tromaktiko: "Κόλαση του Δάντη" η υγεία στην Αχαία

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

"Κόλαση του Δάντη" η υγεία στην Αχαία



Η δημόσια υγεία στη χώρα μας δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί με τα πλέον μελανά χρώματα. Κακή ποιότητα παρεχομένων υπηρεσιών...
ταλαιπωρία και καθυστερήσεις, διαφθορά και σπατάλη. Την ίδια ώρα η έλλειψης βασικών υλικών στα Νοσοκομεία αναγκάζει τους χειρουργούς να καθαρίζουν τα τραύματα με ιώδιο και οινόπνευμα από το σπίτι τους, ή από το φαρμακείο του αυτοκινήτου.
Δυστυχώς το γκρίζο αυτό σκηνικό δεν μπορεί να ανατραπεί από τη σκληρή εργασία που με σθένος προθυμία και αυταπάρνηση προσφέρει το ανθρώπινο προσωπικό.
Αλλά αν η κατάσταση της δημόσιας υγείας στη χώρα είναι δύσκολη στην Αχαΐα θυμίζει "κόλαση του Δάντη".
Πάμε για τα τέσσερα χρόνια από το σεισμό της 8ης Ιουνίου 2008 που λάβωσε το ένα από τα δύο μεγάλα Νοσοκομεία της χώρας μας, το Νοσοκομείο "Αγ. Ανδρέας" και τίποτα δεν έχει δρομολογηθεί καν.
Κάποιοι πρέπει να κατανοήσουν επειγόντως, ότι η οικονομική κρίση μπορεί να περιορίσει τις καταναλωτικές μας συνήθειες, να μειώσει την ημερήσια κατανάλωση των θερμίδων μας, να μας αναγκάσει να "απαλλαγούμε" από το δεύτερο αυτοκίνητο, δεν μπορεί όμως σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι για να υποβαθμιστεί το πολυτιμότερο αγαθό μας η υγεία, ακόμα και η ίδια μας η ζωή.
Διακρίνει κανείς Νοσοκομεία που βρίσκονται στο πουθενά, "ατάκτως ερριμένα", που λειτουργούν χωρίς να πληρούν ούτε κατ΄ ελάχιστο στοιχειώδης προϋποθέσεις Νοσοκομείου.
Νοσοκομεία που δεν διαθέτουν ακόμα και βασικές ειδικότητες ή -στην περίπτωση του Νοσόκ. Νοσημάτων Θώρακος- που διαθέτουν μόνο μια μάχιμη ειδικότητα, συνεχίζουν να λειτουργούν ή καλύτερα να υπολειτουργούν χωρίς κανείς να συγκινείτε.
Υπάρχει πλούσια διεθνής βιβλιογραφία, που τεκμηριώνει, ότι για νομικούς αλλά κυρίως για υγειονομικούς λόγους τέτοιες καταστάσεις θα πρέπει να πάψουν να υφίσταται, γιατί παραπέμπουν σε άλλες λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες.
Το 409 πρώην στρατιωτικό Νοσοκομείο όπου στεγάζονται κυρίως οι δύο Καρδιολογικές κλινικές, χωρίς Παθολόγο, χωρίς Χειρουργό, Αξονικό , Εντατική Μονάδα, είναι μια ακόμα θλιβερή ιστορία που αποτελεί και αυτό ένα κομμάτι του πάζλ της υγείας της περιοχής μας, με ένα τόσο αβέβαιο και γκρίζο μέλλον.
Συνθήκες που δεν μπορούν να απαλύνουν τον ανθρώπινο πόνο που ξεφτιλίζουν τον άρρωστο αλλά και τον γιατρό και που δεν σου επιτρέπουν, αν τελικά νικηθείς από την αρρώστια να πεθάνεις με αξιοπρέπεια.
Προσέξτε πως περιγράφει την κατάσταση ένας επώνυμος συμπολίτης μας που είχε την ατυχία να νοσηλεύσει τον πατέρα του στο 409 πρώην Στρατιωτικό Νοσοκομείο.
"Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί. Πώς γίνεται σε μια χώρα που δεν παράγει, σε μια χώρα με ένα δημόσιο που δε σέβεται τους πολίτες του και κοστίζει τρεις φορές περισσότερο απ΄ ότι αποδίδει, να μην έχει βουλιάξει;
Είναι δύο εβδομάδες τώρα που είδα από κοντά, καθημερινά, συνθήκες πολέμου 409 πρώην Στρατιωτικό Νοσοκομείο, Καρδιολογική κλινική. Μάχη σώμα με σώμα για τον άνθρωπο.
Χωρίς διακρίσεις, αν ο ασθενής είναι καθηγητής Πανεπιστημίου ή η θεία Αχτίτσα που μάζεψαν από το δρόμο ρακένδυτη. Χωρίς διαφορά αν ο άρρωστος κόντευε εκατό ετών. Μάχη για κάθε περίπτωση, κόντρα σε πιθανότητες, ακόμα και όταν η πιθανότητα επιτυχίας ήταν μια στα χίλια. Με μηδαμινή κρατική υποστήριξη και τον Εισαγγελέα στη γωνία να κρίνει τα του αποτελέσματος. Χωρίς ωράριο και σπίτι. Μα πάντα έτσι δεν είναι οι μάχες;
Ναι, γι΄ αυτό δεν έχουμε βουλιάξει. Γιατί στην Ελλάδα υπήρχαν και υπάρχουν ήρωες που ξεπερνούν τα συμβατικά όρια για να προσφέρουν. Σ΄ αυτές τις 15 ημέρες στο 409 πρώην Στρατιωτικό Νοσοκομείο, γνώρισα αρκετούς απ΄ αυτούς. Γιατρούς, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς. Δεν συγκράτησα τα ονόματα όλων και υπάρχουν και άλλοι που δεν γνωρίζω.

Αυτή είναι η Ελλάδα μας".
Στέφανος Δρίτσος
Τακτ, Καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών

Μ΄όλα αυτά και παρόλα αυτά εμείς οι λειτουργοί της υγείας είμαστε εδώ για να αφουγκραστούμε την ανάσα και να ψηλαφίσουμε τον παλμό της πόλης μας, τους πυρετούς, τις επιδημίες, την κατάθλιψή της συνεχίζοντας με πενιχρά μέσα την άνιση μάχη με την αρρώστια, με τον ίδιο το θάνατο, προσδοκώντας να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα για τις ζωές όλων μας.
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!