Είναι εύλογο αυτό το γενικό ενδιαφέρον. Γιατί αν εκλεγεί πχ κάποιος που φαντασιώνεται τον εαυτό το σαν Πρωθυπουργό-πρώτο Καπετάνιο του Τιτανικού ή σαν αρχηγό μιας μεγάλης Οικογένειας μαφιόζων ή σαν κάτι παρόμοιο, δεν θα καταστραφούν μόνο όσοι τον ψήφισαν για την επικίνδυνη αυτή θέση αλλά και όλοι «οι άμαχοι»!
Ο Γιώργος Παπανδρέου καθιέρωσε (με το παράδειγμά του) την εκλογή των αρχηγών των μεγάλων –μέχρι τώρα- Κομμάτων από όλους τους πολίτες που έκαναν τον κόπο να προσέλθουν στις αντίστοιχες κάλπες (ή άλλως, την εκλογή από «τη Βάση», από «την κοινωνία» ή από «τους περαστικούς» κτλ.)
Τώρα όμως αποδεικνύεται πολύ χρήσιμη, γενικώς, αυτή η πρακτική. Γιατί «οι περαστικοί μπορούν να ακυρώσουν τους σχεδιασμούς της κομματικής νομενκλατούρας ή της οικογένειας, που κατά κανόνα προτάσσουν το κομματικό ή το προσωπικό συμφέρον, του γενικού.
Κυρίως όμως, γιατί μια σοβαρή κινητοποίηση ανεξαρτήτων πολιτών, βοηθούντος και του διαδικτύου, θα μπορούσε να ματαιώσει, με την ψήφο της, την εκλογή σε οποιοδήποτε Κόμμα, αρχηγού που έβλαψε ήδη (όπως ο κ. Γ. Παπανδρέου) ή που με τις πράξεις και παραλείψεις του ή που με τον δημόσιο λόγο και τη συμπεριφορά του ως πολιτικού στελέχους ή υπουργού, προϊδεάζει βασίμως ότι θα βλάψει ακόμη περισσότερo τη χώρα και τους πολίτες, από τη θέση του αρχηγού..
Δημιουργήθηκε, δηλαδή, με την ανοιχτή εκλογή, η δυνατότητα ενός είδους «λαϊκού Βέτο» στην εκλογή των αρχηγών των Κομμάτων που εφαρμόζουν αυτή τη διαδικασία.
Είναι, επομένως, απολύτως προβλεπόμενο ότι οι κύριοι Παπανδρέου θα εξαντλήσουν όλες τις δυνατότητές τους για να πετύχουν την επανεκλογή του Γιώργου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ (και βλέπουμε, για την πρωθυπουργία) με κάποια πιο ελεγχόμενη διαδικασία.
Το ασφαλέστερο, βέβαια, για την οικογένεια θα ήταν να ανατεθεί η εκλογή του Γιώργου στο Οικογενειακό Συμβούλιο της Δυναστείας, υπό την προεδρία του κυρίου Νίκου. Είναι μια ιδέα…
statesmen.gr
