Αυτό δήλωσε στο πρακτορείο Bloomberg ο κ. Ανδρέας Ταπραντζής, Εκτελεστικός Διευθυντής του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.
Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατη ρύθμιση που περιέχεται στο πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών καταργεί την «Ελληνικόν ΑΕ»,την εταιρεία δηλαδή που είχε που είχε ιδρυθεί πριν από …. επτά μήνες με στόχο την αξιοποίηση του Ελληνικού.
Συγκεκριμένα το άρθρο 7 παραγρ.9 του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε την Τρίτη (24/1) αναφέρει: «Η θητεία των Διοικητικών Συμβουλίων εταιριών στις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο είναι μοναδικός μέτοχος (σ.σ όπως στην «Ελληνικόν ΑΕ»), εφόσον στην Γενική τους Συνέλευση αυτός εκπροσωπείται από την εταιρεία ‘Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.’, λήγει από την δημοσίευση του παρόντος νόμου και σε κάθε περίπτωση δεκαπέντε (15) ημέρες από την δημοσίευση της απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, με βάση την οποία το Ελληνικό Δημόσιο ως μοναδικός μέτοχος θα εκπροσωπείται στην Γενική Συνέλευση της εταιρείας από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.»
Σύμφωνα με το Bloomberg, που επικοινώνησε τόσο με τον Εκτελεστικό Διευθυντή του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ο κ. Ανδρέα Ταπραντζή, όσο και με τον Διευθύνων Σύμβουλος του Ταμείου κ. Κώστα Μητρόπουλο , «το Ταμείο ξεκίνησε τον προηγούμενο μήνα διαδικασία δημόσιου διαγωνισμού για τη διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού της ‘Ελληνικόν ΑΕ«, η οποία έχει τα δικαιώματα ανάπτυξης της περιοχής μέσω μακροχρόνιου lease.
Ερώτημα: Πως είναι δυνατόν το Ταμείο να έχει ξεκινήσει από τον ….προηγούμενο μήνα διαδικασία δημόσιου διαγωνισμού για τη διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού της «Ελληνικόν ΑΕ», όταν το πολυνομοσχέδιο που περιλαμβάνει την ανωτέρω διάταξη, με την οποία το Ταμείο αναλαμβάνει τον ρόλο Δ.Σ της «Ελληνικόν ΑΕ», ψηφίστηκε μόλις πριν 4 ημέρες ;
Το αιφνίδιο αυτό «ξήλωμα» του Δ.Σ. της «Ελληνικόν ΑΕ», όσο και το γεγονός ότι το Ταμείο έχει ξεκινήσει από τον προηγούμενο μήνα τις διαδικασίες για τη διάθεση του πλειοψηφικού ποσοστού της εταιρείας ( εν αγνοία του ΔΣ;), καταδεικνύει όχι μόνο την ανυπαρξία στρατηγικού σχεδιασμού αναφορικά με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά αρχίζει και έχει οσμή σκανδάλου εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Εξηγούμε, ξεκινώντας από το ερώτημα: Πως το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, έχει ξεκινήσει την διαδικασία πώλησης του Ελληνικού, από την στιγμή που υπάρχει η απόφαση του ΣτΕ, με την οποία θεωρεί ότι στην έκταση των 5.500 στρεμμάτων μπορεί να χωροθετηθεί μόνον μητροπολιτικό πάρκο και εγκαταστάσεις αεροδρομίου;
Αν θεωρήσουμε ότι δια κάποιου νέου νομοθετήματος (έχουν δει πολλά τα μάτια μας επί Μνημονίου) θα θελήσει να ξεπεράσει την χωροθέτηση του ως μητροπολιτικού πάρκου, γιατί κλείνει τα μάτια στην παράμετρο των εγκαταστάσεων αεροδρομίου ;
Στην σχετική ανάρτηση του Μαΐου 2011, αναφέραμε ότι το ΣτΕ με την υπ’ αριθμ. 1938/2010 απόφαση του Δ’ τμήματος του (προσφυγή των κ.κ Κώστα Καββαθά και Πέτρου Σακελλαρίου), ακύρωσε ως εσφαλμένη την απόφαση του Φεβρουαρίου του 2008 του τότε υπουργού Μεταφορών, σύμφωνα με την οποία καταργήθηκε και τυπικά ο Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών, αφού έμπαινε στην ουσία του θέματος και επικαλείτο το άρθρο 9.3 της σύμβασης του 1995 (νόμος 2330/1995) για το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, που ορίζει ότι για λόγους εμπορικής ανταγωνιστικότητας το Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να κλείσει τις εγκαταστάσεις στο Ελληνικό, σημειώνοντας όμως ότι αφορά τη «χρήση αεροσκαφών σταθερών πτερυγίων».
Το δικαστήριο κατ’ αρχή παρατηρούσε ότι δεν αποκλείεται η χρήση των εγκαταστάσεων για άλλου τύπου αεροσκάφη.
Τόνιζε ότι η ίδια σύμβαση «δεν επέβαλε ως υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου την κατάργηση του Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών ως αεροπορικής εγκαταστάσεως».
Σημείωνε μάλιστα ότι το ίδιο άρθρο της σύμβασης αποδέχεται την πιθανότητα να ανοίξει και πάλι ο αερολιμένας και μάλιστα για αεροσκάφη σταθερών πτερύγων «μετά την εκπνοή της συμβατικής περιόδου, η οποία στο άρθρο 4 της συμβάσεως έχει οριστεί τριακονταετής, με δυνατότητα παρατάσεως» .
Τέλος, η απόφαση του ΣτΕ, επισήμαινε ότι η σύμβαση του 1995 προβλέπει το Ελληνικό να παραμένει ανοιχτό για ορισμένα αεροσκάφη , αλλά και το ενδεχόμενο επαναλειτουργίας του, πιθανότατα ως ‘όπλο’ στα χέρια της κυβέρνησης για την επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης για το ‘Ελ. Βενιζέλος’» .
Η επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης για το «Ελ. Βενιζέλος» δεν έχει γίνει ακόμα. Καθυστερεί με χαρακτηριστικό τρόπο!
Γιατί λοιπόν το Ταμείο απεμπολεί ένα τόσο σπουδαίο διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του ελληνικού δημοσίου ;
Γιατί δεν προηγείται η επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης για το «Ελ. Βενιζέλος» – όπως ορίζει η λογική και οι κανόνες διαφάνειας στον χειρισμό της περιουσίας του δημοσίου- και κατόπιν να ξεκινήσει η οποιαδήποτε αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού;
Ποιοι δεν σέβονται όχι μόνο την περιουσία του ελληνικού λαού,αλλά ούτε και αυτές τις αποφάσεις των ανώτατων Δικαστηρίων;
Ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτή την απόφαση;
Ποιοι βιάζονται και γιατί άραγε;
Πόσες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ , συγκεντρωτικά, θα χάσει το ελληνικό δημόσιο από αυτή τη … βιασύνη;
