του ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλου και του Σάφα, υπεύθυνου των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, αναδεικνύοντας και το πραγματικό επίδικο του εντεινόμενου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού Ελλάδας-Τουρκίας: «Το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται τα υποβρύχια για την Ανατολική Μεσόγειο. Τα έχετε πληρωθεί και εσείς και οι Γερμανοί. Φτιάξτε τα». Αντικείμενο των επαφών ήταν το θέμα της κατασκευής και παράδοσης των 3 υποβρυχίων που βρίσκονται στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και των 2 υποβρυχίων, η κατασκευή των οποίων δεν έχει αρχίσει ακόμη. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες η κυβέρνηση «σκληραίνει» την στάση της έναντι των κατασκευαστών. Η πρόσφατη απόφαση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής για τα δύο νέα υποβρύχια ξεκαθάρισε ότι οι «πληρωμές θα συνδέονται με την πρόοδο του έργου. Ήδη έχουν καταβληθεί 132.000.000 ευρώ και απαιτείται να συντελεστούν οι εργασίες που αντιστοιχούν στο παραπάνω ποσό». Μια ωραιοποιημένη εικόνα των διαπραγματεύσεων που προωθεί το δίκτυο δημοσίων σχέσεων του ΥΕΘΑ, αφού προς το παρόν ΥΕΘΑ και Σάφα συμφώνησαν στη δημιουργία δύο επιτροπών που θα . επαναδιαπραγματευθούν!
Μια πραγματικότητα όμως που κρατά όμηρους τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά που είδαν τις αποδοχές τους να μειώνονται στο 40%, ενώ προβάλλοντας την ανάγκη «εθνικής ενότητας» και την «τουρκική επιθετικότητα» απαιτούνται νέες θυσίες από τον αγρίως φορολογούμενο εργαζόμενο λαό μας και προωθούνται νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Όπλα για τα οποία ανταγωνίζονται σκληρά αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες, αλλά και τμήματα του ελληνικού εμπορικού και βιομηχανικού κεφαλαίου όπως ο Κόκκαλης, η ΜΕΤΚΑ, ο Χούμπαυλης, ο Πλέσσας κλπ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο τομέας των τεθωρακισμένων. Μια παράπλευρη εξέλιξη της προμήθειας των αμερικανικών μεταχειρισμένων ABRAMS ήταν η επισκευή των γερμανικών LEOPERD! Ακριβώς πέντε χρόνια μετά την αρχικά προγραμματισμένη αποδοχή ένταξης στον Ελληνικό Στρατό των LEO2HEL, όπου η ΜΕΤΚΑ είχε υποσκευαστικό ρόλο και οκτώ χρόνια μετά την παραγγελία τους, "το καλύτερο άρμα του κόσμου", όπως δήλωνε η εταιρεία την εποχή που κατασκευάστηκε, ξεπέρασε έναν μαραθώνιο προβλημάτων, που αρχικά δεν αναγνώριζε την ευθύνη. Τα προβλήματα ξεκίνησαν το 2006 όταν εντοπίστηκαν αστοχία σε ότι αφορά την αντοχή του πύργου (περίπτωση διάτρησης της θωράκισης κατά τις δοκιμαστικές βολές και είχε αποδειχθεί ότι υπήρχε ζήτημα μειωμένης βαλλιστικής προστασίας λόγω λανθασμένης σχεδίασης σε τοποθέτηση θυρίδας) σε βολές πυροβόλου, αλλά μέχρι να αντιληφθούν που ήταν το πρόβλημα υπήρξαν σκέψεις μέχρι και για αντικατάσταση των πύργων! Το δεύτερο πρόβλημα που εντοπίστηκε και ενώ είχε δρομολογηθεί η λύση του προβλήματος των ρωγμών στην θωράκιση του πύργου ήταν οι τριχοειδείς ρωγμές (είχε εντοπιστεί σε 40 άρματα) που είχαν εμφανιστεί στην περιοχή των θυρίδων στην οροφή του πύργου. Και το τρίτο πρόβλημα ήταν το ξεφλούδισμα του εσωτερικού του πυροβόλου των 120/55 του άρματος κατασκευής Rheinmetall.
Τα συνεχή προβλήματα δημιούργησαν μεγάλη βλάβη στη φήμη και την αξιοπιστία της KMW και υπήρξε και εμπορική "εκμετάλλευσή" τους στην Γερμανία από την Rheinmetall η οποία ήθελε να θέσει υπό τον έλεγχό της την KMW. Η αποκατάσταση των ρωγμών, όλως τυχαίως, κάτω από την πίεση των αμερικανικών τεθωρακισμένων που αμφισβητούν τη γερμανική κυριαρχία στον συγκεκριμένο τομέα, ολοκληρώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου! Αποδεικνύοντας παράλληλα τη δυνατότητα ελιγμών του ελληνικού αστικού κατεστημένου.
Με δεδομένες επομένως τις ιεραρχήσεις του ελληνικού αστικού κόσμου, αλλά και την οριακή κατάσταση που βρίσκεται η κοινωνία μας, η κυβέρνηση προωθεί ένα μείγμα προμηθειών πολεμικών εξοπλισμών, είτε νέων όπως είναι οι ισραηλινοί πύραυλοι και τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα, σε συνδυασμό με την προμήθεια πυρομαχικών για τα Leopard και την αναβάθμιση των F16, αλλά κυρίως μεταχειρισμένων, αφού οι βασικές προμήθειες πολεμικού αεροσκάφους επόμενης γενιάς, φρεγάτας, νέου τεθωρακισμένου κλπ. είναι πανάκριβες και μεταφέρονται για αργότερα. Μιλιταριστές δημοσιογράφοι, έμποροί και βιομήχανοι του πολέμου μαζί με τους πολιτικούς των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αναφέρονται στα μεταχειρισμένα οπλικά συστήματα ως ευκαιρία, διαστρεβλώνοντας εντελώς τη πραγματικότητα. Εμπαίζουν συστηματικά τον λαό μας. Κρύβουν ότι ουσιαστικά τα δωρεάν προσφερόμενα ή πιο φθηνά αποσυρμένα όπλα είναι πιο ακριβά στην συντήρηση τους, απαιτούν παροχή εκπαίδευσης των συντηρητών και των χειριστών υψηλού κόστους, πανάκριβα ανταλλακτικά και πυρομαχικά, δίνοντας χαρά στις πολεμικές βιομηχανίες που επεκτείνουν την αλυσίδα παραγωγής τους για εξοπλισμούς που οι Ένοπλες Δυνάμεις των δυτικών χωρών είχαν παύσει να χρησιμοποιούν. Επίσης, η αγορά ενός μεταχειρισμένου όπλου δε παρέχει τα προνόμια του καινούργιου, δηλαδή της συμπαραγωγής τμήματος αυτού, αλλά και τη μεταπώληση τους αργότερα σε άλλες χώρες (για να χρησιμοποιήσουμε την λογική του αίματος που ακολουθούν). Παράλληλα, οι ξένες πολεμικές βιομηχανίες διεκδικούν την συνεργασία και εξαγορά της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας λαμβάνοντας καλύτερη θέση στην κούρσα του ανταγωνισμού για την εξασφάλιση των νέων όπλων.
Για όλους αυτούς τους λόγους βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να οξύνεται η σύγκρουση μεταξύ των εταιρειών, να δείχνουν ξαφνικά «την καλοσύνη τους» προσφέροντας δωρεάν μεταχειρισμένο εξοπλισμό και να πολλαπλασιάζονται τα σχετικά άρθρα και ρεπορτάζ. Καινούρια όπλα, τέλος, τουλάχιστον για πέντε χρόνια. Όποιος έχει να μας δώσει δωρεάν μεταχειρισμένα, καλοδεχούμενος"! Με αυτή ακριβώς τη φράση ανώτατος αξιωματικός της Διεύθυνσης Προμηθειών σε έναν από τους τρεις Κλάδους, περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί στο τομέα των "αμυντικών επενδύσεων", όπου τα οπλικά συστήματα από "δεύτερο χέρι", τουλάχιστον σε Στρατό και Αεροπορία αναμένεται να κυριαρχήσουν στις αγορές την επόμενη πενταετία υπολογίζοντας τον συνολικό χρόνο παραγγελίας-παράδοσης. Και ο ίδιος ανώτατος αξιωματικός συνέχισε λέγοντας "Βέβαια όποιος έχει να δώσει τώρα μεταχειρισμένα που να μας είναι χρήσιμα, βάζει "πόδι" και για το μέλλον".
Ήδη έχουν ζητηθεί από τον Ελληνικό Στρατό και ετοιμάζονται να παραδοθούν 400 άρματα μάχης M1A1 Abrams εξοπλισμένα με πυροβόλο L44 των 120 χιλ., 225 τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) Μ113Α2, περισσότερα από 100 M577A2, 106 τεθωρακισμένα οχήματα-αντιαρματικά Μ901Α2 Improved TOW Vehicle (ITV), Μ548, M981 FIST-V (οι αρχικές αναφορές έκαναν λόγο για 80 οχήματα του τύπου) κλπ.
Στο Πολεμικό Ναυτικό το ζήτημα του Αεροσκάφους Ναυτικής Συνεργασίας θα αντιμετωπιστεί μέσω μεταχειρισμένων P-3C από τις ΗΠΑ τα οποία θα ανακατασκευαστούν, ενώ επανέρχεται συνεχώς στο προσκήνιο το θέμα της προμήθειας των γαλλικών φρεγατών FREMM αξίας 6 δις ευρώ χωρίς τα οπλικά συστήματα, που παρουσιάζονται ως δελεαστική λύση γιατί οι γαλλικές τράπεζες παρέχουν δάνεια για την αγορά τους ή πίστωση 5 ετών για την έναρξη της αποπληρωμής τους.
Στην Πολεμική Αεροπορία καθώς απαιτείται ένα ποσό της τάξης των 4-6 δις για την αγορά του νέου μαχητικού, χωρίς να υπολογίζεται το κόστος εξοπλισμού τους και της υπόλοιπης υποστήριξης του, ήδη έχει αρχίσει μια συντεταγμένη επιχείρηση κινδυνολογίας και παρουσίασης εναλλακτικών προμηθειών, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η προμήθεια της Τουρκικής Πολεμικής Βιομηχανίας με F35!
Το γνωστό μιλιταριστικό περιοδικό ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ δε μπορεί να κρύψει τον ενθουσιασμό του: «Ισχύς εξ ουρανού για ΠΑ: F-15C/D Eagle με κόστος ... δώρου»! Και πλέκεται ένα ολόκληρο σενάριο που όμως αποκαλύπτει τους επιθετικούς στόχους του ελληνικού κεφαλαίου που επιθυμεί την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο σε συνεργασία με το κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ: «Μία ανέλπιστη ευκαιρία για άμεση υπερ-ενίσχυση της ισχύος της Π.Α. με εξαιρετικά χαμηλό κόστος, ανάλογη με ότι έχει συμβεί με τα 400 άρματα μάχης Μ1Α1 Abrams, έστω και αν εδώ δεν πρόκειται για δωρεάν προσφορά, παρουσιάζεται με την απόσυρση λόγω οικονομικών περικοπών αλλά και απόσυρσης των ΗΠΑ από το Ιράκ όπου στάθμευάν, 48 μαχητικών αεροσκαφών F-15C/D από την USAF.
Ενδιαφέρον για την απόκτηση 24 από αυτά τα αεροσκάφη τα οποία είναι σε άριστη κατάσταση έχει ήδη εκδηλώσει η Αεροπορία του Ισραήλ ως μία λύση ανάγκης μέχρι την έλευση των πρώτων F-35. Τα αεροσκάφη είναι σε άριστη κατάσταση, κατασκευής μεταξύ 1990-2000 και έχουν μπροστά τους τουλάχιστον 15-25 χρόνια επιχειρησιακής ζωής. Το κόστος κτήσης και επιχειρησιακής αξιοποίησης με πρόγραμμα δομικής αναβάθμισης (SLEP) υπολογίζεται ότι δεν θα ξεπεράσει τα 10 εκατ. δολάρια ανά αεροσκάφος (τόσο το υπολογίζουν οι Ισραηλινοί) και ακόμα και αν οι Ισραηλινοί απορροφήσουν τα 24 από αυτά, τα εναπομείναντα 24 είναι κοντά στο κρίσιμο νούμερο των 30 μαχητικών τα οποία επρόκειτο να αγοραστούν το 1999 και την τελευταία στιγμή στο ΚΥΣΕΑ άλλαξε η εισήγηση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και επιλέχθηκαν τα F-16 Block 52+.
Σίγουρα θα μπορούσαν να βρεθούν και άλλα 6 F-15C/D για να σχηματιστεί μια υπερενισχυμένη Μοίρα στην ΠΑ, ενός αεροσκάφους, το οποίο υπό τις παρούσες συνθήκες είναι το μοναδικό που μπορεί "να παίξει μπάλα" στην Ανατολική Μεσόγειο. Με κόστος στην χειρότερη περίπτωση 300 εκατ. δολαρίων αποπληρωτέων με FMS η χώρα "θα άλλαζε κατηγορία" σε ότι αφορά τις αποστολές CAP και COMAO στα βάθη της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και της τουρκικής ενδοχώρας. Και μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ένα αεροσκάφος το F-15 Silent Eagle το οποίο από πολλούς θεωρείται η καλύτερη απάντηση στο F-35, του οποίου ένας μικρός αριθμός 10-20 αεροσκαφών (και λέμε μικρός γιατί το κόστος του φτάνει τα 115 εκατ. δολάρια) θα συμπλήρωνε κατά απόλυτο τρόπο την δύναμη των 24-30 F-15C/D και θα δημιουργούσε μια δύναμη κρούσης/αποτροπής που θα έκανε να το σκεφθεί τρεις φορές, όποιον εποφθαλμιούσε τα ελληνικά ή κυπριακά κοιτάσματα πετρελαίου. Αναμφίβολα μία τέτοια επένδυση ακόμα και εφόσον τα αεροσκάφη δοθούν στην ΠΑ δωρεάν θα είναι σημαντική αφού θα χρειαστούν αν όχι νέα προστατευόμενα shelter μεγαλύτερων διαστάσεων υπόστεγα στις προωθημένες βάσεις της Κρήτης τα οποία θα προστατεύουν τα αεροσκάφη από τα στοιχεία της φύσεως.
Σε ότι αφορά τα ευεργετικά αποτελέσματα των από την αύξηση της ακτίνας δράσης της Π.Α. σε αποστολές παντός είδους, σημειώνουμε αυτό: Η εμπειρία των Ισραηλινών από τις επιχειρήσεις του Σεπτεμβρίου στο κοίτασμα "Αφροδίτη" έδειξαν ότι ακόμα και σε τόσο κοντινές με τις βάσεις του περιοχές τα F-16 χρειαζόντουσαν εναέριο ανεφοδιασμό ίσως και τρεις φορές κατά την διάρκεια μακράς περιπολίας, αντίθετα με τα F-15 Ra'am που κατάφερναν να ανταπεξέλθουν κατά κανόνα χωρίς ανεφοδιασμό. Και βέβαια στα πλαίσια της συνεργασίας των δύο αεροπορικών δυνάμεων η ΠΑ θα μπορούσε να αντλήσει σημαντική γνώση και εμπειρία από την Ισραηλινή Αεροπορία. Χάρις στην μεγάλη αυτονομία του το F-15C/D Eagle (σχεδόν 2.000 χλμ,) παραμείνει για πολλές ώρες στο αέρα περιπολώντας την θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κύπρου και της Κρήτης σε συνεργασία με τα EMB-145H ERIEYE AEW&C.
Πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια της ελληνοισραηλινής στρατιωτικής προσέγγισης και συνεργασίας και την κοινής αντίληψης για την διασφάλισης της περιοχής μεταξύ της Κύπρου και της Κρήτης όπου θα πλέουν τα πλοία LNG που θα μεταφέρουν στο μέλλον το ισραηλινό και κυπριακό φυσικό αέριο θα άξιζε να διερευνηθεί από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης η δυνατότητα παραχώρησης τουλάχιστον 24 αεροσκαφών F-15C/D Eagle από την Αεροπορία των ΗΠΑ στην ΠΑ. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι με ένα ποσό χαμηλότερο από ότι θα χρειαζόταν για την αγορά νέων αεροσκαφών η ΠΑ θα μπορούσε να καλύψει το χώρο μεταξύ της Κύπρου και της Κρήτης με ένα αεροσκάφος εναέριας υπεροχής, μεγάλης αυτονομίας το οποίο διαθέτει το ισχυρό ραντάρ AN/APG-63 της εταιρείας Raytheon και βέβαια, όχι μόνο...».
Ας αφήσουμε όμως τη φαντασία των μιλιταριστών να οργιάζει και να επιστρέψουμε στον «ανταρτοπόλεμο» που έχει ξεσπάσει μεταξύ γερμανικών και αμερικανικών εταιρειών για τις ελληνικές πολεμικές προμήθειες. Σύμφωνα με το onalert.gr "Γερμανικά ΜΜΕ -ακόμη και κρατικά- έχουν ζητήσει από τους ανταποκριτές τους στην Αθήνα ή από τους απεσταλμένους τους να ετοιμάσουν ρεπορτάζ για "τους Έλληνες που από τη μία δανείζονται και από την άλλη ξοδεύουν χρήματα για εξοπλισμούς". Κάτι ανάλογο με ότι είχαν κάνει χρησιμοποιώντας όμως βουλευτές της Αυστρίας για να κάνουν θόρυβο και να προκαλέσουν τη πανικόβλητη αντίδραση της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία έσπευσε μέσω του εκπροσώπου της Η.Μόσιαλου να διαψεύσει κατηγορηματικά ότι υπάρχει "θέμα ABRAMS".
Επισημαίνοντας ταυτόχρονα, ότι «Παρόλα αυτά δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι όπως οι Αμερικανοί διαθέτουν ένα πανίσχυρο και μέχρι στιγμής ανίκητο "λόμπι" - αυτό της Lockheed Martin- στη ΠΑ, έτσι και οι Γερμανοί έχουν ισχυρότατα μερίσματα στο Στρατό Ξηράς και ειδικά στα τεθωρακισμένα. Συνεπώς δεν πρόκειται να παραδώσουν τα όπλα έτσι απλά. Η αρματομαχία μόλις άρχισε και θα είναι σκληρότατη»! Βλέπεις αστοί πολιτικοί και στρατιωτικοί ποτέ δεν έκοψαν το γόρδιο δεσμό διαφθοράς και διαπλοκής με τις πολεμικές βιομηχανίες, πολλοί απόστρατοι βρήκαν δουλεία σε εμπορικές αντιπροσωπείες αυτών των εταιρειών, ή ακόμη χειρότερα δεν ανέλαβαν οι ίδιοι πρωταγωνιστικό ρόλο στην εμπορία και κατασκευή πολεμικών συστημάτων.
Επιστρέφοντας όμως στην εμπλοκή των ΜΜΕ στον πόλεμο των εξοπλισμών ας θυμίσουμε δύο δημοσιεύματα.
Καταρχήν, η εφημερίδα Zeit η οποία ούτε λίγο ,ούτε πολύ υποστηρίζει σε δημοσίευμά της, ότι η Ελλάδα από τη μία δανείζετε και από την άλλη αγοράζει όπλα!!! Αναφέρει μάλιστα και συγκεκριμένα "προϊόντα": 60 μαχητικά αεροσκάφη προς 3,9 δις ευρώ, Γαλλικές φρεγάτες προς 4 δις, περιπολικά σκάφη προς 400 εκατομμύρια. Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για τα πυρομαχικά των αρμάτων μάχης Leopard που ακόμη δεν έχουν αγοραστεί αλλά και για την παραγγελία άλλων δύο υποβρυχίων η οποία έγινε όπως είναι γνωστό στο πλαίσιο της συμφωνίας που επέβαλαν οι Γερμανοί για τη πώληση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. «Εάν η Ελλάδα πάρει το Μάρτιο την επόμενη δόση της χρηματοδότησης των ? 80 δισ. ευρώ αναμένεται, να υπάρξουν ευκαιρίες για να συναφθούν νέες συμβάσεις όπλων." Αλλά όπως επισημαίνει η Zeit δεν είναι μόνο το Eurofighter. " Η τελευταία έκθεση εξαγωγής όπλων δείχνει ότι η Ελλάδα εισήγαγε το 2010,όπλα αξίας 403 εκατ. ευρώ, από τη Γερμανία.
Συμβόλαια στρατιωτικού εξοπλισμού που υπογράφουν οι γερμανικές εταιρείες με τις ελληνικές αρχές φέρνει στο «φως» η γερμανική εφημερίδα Welt, επισημαίνοντας πως το Βερολίνο μπορεί όχι μόνο να επωφεληθεί αλλά ακόμα και να πιέσει για προγράμματα. «Εάν δοθεί η επόμενη δόση, υπάρχει πραγματικό ενδεχόμενο να υπογραφούν νέα συμβόλαια» αναφέρει -ή «υπόσχεται...»- παράγοντας από την Αθήνα, με την εφημερίδα να σημειώνει πως Ελλάδα και Πορτογαλία είναι οι καλύτεροι αγοραστές της γερμανικής στρατιωτικής βιομηχανίας.
Χαρακτηρίζεται ως «παράλογο» το ότι ενώ οι επόμενοι μήνες θεωρούνται κρίσιμοι ακόμη και για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, με τη λιτότητα να έχει οδηγήσει τους γιατρούς στα νοσοκομεία σε απεργία, τα βιβλία να είναι είδος υπό εξαφάνιση στα σχολεία και τους δημόσιους υπάλληλους να απεργούν υπό τον φόβο των απολύσεων, τα πακέτα μέτρων «έχουν προσπεράσει σχεδόν χωρίς ίχνη το στρατό και τους εξοπλισμούς».
Στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, συνεχίζει η Welt, προβλέπεται μείωση μόνο 0,2% στους εξοπλισμούς, δηλαδή περίπου 457 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία όμως πρέπει να συγκριθούν με τη μείωση 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ στις κοινωνικές δαπάνες. Η εφημερίδα επικαλείται μάλιστα παράγοντα στην Αθήνα, ο οποίος βρίσκεται μονίμως κοντά στις συζητήσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα. «Εάν εκταμιευτεί τον Μάρτιο η επόμενη δόση των 80 δισεκατομμυρίων ευρώ, υπάρχει σημαντική πιθανότητα να συναφθούν νέα συμβόλαια», σημειώνει, τονίζοντας ότι «ακόμη και εάν περισσέψει ένα δισεκατομμύριο μπορεί να υπάρξει δεσμευτική παραγγελία για ένα Eurofighter ή μία φρεγάτα». Η γερμανική εξοπλιστική βιομηχανία, όπως και στην περίπτωση της (εξίσου υπερχρεωμένης) Πορτογαλίας, είναι σταθερά η μεγάλη κερδισμένη.
Στο κλείσιμο του άρθρου κρύβεται όλη η ουσία: Στο ερώτημα γιατί οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι, φαινομενικά τουλάχιστον, δυσανάλογα υψηλές του μεγέθους της χώρας, η εφημερίδα αναφέρει την απάντηση του τέως υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Δρούτσα, ότι «είτε το θέλουμε είτε όχι, η Ελλάδα υποχρεούται να διαθέτει ισχυρό στρατό». «Ο Δημήτρης Δρούτσας δεν φαίνεται να φοβάται αντιρρήσεις από τον ελληνικό πληθυσμό, καθώς ο ελληνικός στρατιωτικός τομέας υπόσχεται ασφάλεια, αλλά και θέσεις εργασίας», σχολιάζει ο αρθρογράφος.
Είναι πραγματικά η προβολή των «εθνικών κινδύνων», η παρουσίαση ως νέας Μεγάλης Ιδέας του καθορισμού των ΑΟΖ, της εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων για να απελευθερωθούμε από τα ελλείμματα, καθώς τα ταξικά χρέη και κέρδη του κόσμου του πλούτου ντύνονται εθνικά και απαιτείται η εθνική αποπληρωμή από την εργατική τάξη, και τελικά η Κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο, που απαιτεί κλιμάκωση των πολεμικών εξοπλισμών και οδηγεί σε ένταση του ελληνοτουρκικού ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, με ενδεχόμενη τη μετατροπή του σε θερμό πολεμικό επεισόδιο!
diktiospartakos.blogspot.com
