελευταίο διάστημα είδε τις επιδιώξεις της να γίνονται νόμοι του κράτους, αφού όλοι οι προηγούμενοι υπουργοί Περιβάλλοντος κρατούσαν στοιχειώδη γραμμή άμυνας και επεδείκνυαν στοιχειώδη σεβασμό στις επιταγές του Συντάγματος και τις αποφάσεις του ΣτΕ, στις προβλέψεις της ευρωπαϊκής και ελληνικής νομοθεσίας.
Όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο των νομοθετημάτων που έχουν την υπογραφή της σημερινής πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ καταστρατηγούν βασικές επιταγές του Συντάγματος ή – στην καλύτερη περίπτωση – παλινδρομούν μεταξύ των ορίων της παρανομίας και της νομιμότητας.
♦ Δεν είναι, επίσης, καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι αιτήματα συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων που εδώ και χρόνια πετάγονταν ως απαράδεκτα στο καλάθι των αχρήστων σήμερα αποτελούν νόμους του κράτους.
♦ Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι κάθε σχέδιο νόμου συνοδεύεται και από ένα παράρτημα που τακτοποιεί, άσχετα με το αντικείμενο του νομοσχεδίου, ζητήματα που είτε είναι φωτογραφικά είτε κινούνται στο όριο της «προσωπογραφίας».
Το «Π» παρουσιάζει ένα μικρό ιστορικό του τι έχει συμβεί τους τελευταίους 8 μήνες στο ΥΠΕΚΑ και συνεπάγεται την αμετάκλητη περιβαλλοντική χρεοκοπία σε βάρος των πολιτών αλλά και της οικονομίας. Νομοθετήματα που κατεδαφίζουν το κράτος δικαίου, καταργούν κάθε έννοια ισονομίας, ισοπολιτείας και διαγράφουν τις θεμελιώδεις αρχές του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού σε βάρος της κοινωνίας. Νομοθετήματα που ακυρώνουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία και εξυπηρετούν ομάδες συμφερόντων.
Γεμάτο «δωράκια» το πολυνομοσχέδιο…
Το τελευταίο δείγμα γραφής του Γιώργου Παπακωνσταντίνου είναι το σχέδιο νόμου με τίτλο «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος». Σχέδιο νόμου που φυλλομετρώντας το κανείς αναρωτιέται ποιος θα μας προστατεύσει ποινικά από τους φύλακες…
Πρόκειται για ένα νομοθέτημα – σκούπα, ένα μόρφωμα που ξεθεμελιώνει βασικές αρχές του Συντάγματος, της δασικής, πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας και δίνει «δωράκια» σε επίδοξους επενδυτές σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Με το σχέδιο νόμου μεταξύ άλλων:
♦ Καταργείται η συνταγματικά κατοχυρωμένη εισφορά σε γη για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων. Με το πρόσχημα της ικανοποίησης επίδοξων επενδυτών, τους δίνεται πλέον η δυνατότητα της εξαίρεσης από την εισφορά σε γη, σε περιπτώσεις προώθησης τουριστικών εγκαταστάσεων. Σε περίπτωση που ο επενδυτής επιλέξει να κάνει εισφορά σε γη αλλά σε άλλη έκταση εντός των διοικητικών ορίων του ίδιου δήμου, του δίνονται ως «δώρο» επιπλέον… χρήσεις γης!
♦ Καταργείται η προβλεπόμενη υποχρέωση για έκδοση άδειας επέμβασης από τις δασικές υπηρεσίες για έργα και δραστηριότητες εντός των δασικών οικοσυστημάτων (σ.σ.: όλως τυχαίως αίτηση για τη χορήγηση άδειας επέμβασης σε δάση και δασικές εκτάσεις της αρμοδιότητας του δασαρχείου Αρναίας έχει υποβάλει η ιδιοκτησία της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός, για έκταση μεγαλύτερη από 3.300 στρέμματα, διπλάσια σχεδόν από την ήδη εγκεκριμένη με την ΚΥΑ 201745/2011).
♦ Υπαγορεύεται στις δασικές υπηρεσίες να εξετάζουν κατά προτεραιότητα – να αποχαρακτηρίζουν επί της ουσίας – δασικές εκτάσεις επί των οποίων σχεδιάζεται η ανάπτυξη μεγάλων επενδύσεων.
♦ Ξεθεμελιώνονται 32 θεσμοθετημένες Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου για να πάρουν το «πράσινο φως» μεταξύ άλλων κτήρια και εγκαταστάσεις για την παραγωγή ενέργειας, ΧΥΤΑ, εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων, σταθμοί μεταφόρτωσης απορριμμάτων.
♦ Καταργείται η περιβαλλοντική αδειοδότηση για τη διάθεση αποβλήτων! Καταργείται, δηλαδή, η υποχρέωση που απορρέει από την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για την εκπόνηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για έργο ή τμήμα έργου που αφορά στην ανάκτηση ή διάθεση αποβλήτων!
Εν ολίγοις ο Παπακωνσταντίνου θέλει να φορέσει στον ελληνικό λαό «καπέλο» την καύση των απορριμμάτων και μάλιστα χωρίς καν τη σύνταξη Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων!
♦ Δίνει το «πράσινο φως» για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων και εντός αρχαιολογικών ζωνών!
♦ Δίνει το «πράσινο φως» για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που έχουν υπερβεί το ύψος της κορυφογραμμής!
Θα βρεθούν άραγε βουλευτές να το ψηφίσουν;
O Παπάκ είναι… πονηρός και υπογράφει… αφειδώς
Η πρώτη σημαντική υπογραφή που έβαλε ο Παπακωνσταντίνου ως υπουργός ΠΕΚΑ αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ήταν στις 8 Ιουλίου 2011, όταν ενέκρινε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για το μεταλλείο χρυσού της Χαλκιδικής, συμφερόντων Μπόμπολα, δίνοντας έτσι το «πράσινο φως» για το ξεμπλοκάρισμα της επένδυσης και το εναρκτήριο λάκτισμα για την απογείωση της μετοχής της εταιρείας.
Λίγους μήνες μετά, μάλιστα, το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να «θυσιαστεί» και πάλι, προσφεύγοντας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Κομισιόν, ζητώντας να μην επιστρέψει η εταιρεία στο δημόσιο ταμείο γύρω στα 25 εκατομμύριαευρώ που, σύμφωνα με την Ε.Ε., είχε λάβει η εταιρεία ως παράνομη κρατική ενίσχυση γιατί είχε αγοράσει έναντι χαμηλότερης από την πραγματική αγοραία αξία και είχε απαλλαχθεί από τους φόρους.
Επισημαίνεται ότι από αυτή την επένδυση το Δημόσιο δεν έχει να παίρνει ούτε ένα ευρώ - πλην των φόρων -, αφού πρόκειται για ιδιωτικό χρυσωρυχείο. Αντίθετα θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, αφού η μεταλλευτική βιομηχανία θεωρείται παγκοσμίως η πιο καταστροφική για το περιβάλλον, την υγεία και την οικονομία των περιοχών όπου δραστηριοποιείται.
Ο Παπακωνσταντίνου από το βήμα της Βουλής υπερασπίστηκε σθεναρά και την επένδυση και την προσφυγή του Δημοσίου κατά των συμφερόντων του…
Νομιμοποίηση αυθαιρέτων
Η νομιμοποίηση αυθαιρέτων, μετά τον νόμο Τρίτση του 1983, αποτελεί σκαστή παρανομία, αφού παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα, όπως αμετάκλητα έχει κριθεί από το ΣτΕ.
Ο Παπακωνσταντίνου, όμως, προσπάθησε να κάνει το άσπρο μαύρο, βαφτίζοντας τη συνταγματική εκτροπή «κόκκινη γραμμή» για την προστασία του περιβάλλοντος και παρουσιάζοντάς την ως ανάχωμα για τους μελλοντικούς παρανόμους…
Η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ επιβράβευσε όλους τους κατόχους αυθαιρέτων όπου κι αν βρίσκονται με διαδικασίες εξπρές και χωρίς κανέναν επί της ουσίας έλεγχο για το εάν πρόκειται για αυθαίρετα σε δάση, δασικές εκτάσεις, αρχαιολογικούς χώρους ή δημόσια γη.
Μάλιστα επειδή στο αρχικό νομοσχέδιο φαίνεται ότι οι πιέσεις δεν είχαν πιάσει τόπο, δυο εβδομάδες μετά την ψήφιση του νόμου πέρασε τροπολογία για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων πάσης φύσεως, ακόμα και εντός προστατευόμενων περιοχών και εντός κηρυγμένων παραδοσιακών οικισμών, που μέχρι την ανάληψη του ΥΠΕΚΑ από τους Παπακωνσταντίνου – Σηφουνάκη απαγορευόταν διά ροπάλου…
Την ίδια ώρα εκατοντάδες χιλιάδες νόμιμοι πολίτες που ούτε καταπάτησαν δημόσια γη, ούτε έκτισαν όπου ήθελαν ό,τι ήθελαν, ανακηρύχθηκαν από το ΥΠΕΚΑ… μακάκες της δεκαετίας.
Φορο-αδιαφάνεια
Η ίδρυση του Πράσινου Ταμείου έγινε με τον νόμο 3889/2010 και επί της ουσίας η διάλυσή του με τροπολογία τον Οκτώβριο του 2011 στο νομοσχέδιο «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015» του υπουργείου Οικονομικών!
Με την τροπολογία ο Παπακωνσταντίνου αποφάσισε και διέταξε ότι το 95% των πόρων που εισπράττονται υπέρ του Πράσινου Ταμείου από τις ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους και την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, μέσω της εμπορίας ρύπων και της είσπραξης προστίμων για περιβαλλοντικά εγκλήματα, θα καταλήγουν τελικά στον κρατικό προϋπολογισμό και όχι, σύμφωνα με τις επιταγές του ΣτΕ, σε έργα αναπλάσεων. Το ίδιο ισχύει και για τους πόρους του Ειδικού Φορέα Δασών που ενσωματώθηκε στο Πράσινο Ταμείο και χρηματοδοτεί τις απαραίτητες ενέργειες για τη δασική προστασία και διαχείριση.
Κατάργηση πολεοδομιών
Ο υπουργός ΠΕΚΑ έγραψε και πάλι στα παλιά του τα παπούτσια τις επισημάνσεις του ΣτΕ, που για να δεχθεί τη ρύθμιση για τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων απαιτούσε τη νομοθετική κατοχύρωση, μέσω του Πράσινου Ταμείου, των απαραίτητων κονδυλίων για την εκτέλεση αστικών αναπλάσεων ως αντιστάθμισμα της πολεοδομικής εκτροπής και με στόχο τη διατήρηση του περιβαλλοντικού ισοζυγίου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με κοινή τους ανακοίνωση δέκα από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας είχαν χαρακτηρίσει την τροπολογία Παπακωνσταντίνου ως «επιστροφή σε εποχές καταλήστευσης και σκοτεινής διαχείρισης των φόρων, εισφορών και προστίμων που το κράτος εισέπραττε για περιβαλλοντική προστασία».
Το ΥΠΕΚΑ με το επιχείρημα ότι οι πολεοδομίες είναι άντρο διαφθοράς και με το πρόσχημα ότι η έκδοση οικοδομικής άδειας είναι χρονοβόρα, αντί να αντιμετωπίσει τη διαφθορά και να λάβει δραστικά μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία, αποφάσισε να καταργήσει τις πολεοδομίες!
Έτσι με τον νόμο περί «νέου τρόπου έκδοσης αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών» αφαίρεσε κάθε εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο από τις πολεοδομίες και τον παραχώρησε σε ιδιώτες, αφού, σύμφωνα με το σκεπτικό της πολιτικής ηγεσίας, η διαφθορά είναι ελάττωμα μόνο των δημοσίων υπαλλήλων… Το νέο σύστημα προβλέπει ότι οι ιδιώτες μηχανικοί εκπονούν αποκλειστικά υπ’ ευθύνη τους τις μελέτες και σώμα ιδιωτών ελεγκτών θα ελέγχει εκ των υστέρων την οικοδομή!
Συγκεκριμένα, η άδεια δόμησης θα εκδίδεται σε δύο ημέρες με αποκλειστική ευθύνη των μελετητών μηχανικών που έχουν συντάξει τις μελέτες, ενώ η «υπηρεσία δόμησης», όπως βαφτίστηκαν οι πολεοδομίες, θα ελέγχει το τυπικό μέρος, την πληρότητα των φακέλων και όχι την ποιότητα και πληρότητα των μελετών. Οι ιδιώτες ελεγκτές θα αποκτούν την άδεια έπειτα από παρακολούθηση ειδικού προγράμματος σε ΑΕΙ ή άλλο πιστοποιημένο κέντρο κατάρτισης και μετά θα δίνουν εξετάσεις. Για τις αλλαγές είναι άγνωστο εάν έχει ερωτηθεί ο εγκέλαδος…
Χρήσεις γης
Με το νέο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που φέρει τον τίτλο «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης», ανατρέπονται βασικοί κανόνες του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού με την ένταξη ανεπιθύμητων χρήσεων που μέχρι σήμερα απαγορεύονταν.
Συγκεκριμένα μεταξύ άλλων:
♦ Προσθέτει περισσότερες χρήσεις κάθε είδους στις περιοχές γενικής κατοικίας.
♦ Κατακερματίζει τους εκτός σχεδίου ελεύθερους χώρους αστικού και περιαστικού πρασίνου, επιτρέποντας από ΧΥΤΑ και σταθμούς εξυπηρέτησης αυτοκινητόδρομων μέχρι εγκαταστάσεις κοινωνικής πρόνοιας, περίθαλψης, εκπαίδευσης, ψυχαγωγίας.
♦ Σε δάση, αρχαιολογικούς χώρους, παραποτάμιες ζώνες και ιστορικούς τόπους δίνεται η δυνατότητα εγκαταστάσεων μαζικών μεταφορών, νεκροταφείων, ακόμα και πίστας για αγώνες αυτοκινήτων.
♦ Στις περιαστικές ζώνες επιτρέπεται η εγκατάσταση υπεραγορών, πολυκαταστημάτων, τουριστικής κατοικίας, εργαστηρίων χαμηλής και μέσης όχλησης.
♦ Στις περιοχές γενικής κατοικίας προστίθενται υπεραγορές και πολυκαταστήματα μέχρι 800 τετραγωνικά, κτήρια ειδικής εκπαίδευσης, ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και χώροι περίθαλψης.
♦ Εκτός από τις περιοχές βιομηχανίας και χονδρεμπορίου, προστίθενται νέες κατηγορίες χρήσεων, όπως οι περιοχές Επιχειρηματικού Πάρκου, Τεχνολογικού Πάρκου και Εμπορευματικών Κέντρων, τα Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης.
♦ Στην κατηγορία Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα κέντρα μεταφόρτωσης απορριμμάτων και οι εγκαταστάσεις ανακύκλωσης συσκευασιών και υλικών, όπως και οι ΧΥΤΑ.
Πετρελαιοκίνηση
Η τροπολογία που δίνει το «πράσινο φως» για την πετρελαιοκίνηση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη «πέρασε νύχτα» στο νομοσχέδιο για τον νέο τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών!
Ο Παπακωνσταντίνου έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τις επισημάνσεις επιστημονικών φορέων, περιβαλλοντικών οργανώσεων ακόμα και της ίδιας της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, που του ζήτησαν να μην προχωρήσει στην άρση της απαγόρευσης, αφού θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Τον καλούσαν μάλιστα να λάβει πρώτα μέτρα για την πάταξη της νοθείας του πετρελαίου, που έχει λάβει διαστάσεις «επιδημίας».
Ορυκτά καύσιμα
Τον περασμένο Αύγουστο και ενώ είχε ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου για τη «Λειτουργία Ενεργειακών Αγορών, Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου» ο Παπακωνσταντίνου πέρασε, όπως κατήγγειλαν περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς της αγοράς, την τελευταία στιγμή διάταξη η οποία στην ουσία χρησιμοποιεί το Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που πληρώνουν οι πολίτες για τη χρηματοδότηση ορυκτών καυσίμων.
Όπως είχε επισημάνει με ανακοίνωσή της η Greenpeace, η ρύθμιση αυτή «διογκώνει τα ταμειακά ελλείμματα του ΔΕΣΜΗΕ και ουσιαστικά ακυρώνει τις δυνατότητες ανάπτυξης των ΑΠΕ στην Ελλάδα, μια από τις λίγες ευκαιρίες οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης με περιβαλλοντικά οφέλη που είχε δημιουργηθεί στη χώρα μας εν μέσω κρίσης».
Καύση απορριμμάτων
Το ΥΠΕΚΑ σε συνεργασία με το υπουργείο Εσωτερικών προωθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα που φλερτάρει ανοικτά με τις επικίνδυνες και πανάκριβες τεχνολογίες της βιοξήρανσης – καύσης ή της απευθείας καύσης των απορριμμάτων στην Αττική.
Το πρόγραμμα θα δεσμεύει τη χώρα με επικίνδυνες τεχνολογίες για 20-25 χρόνια, αφού τα έργα θα γίνουν με σύμπραξη ιδιωτών με το Δημόσιο μέσω μιας «αυτοκρατορικής» σύμβασης.
Ο διεθνής διαγωνισμός προβλέπει ανάδοχο για την επεξεργασία και διαχείριση 1.350.000 τόνων ανά έτος στην Περιφέρεια Αττικής για ενδεικτικό χρονικό διάστημα 20-25 ετών. Όπως έχουν επισημάνει οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, το ποσό αυτό θα είναι υπερδιπλάσιο, διότι η επιλογή της καύσης θα επιδοτείται επιπλέον από το τέλος ΑΠΕ και ενδεχομένως και από τα έσοδα των τελών της ανακύκλωσης. Συνεπώς, τέλη που πληρώνουν όλοι οι πολίτες και επιδοτήσεις που θα αφαιρεθούν από τα πραγματικά έργα ΑΠΕ και ανακύκλωσης στην πηγή θα ενισχύσουν περιβαλλοντικά καταστροφικές και οικονομικά ασύμφορες μονάδες καύσης.
Συμπληρώνοντας, για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα, σε καμία μητροπολιτική πρωτεύουσα δεν γίνεται διαχείριση σκουπιδιών μόνο με ανακύκλωση – κομποστοποίηση, αλλά χρειάζεται και η επεξεργασία τους.
Ποιος διοικεί και ποιος νομοθετεί σ’ αυτό το υπουργείο;
Στους διαδρόμους του ΥΠΕΚΑ είναι κοινό μυστικό ότι οι υπηρεσίες πληροφορούνται για την ύπαρξη σχεδίων νόμων και Προεδρικών Διαταγμάτων όταν μπαίνουν σε διαβούλευση, αφού η πολιτική ηγεσία θεωρεί τους επιστήμονες των υπηρεσιών λίγο- πολύ βάρος για την εφαρμογή των σχεδιασμών τους. Έτσι όλοι αναρωτιούνται ποιοι και πώς συντάσσουν τα νομοθετήματα.
♦ Αναρωτιούνται μήπως κάποιοι «εξωσχολικοί» φέρνουν έτοιμα τα σχέδια νόμου γι’ αυτό και είναι γραμμένα στο πόδι.
♦ Προσπαθούν να εξηγήσουν το γεγονός ότι Παπακωνσταντίνου και Σηφουνάκης καταθέτουν συνεχώς τροπολογίες σε πρόσφατα νομοσχέδια που οι ίδιοι έχουν καταθέσει και η Βουλή έχει ήδη ψηφίσει.
♦ Αναρωτιούνται γιατί κάνουν τόσα λάθη και γιατί υπάρχουν τόσες παραλείψεις.
♦ Αναρωτιούνται εάν απλώς βιάζονται ή εάν οι «εξωσχολικοί» έχουν δώσει ένα γενικό περίγραμμα με τη λογική ότι θα περάσει – πλην μάταια – από τη βάσανο των έμπειρων σε σύνταξη νόμων και Προεδρικών Διαταγμάτων υπηρεσιών του υπουργείου.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι μόνο για τον νόμο για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων έχουν εκδοθεί, τουλάχιστον, εννέα τεύχη με διευκρινίσεις και ερωτο-απαντήσεις, αφού μηχανικοί, αρχιτέκτονες και καταργημένες, πλέον, πολεοδομίες βρίσκονται σε κατάσταση νευρικής κρίσης.
Ένα δεύτερο σημείο άξιο προβληματισμού είναι, όπως έχουν καταγγείλει φορείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις, ο ευτελισμός της έννοιας της διαβούλευσης και της συμμετοχικής δημοκρατίας, αφού από σχέδια νόμου που βγαίνουν στη διαβούλευση απουσιάζουν ουσιώδη άρθρα, τα οποία εμφανίζονται ως διά μαγείας όταν κατατίθενται στη Βουλή.
Στα «κάγκελα» βρίσκονται, πλέον, και πολλοί βουλευτές, οι οποίοι σε συζητήσεις που κάνουν κατ’ ιδίαν θεωρούν ότι ο Παπακωνσταντίνου τούς δουλεύει ψιλό γαζί, αφού καλούνται, και μάλιστα τις περισσότερες φορές με την απειλή της κοινοβουλευτικής «πειθαρχίας» στο όνομα της «σωτηρίας» της πατρίδας, να ψηφίσουν έναν νόμο που έναν μήνα μετά ο ίδιος ο ΥΠΕΚΑ τον τροποποιεί! Όπως λένε, στο τέλος με τον καταιγισμό των νόμων που αλλάζουν και ξαναλλάζουν δεν ξέρουν τελικά τι έχουν ψηφίσει.
Άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα λένε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι ο Παπακωνσταντίνου πολύ θα ήθελε τα σχέδια νόμου να μην περνούν καν από τη Βουλή, αλλά να γίνονται απευθείας νόμοι του κράτους ως «βασιλικά διατάγματα» του τύπου… αποφασίζουμε και διατάσσουμε!
Είναι ενδεικτικό, όπως λένε, της πολιτικής του κουλτούρας ότι θεωρείγραφειοκρατική διαδικασία τη γνωμοδότηση των δήμων, τον έλεγχο των Π.Δ. από το ΣτΕ ακόμα και την υπογραφή τους από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Για του λόγου το αληθές δεν έχουμε παρά να αντιγράψουμε απόσπασμα από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον νέο νόμο – έκτρωμα για την «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος» και ρυθμίσεις – σκούπα για διάφορα θέματα, όπως παρουσιάσαμε, του ΥΠΕΚΑ.
Όπως αναφέρεται, η τροποποίηση των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου είναι χρονοβόρος διαδικασία «αφού απαιτούνται γνωμοδοτήσεις δήμου, ΚΣΧΟΠ, υπογραφές διαδικασίας, Συμβουλίου της Επικρατείας, Πρόεδρος Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η υλοποίηση συγκεκριμένων έργων». Και όπως λένε πικρόχολα στο ΥΠΕΚΑ, στο επόμενο σχέδιο νόμου θα υπάρχει και άρθρο που θα καταργεί τον… Παπούλια!
