ΤΑ κόμματα με το ιδεολογικό τους παρελθόν, με το χρυσοποίκιλτο παρόν και το αβέβαιο μέλλον. Με την ιδεολογία στο (κωλο)τσεπάκι και το χέρι απλωμένο.
Για κρατική επιχορήγηση με βούλα και υπογραφή δικιά τους και η μισή ντροπή δική μας, που τους κοιτάμε απορημένοι και αδύναμοι να αντιδράσουμε. Χρήμα με ουρά στα κόμματα κι από ‘κει για πού «τις οίδε»; Σκεφθήκαμε να ρωτήσουμε τον κ. Τσουκάτο και είναι εξαφανισμένος. Να αποταθούμε σε κρυμμένα κομματόσκυλα συλλογικών μορφωμάτων που ξερογλείφονται, σε «επαγγελματίες» που ανακάλυψαν τους κρυφούς διαδρόμους για τον ασύλητο(;) θησαυρό.
ΤΟΣΟ χρήμα σε μέρες αναγκαστικής λιτότητας και τέτοια πρόκληση σε καιρούς χαλεπούς, με την αξιοπρέπεια πολιτών στα συσσίτια και τους κάδους...Τόσα ζητούν (τα κόμματα) κι ακατέβατα. Τα περσινά, προσαυξημένα κατά το θράσος των πολιτικών μας για τις ανάγκες τους. Κομματικές μην εκφυλιστούν κατά «ιδεολογία» και ισχύ, ατομικές μη διαφθαρούν τα χρηστά (πολιτικά) τους ήθη από παρείσακτους και πονηρούς.
ΚΑΙ, βέβαια, δεν κατανοούμε το χιλιοειπωμένο περί οικονομικής ανεξαρτησίας των κομμάτων μη βρουν λεφτά από άλλες πηγές. Ούτε εκείνο περί βουλευτών που «πρέπει να πληρώνονται καλά», μην ενδώσουν σε πειρασμούς. Αν κρατάς τα κόμματα μακριά απ’ τη διαφθορά και τους βουλευτές «ενάρετους» πληρώνοντας πλουσιοπάροχα, είναι σαν να χαρτζιλικώνεις την κόρη σου μη γίνει πόρνη. Βρες άλλον τρόπο-δεν τους κρατάς με τα λεφτά - «κι αν είναι να’ ρθει, θε να ’ρθεί (η διαφθορά, βέβαια, κι όχι η αγάπη του Ουράνη).
ΕΜΕΙΣ που δεν έχουμε οικονομική σχέση με τα κόμματα και πασκίζουμε για τα ψύχουλα της ιδεολογίας τους μη φαγωθούν, επιμένουμε. Τώρα που ο κόσμος πένεται και οι πολιτικοί (αν και έντρομοι) ευημερούν. Τώρα που άποροι, άνεργοι και ανήμποροι αγωνιούν μη κατεβάσει διακόπτες η ΔΕΗ. Σήμερα που ο παράς τρέχει απ’ των κομμάτων τα…μπατζάκια. Ν’ ανοίξουν το πουγκί τους! Λιγότερη τροφή σε κομματόσκυλα, καθόλου σημαιούλες και προεκλογικά σποτς, καμιά απολύτως εξόρμηση με πανό για ψηφαλάκια. Να γίνουν η σφραγίδα της εξόφλησης λογαριασμών (της ΔΕΗ) τα περιττά, παραπανίσια και ανούσια της προεκλογικής ρεκλάμας των πολιτικών και να μην ονειρεύονται πάνω σε σβησμένα όνειρα των πολιτών.
ΝΑ αναλάβει η Βουλή, με μιαν επιτροπή της απ’ τις τόσες. Να ξεδιαλύνει τους πραγματικά αδύναμους και να τους αγκαλιάσει πληρώνοντας απ’ τα μυθώδη της χορηγίας τους λογαριασμούς απόρων πολιτών.
