tromaktiko: Το έθιμο του «Αι-Γιαννιού» στον Γοργοπόταμο

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Το έθιμο του «Αι-Γιαννιού» στον Γοργοπόταμο



Το έθιμο του «Αι-Γιαννιού» αποτελεί κληρονομιά των κατοίκων του Γοργοποτάμου, το οποίο διατηρείται ανέπαφο μέχρι σήμερα. Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Ανήμερα των Φώτων το απόγευμα μικροί και μεγάλοι μαζεύονται στο καφενείο του χωριού και ξεκινούν το τραγούδι από σπίτι σε σπίτι. Τραγουδάνε το τραγούδι του « Αι - Γιαννιού » σε όλους τους Γιάννηδες, τις Γιαννούλες, τους Φώτηδες και τις Φωτεινές .

Οι εορταζόμενοι τους φιλεύουν παραδοσιακά λουκάνικα, χειροποίητες πίτες, και τους κερνάνε σπιτικό κρασί. Αυτοί με την σειρά τους πίνουν στην υγειά τους και τους εύχονται τα « χρόνια πολλά ».

Φεύγοντας, ο νοικοκύρης του κάθε σπιτιού, τους δίνει νταμιτζάνες με κρασί, λουκάνικα, μπουμπάρια, κοτόπουλα, κουνέλια, τα οποία αναλαμβάνουν κάποιοι να τα μαγειρέψουν για το βραδινό γλέντι, που γίνεται στο τοπικό καφενείο και στο οποίο προσκαλούνται όλοι οι κάτοικοι του χωριού.

Το γλέντι κρατάει μέχρι πρωίας, δίνοντας την ευκαιρία στους χωριανούς να θυμηθούν τα παλιά και να γλεντήσουν.

Το τραγούδι του «Αϊ Γιαννιού»

« Αφέντη Αι - Γιάννη Πρόδρομε
μεγάλο τ' όνομά σου ,
και Αφέντη τα Σαράια σου
χρυσά καντήλια καινέ.



Αν καίει λάδι και κερί
φέγγει στον κόσμο όλο.
Αν καίει λάδι μοναχά
φέγγει στην γειτονιά σου.

Κομμάτι από λουκάνικο,
κομμάτι από μπουμπάρι,
κομμάτι κι από νεφραμιά,
να φάει το παλικάρι. »

     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!