πως τα ψάρια ενδέχεται να έχουν διαφορετική άποψη.
Περίπου 13 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν στο σπίτι τους ενυδρείο μέσης χωρητικότητας 38 λίτρων. Έρευνα μελέτης της συμπεριφοράς των ψαριών γλυκού νερού έδειξε πως εκείνα που βρίσκονται σε μικρές δεξαμενές ήταν πολύ πιο επιθετικά από εκείνα που «κολυμπάνε» σε μεγαλύτερες. Καβγαδίζουν συχνότερα, φουσκώνουν τα βράγχια τους για να δείχνουν μεγαλύτερα και φυλάνε ως κόρη οφθαλμού την παραμικρή εσοχή που θα βρουν στο αληθοφανές σκηνικό του ενυδρείου.
«Στις μεγάλες δεξαμενές τα ψάρια δεν βρίσκονται σε διαρκή οπτική επαφή μεταξύ τους. Απλά κολυμπούν γύρω-γύρω αντί να πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο», λέει ο συγγραφέας της έρευνας, Ρόναλντ Όλντφιλντ, καθηγητής βιολογίας στο Case Western Reserve University.
Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν τα ψάρια της οικογένειας των κιχλιδών (Cichlidae) και μάλιστα νεαρής ηλικίας για να γίνει διακριτή η επιθετική συμπεριφορά από το ένστικτο αναπαραγωγής.
Ο Όλντφιλντ παραδέχεται πως η συναισθηματική ισορροπία των ψαριών δεν κρούει ευαίσθητες χορδές. Άλλωστε οι περισσότερες φιλοζωικές οργανώσεις δεν ασχολούνται με τα κατοικίδια ψάρια. «Αν όμως βάζαμε τα σκυλιά μας να ζουν υπό τέτοιες συνθήκες θα ήταν σαν φυλακή», προσθέτει.
Για τους σκοπούς της έρευνας διεξήχθησαν ταυτόχρονα δύο πειράματα. Στο πρώτο, στην ίδια δεξαμενή αυξανόταν ο αριθμός των ψαριών. Στο άλλο τρία ψάρια τοποθετούνταν σε μεγαλύτερα και περισσότερο περίπλοκα περιβάλλοντα.
Στη συνέχεια καταγράφηκε η συμπεριφορά τους, αφού πέρασαν δύο ώρες από το τάισμα για να απαλειφθούν ανταγωνισμοί σχετιζόμενοι με το φαγητό.
Η επιθετικότητα παρέμενε αμετάβλητη ανεξαρτήτως του αριθμού των ψαριών στην δεξαμενή. Όταν όμως τα ψάρια τοποθετούνταν σε μια μεγάλη δεξαμενή 380 λίτρων με φυτά και βράχια η επιθετικότητα «έπεφτε» σημαντικά.
