Παρά την ανακοίνωση του απογεύματος της περασμένης Παρασκευής από πλευράς IIF, πως οι συνομιλίες παύουν μέχρι η ελληνική και η ευρωπαϊκή πλευρά να επανέλθουν με νέες προτάσεις, οι εκπρόσωποι των τραπεζών κάθονται ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τι μεσολάβησε αυτές τις ημέρες; Πόσο νερό στο κρασί τους έβαλαν οι δύο πλευρές; Θα επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις σε όλα αυτά, με βάση τα όσα δήλωσε ο κ. Richards :
ΥΨΟΣ ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ
Τα 32 σεντς ανά ευρώ, τα οποία θα έχουν λαμβάνειν οι ιδιώτες, που θα συμμετάσχουν στο PSI, σημαίνουν κούρεμα στο 50%-55%, που – αν ληφθεί υπόψη και ο πληθωρισμός μέχρι να αποπληρωθούν τα ομόλογα – φτάνει στο 68%, ώστε να πληρωθούν οι πιστωτές το ποσό αυτό.
ΕΠΙΤΟΚΙΟ
Το 4% για τους 20ετείς τίτλους και το 5% για τους 30ετείς, που περιέγραψε ο Richards, είναι σε κάθε περίπτωση απαγορευτικό. Ο κανόνας λέει πως το επιτόκιο των ομολόγων πρέπει να είναι λίγο παραπάνω από το μέσο ρυθμό ανάπτυξης της χώρας την επόμενη εξαετία. Με δεδομένο πως είναι πολύ πιθανό και το 2013 να είναι χρονιά ύφεσης, οι περισσότεροι αναλυτές των πιστωτών εκτιμούν πως από το 2014 θα περάσουμε σε ανάπτυξη, τη μέση τιμή της οποίας υπολογίζουν στο 3% μέχρι το 2018. Συνεπώς, και το επιτόκιο δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 2,5% με 2,7%.
ΟΜΟΛΟΓΑ
Από τα θέματα, που εκκρεμούν, είναι και το αν το κούρεμα θα περιλαμβάνει όλα τα ομόλογα, που έχει εκδώσει το ελληνικό κράτος, ή μόνο αυτά που λήγουν έως τα τέλη του 2020.
Η πρώτη επιλογή είναι πιο συμφέρουσα για την Ελλάδα και προς αυτή την κατεύθυνση πιέζουν, σύμφωνα με πληροφορίες του 24h.gr, τόσο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς έχουν συνειδητοποιήσει το πρόβλημα, που δημιούργησε στην ελληνική οικονομία το επιτόκιο του μνημονίου.
Αν, λοιπόν, περιληφθούν όλα τα ομόλογα, μειώνεται και το τοκοχρεολύσιο και το συνολικό βάρος του χρέους. Έτσι, και η Ελλάδα θα κληθεί να αποπληρώσει λιγότερα, και θα εξασφαλισθεί πως το χρέος της θα θεωρηθεί βιώσιμο από το ΔΝΤ, ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες για τη νέα δανειακή σύμβαση.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν πως το ποσοστό συμμετοχής 70%-80%, που προεξόφλησε ο Richards, δεν αρκεί, ώστε να υπάρχει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Απαιτείται υψηλότερη συμμετοχή, ώστε να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο το κόστος πληρωμής των cds.