Θα 'σαι ένα σύννεφο εσύ
και της ψυχής μου γιατρικό...
Και στου καιρού την πρόγνωση
θα 'σαι το ...
βαρομετρικό!
Που όταν θα 'ναι αίθριος
σαν συννεφάκι θα περνάς
και ο καημός μου υπαίθριος
να τον ακούς και να γελάς!
Αχ, συννεφάκι!
Εσένα η γη θα καρτερά
να πιει νερό
Λουλούδια ανθίζουνε!
Και τα παιδιά
σαν ζωγραφίζουνε
τον ουρανό
με σένα ...αρχίζουνε...
-Έτσι κι εγώ!
Θα 'σαι ένα σύννεφο μικρό
θ' αλλάζεις κάθε εποχή
να καθορίζεις τον καιρό
πότε βοριά, πότε βροχή!
Που όταν θα 'ναι άστατος
τι ...γκρίζο χρώμα κουβαλάς....
και ο καημός μου ανάστατος
-Δεν τον ακούς, ούτε μιλάς!
Αχ, συννεφάκι!
Εσένα η γη θα καρτερά
να πιει νερό
Λουλούδια ανθίζουνε!
Και τα παιδιά
σαν ζωγραφίζουνε
τον ουρανό
με σένα ...αρχίζουνε...
-Έτσι κι εγώ!
