Κατά τη χθεσινή Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ μετά τις παρεμβάσεις Παπαδήμου για την ΕΓΣΣΕ και ενόψει της εργοδοτικής πρόσκλησης για συνάντηση, η Αυτόνομη Παρέμβαση επισήμανε τα παρακάτω...
Η Κυβέρνηση Παπαδήμου έχοντας αναλάβει εργολαβικά από Τρόικα και εργοδότες την πλήρη αποδιάρθρωση / κατάργηση κάθε συλλογικής προστασίας των εργαζομένων από τις συλλογικές συμβάσεις και τα εναπομείναντα ψήγματα της εργατικής νομοθεσίας, αγγίζει τώρα και τον σκληρό πυρήνα της ΕΓΣΣΕ και των συστατικών στοιχείων που την απαρτίζουν (πάγωμα αυξήσεων / ωριμάνσεων, ξήλωμα 13ου – 14ου μισθού), οδηγώντας κατά αυτόν τον τρόπο το σύνολο της εργατικής τάξης σε μια χωρίς όρια φτωχοποίηση.
Οι αυταρχικές αυτές παρεμβάσεις αυτές στο μέτωπο της ΕΓΣΣΕ και των συμβάσεων με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα, αφενός δεν έχουν καμία σχέση με την υποτιθέμενη δημοσιονομική προσαρμογή και αφετέρου εντάσσονται στο συνολικό μνημονιακό σχέδιο του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου για διασφάλιση της κερδοφορίας του μέσα σε συνθήκες κρίσης και ισοπεδώνοντας εργατικά δικαιώματα, κοινωνική προστασία και κοινωνικό κράτος. Για μια ακόμα φορά ως όπλα για την επίτευξη του στρατηγικού αυτού στόχου, χρησιμοποιούνται οι ωμοί εκβιασμοί και τα τρομοκρατικά διλήμματα της χρεοκοπίας και της επιστροφής της δραχμής.
Η επιστροφή στη δραχμή και η έξοδος από την Ευρωζώνη δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως πεδίο διαδοχικών εκβιασμών και συνεχούς κατατρομοκράτησης των εργαζομένων, από τους εμπνευστές της καταστροφής, της κοινωνικής ισοπέδωσης και της χρεοκοπίας.
Η κυβέρνηση κινείται στα όρια ενός απίστευτου πολιτικού τυχοδιωκτισμού αλλά και κυνισμού, ο οποίος όμως θέτει πια με νέα ένταση το ζήτημα της δημοκρατικής λειτουργία ακόμα και αυτού του αστικού πολιτεύματος και των θεσμών του, γεγονός που συνιστά επικίνδυνη εξέλιξη.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, η αντιπαράθεση των συνδικάτων με Κυβέρνηση και εργοδότες, δεν μπορεί πλέον να περιορίζεται σε επιμέρους ζητήματα, αντίθετα θα πρέπει να διευρυνθεί και να κλιμακωθεί με πολιτικούς και κοινωνικούς όρους στο σύνολο των μνημονιακών πολιτικών, οι οποίες μέσα στο 2012 θα οδηγήσουν σε «ανθρωπιστική κρίση» τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Με βάση τα παραπάνω και σε αντίθεση με την πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ προτείναμε:
α) Να μην προσέλθει η ΓΣΕΕ σε διάλογο με τους εργοδότες και την Κυβέρνηση, ο οποίος με δεδομένη την ατζέντα τους, συνιστά ουσιαστικά νέες επώδυνες υποχωρήσεις. Καμία συζήτηση για την ΕΓΣΣΕ, τις αυξήσεις, τις ωριμάνσεις, τα δώρα και τη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους»
β) Η ΓΣΕΕ να στηρίξει με το μέγιστο δυνατό τρόπο την ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της 17ης ΓΕΝΑΡΗ σηματοδοτώντας την επανεκκίνηση των εργατικών αγώνων
γ) Να ληφθεί άμεσα από την Ολομέλεια της Διοίκησης ΓΣΕΕ (και όχι να εξουσιοδοτηθεί η Ε.Ε) απόφαση για ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στις αρχές ΦΛΕΒΑΡΗ με συγκεκριμένη πολύμορφη οργανωτική προετοιμασία για την επιτυχία της
δ) Η ΓΣΕΕ όχι μόνο θα πρέπει να διευρύνει τη διεκδικητική της ατζέντα για την κοινωνική προστασία των ανέργων, των απολυμένων, των εργαζομένων που δεν πληρώνονται και όλων όσων εξωθούνται στη φτώχεια και την περιθωριοποίηση αλλά και η ίδια να οργανώσει αυτοτελείς δράσεις ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, που θα σηματοδοτούν και θα ενισχύουν την ταξική υπόσταση και ταυτότητα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
