tromaktiko: Ένα καλά κρυμμένο μυστικό

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Ένα καλά κρυμμένο μυστικό



Ίσως πράγματι, τα στενά να τιμούν τα πρώτα. Και να σβήνουν από τη ζώσα μνήμη, γεγονότα και περιστατικά που σημάδεψαν, αλλοίωσαν, ενδεχομένως κακοποίησαν μια σχέση.

Στην περίπτωση του Στιβς Τζομπς και του Μπιλ Γκέιτς, φαίνεται ότι ο χρόνος λειτούργησε υπέρ της εξομάλυνσης μιας σχέσης παθιασμένης έντασης, στα όρια του μίσους. Περισσότερο βέβαια φαίνεται να βοήθησε η χρόνια μάχη με τον καρκίνο που έδωσε το «μυαλό» της «Apple», και έκανε και εκείνον ακόμη τον ιδρυτή της «Microsoft» να λυγίσει. Και να του ανοίξει την καρδιά του.

Επί σειρά πολλών ετών, ο Στιβ Τζομπς και ο Μπιλ Γκέιτς βρίσκονταν σε απέναντι όχθες. Ξεκινώντας από τον ανελέητο επιχειρηματικό ανταγωνισμό, και φτάνοντας σε εξαιρετικά έντονες και διακριτές προσωπικές διαφοροποιήσεις. Που είχαν επιπτώσεις στη δουλειά τους.

Ο Στιβ Τζομπς έβλεπε την περιουσία του Μπιλ Γκέιτς να γιγαντώνεται και τον κύκλο εργασιών της «Microsoft» να αυξάνει, επειδή κατά τη γνώμη του είχαν ποδοπατήσει κάθε έννοια ανταγωνισμού. Και κυρίως, επειδή η «Microsoft» επένδυε στην κατασκευή… φτηνών μοντέλων, όχι μόνο από πλευράς κόστους αλλά και έμπνευσης.

Ο ίδιος άλλωστε, έμελλε να καταγραφεί στη σύγχρονη ιστορία ως το πιο οξυδερκές και καινοτόμο μυαλό στον χώρο των νέων τεχνολογιών, δημιουργώντας μικρές επαναστάσεις, τις οποίες… κατέλυε με άλλες, επίσης δικές του. Σε αντίθεση με τον Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος ελάχιστες φορές επέτρεψε στον εαυτό του, επομένως και στα υποδείγματα της δουλειάς του, να ξεφύγουν από τα τετριμμένα.

Φαίνεται ωστόσο ότι τα τελευταία χρόνια, με τον Στιβ Τζομπς να μοιάζει σχεδόν βέβαιο ότι θα χάσει τη μάχη με τον καρκίνο, οι δυο «δεινόσαυροι» ήρθαν πιο κοντά. Και ο «μεγάλος εφευρέτης» της «Apple», δεν είχε διστάσει να εξομολογηθεί στους δικούς του ανθρώπους τη συγκίνηση που αισθάνθηκε, όταν διάβασε το γράμμα που του έστειλε ο Μπιλ Γκέιτς.

Ένα γράμμα το οποίο κράτησε στο κομοδίνο του, μέχρι τις τελευταίες ώρες της ζωής του. Ίσως και να ήταν το τελευταίο αντικείμενο στο οποίο αφιέρωσε εκείνη τη διαπεραστική ματιά του. Που «ξεγύμνωνε» το πεπρωμένο.

     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!