Θα ζησω τα φοιτιτηκα χρονια που παντα ηθελα... Καπου μακρυα απο το σπιτι μου... Θα εκανα ταξιδια... Πολλα μακρυνα ταξιδια... Θα γυρνουσα ολο τον κοσμο... Ελεγα....
Τωρα ειμαι μια ανασα πριν τα δεκαωκτο και δεν εχω ανασα... Η δυνατοτητα να φυγω απο το σπιτι μου και να σπουδασω αλλου φανταζει απιαστο ονειρο... η θεληση μου να ανοιξω τα φτερα μου για αλλους οριζοντες παραμενει μια απλη σκεψη... Και η επιθυμια μου για ταξιδια μακρινα ειναι απογορευμενη.... Ολα αυτα θα μεινουν καπου κρυμμενα στο βαθος του μυαλου και της καρδιας μου...
Ειμαι μια δεκαοκταχρονη κοπελα ανυμπορει να κανει το οτιδηποτε! Σε μια χωρα που ολα αγοραζονται με χρηματα, το να εισαι νεος δεν ειναι οτι το καλυτερο....
ΕΙΜΑΙ Η ΓΙΑΝΝΑ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΑΝΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ!!
Αναγνώστρια
