στην έκτη θέση μεταξύ των Περιφερειών της χώρας. Τα συμπεράσματα αυτά προέκυψαν από την δημοσιοποίηση σχετικών στατιστικών δεδομένων που ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα από την ΕΛΣΤΑΤ , φέρνοντας για άλλη μια φορά στο προσκήνιο την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Συγκεκριμένα, οι αυτοκτονίες στην Κρήτη, την τριετία 2009-2011, ανήλθαν συνολικά σε 106: 37 το 2009, 30 το 2010, 39 το 2011. Οι αυτόχειρες της Κρήτης τράβηξαν την προσοχή ακόμα και της Wall Street Journal ενώ ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ παρουσίασε η «Τηλεόραση από τους Πολίτες» που βρέθηκε στην έδρα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κλίμακα» στον Κεραμεικό, όπου στεγάζεται και η γραμμή βοήθειας για την αυτοκτονία 1018.
Το Flashnews.gr με αφορμή την δημοσιοποίηση των στοιχείων για τις αυτοκτονίες πανελλαδικά, παρουσιάζει το βίντεο με το ρεπορτάζ στο οποίο ο πρόεδρος της οργάνωσης Κυριάκος Κατσαδώρος και οι κλινικοί ψυχολόγοι Άρης Βιόλατζης και Ελένη Μπεκιάρη μίλησαν για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Κρήτης στο ζήτημα της αυτοκτονίας.
Ανέφεραν πως το νησί έρχεται δεύτερο σε συχνότητα κλήσεων για βοήθεια στη γραμμή, μετά την Αττική, γεγονός δυσανάλογο σε σχέση με τον πληθυσμό των δύο Περιφερειών.
Μιλούν για την περίφημη «κρητική λεβεντιά» που όμως κάποιες φορές μπορεί να στραφεί εναντίον του ίδιου του εαυτού και για το ρόλο μιας κοινωνίας που οφείλει πλέον να αλλάξει και να σταματήσει να επικρίνει την αποτυχία και την απώλεια της «ανδρικής πυρηνικής ταυτότητας» όπως έχει διαμορφωθεί στο νησί.
Τονίζουν ότι οι αυτοκτονίες μπορούν να προληφθούν καθώς τα σημάδια των ανθρώπων που φτάνουν προς τα εκεί είναι ξεκάθαρα και επισημαίνουν την ανάγκη παρέμβασης του κοινωνικού ιστού για να προλάβουμε να σώσουμε ανθρώπους.
Αναφέρονται ειδικά στον τρόπο με τον οποίο μιλούν για την αυτοκτονία τα μέσα ενημέρωσης προτείνοντας ένα μοντέλο με λιγότερο εντυπωσιασμό και περισσότερη περίσκεψη για το ρόλο της δημόσιας σφαίρας στη διαμόρφωση συνθηκών βοήθειας προς όσους την έχουν ανάγκη.
Τέλος, θέτουν σε νέους όρους τον υλικό πολιτισμό και την ανάγκη μας για οικονομική επιφάνεια, καλώντας τους κρητικούς να θυμηθούν τις «ταπεινές» αλλά σπουδαίες εποχές του Σκορδαλού και του Μουντάκη.
