Δεδομένου ότι εκατοντάδες φοιτητών διαβάζουν καθημερινά στο αναγνωστήριο (μαζί και εγώ), στο άρθρο αυτό θα βρείτε μερικά από αυτά που συμβαίνουν στην κεντρική βιβλιοθήκη και όλοι μιλάνε για αυτά-αλλά μόνο ψιθυριστά…!
Τι αξίζει να παρατηρήσει κανείς στην Κεντρική Βιβλιοθήκη…
Το «φαινόμενο του βήχα».
Βήχει ένας, μετά από ένα δευτερόλεπτο βήχει κάποιος άλλος, και αμέσως μετά ακούς άλλο ένα βήξιμο κάπου στο βάθος. Για κάποιο λόγο ο βήχας είναι κολλητικός και εμφανίζεται κύματα-κύματα. Την επόμενη φορά παρατήρησέ το. Ή μάλλον μη το κάνεις γιατί μετά θα εκνευριστείς και δεν θα μπορείς να διαβάσεις.Και θα φταίω εγώ που το έγραψα και σε έκανα να το παρατηρήσεις.
Το σπουργίτι
Κάθε μέρα, κάποιο χαζό σπουργίτι θα τρυπώσει μέσα στο αναγνωστήριο. Και πέρα από τις πτήσεις που θα κάνει πάνω από το κεφάλι σου, πάντα θα βρεθεί κάποιος ο οποίος θα θέλει να το ελευθερώσει και γι’αυτό θα ανοίγει όλα τα παράθυρα μπας και βγεις έξω το πουλί. Και εσύ θα κρυώνεις με τα παράθυρα ανοιχτά αλλά δεν θα πεις τίποτα γιατί είναι για καλό σκοπό. Τελικά το πουλί δεν θα βγει γιατί την έχει καταβρεί με τη ζέστη και τα πεσμένα φαγητά κάτω από τα τραπέζια, ενώ εσύ δεν θα πας την άλλη μέρα στη βιβλιοθήκη γιατί θα έχεις αρρωστήσει. Και όχι,δεν θα φταίει το πουλί.
Τα Ναπαπίρι
Έλεος. Απλά έλεος. Τόσα ναπαπίρια δεν έχουν ούτε στη Νορβηγία. Μέσα στη βιβλιοθήκη αλλά και γενικά στο ΑΠΘ κυκλοφορούν τόσα πολλά μπουφανοειδή ναπαπίρι που πλέον όσοι τα φοράνε είναι όλοι ίδιοι. Δεν έχουν καν ονόματα, τους χαρακτηρίζει το χρώμα του ναπαπιρίου. Το πράσινο ναπαπίρι, ο τύπος με το γαλάζιο ναπαπίρι, και ο τύπος με το γκρι ναπαπίρι που τελικά δεν είναι ναπαπίρι αλλά μία άλλη μάρκα (μάλλον παπαπίρι). Είπαμε ότι είναι της μόδας, αλλά πραγματικά μόνο η γιαγιά μου δεν έχει αγοράσει ακόμα. Και άντε θα το δεχτώ τις μέρες που έχει κρύο (καλή ώρα). Τις άλλες μέρες, εκείνες με τον ήλιο λέω, γιατί το φοράτε? Μάλλον επειδή κάνει 180 ευρώ και πρέπει να κάνει απόσβεση. Δεν εξηγείται αλλιώς! (όσοι έχετε ναπαπίρι, μην κάνετε αρνητικά κόμεντς, το ξέρετε ότι έχω δίκιο!)
Πιο εύκολα βρίσκεις πάρκινγκ στο κέντρο, παρά θέση στη βιβλιοθήκη.
Πραγματικά,αν κάνεις το λάθος να πας μετά τις 10 το πρωί,είσαι καταδικασμένος να μη βρεις θέση. Και δεν σου μιλάω για καμιά θέση πρώτο τραπέζι πίστα. Ακόμα και οι παρακμιακές θέσεις δίπλα στην πόρτα που όποιος κάθεται εκεί πεθαίνει από το κρύο και δεν διαβάζει τίποτα γιατί έχει φασαρία,ακόμα και αυτές είναι πιασμένες.Οπότε,ή πας πρωί πρωί με το opening,ή απλά σπρώχνεις το ένα φύλλο χαρτί που άφησε κάποιος για να κρατήσει θέση στην τρίτη ξαδέρφη του γείτονά του κολλητού σου που θα έρθει στις 4 το απόγευμα και κάθεσαι εκεί.Άλλο να αφήνεις τα βιβλία σου για μισή,μία ώρα που θα βγείς να κάνεις ένα διάλειμμα για φαγητό ή καφέ,και άλλο να πιάνεις θέση για 7 ώρες χωρίς να κάθεται κανείς εκεί..Α και κάτι ακόμα:το να βάζεις την τσάντα σου στην άδεια καρέκλα δίπλα σου και να νευριάζεις όταν κάποιος σε διακόπτει από το διάβασμα σου όταν σε ρωτάει «κάθεται κανείς εδώ?»,δεν είναι σωστό.Βάλε την τσάντα σου να κάτσει εξαρχής στο πάτωμα και άσε τον άλλο να κάτσει χωρίς να σου μιλήσει.Ηρεμία,τάξη και ασφάλεια…!
Τα μικρά ενοχλητικά τετράγωνα χαρτάκια
Για ευνόητους λόγους δεν λέω τα 2 φροντιστήρια που μας έχουν ζαλίσει με τα μικρα τετράγωνα χαρτάκια που τα πετάνε οι τύποι που τα μοιράζουν πάνω σε βιβλία ή ακόμη και πάνω σου.Τα ξέρεις,τα έχεις δεί.Έιναι αυτά που πετάνε πιο γρήγορα απο την ταχύτητα του φωτός.Εκεί που γράφεις ξαφνικά προσγειώνεται και ένα χαρτάκι από το πουθενά.Αυτόματα σηκώνεις το κεφάλι σου.Ο τύπος που το μοίρασε έχει ήδη εξαφανιστεί.Το χαρτάκι είναι εκεί,δίπλα στο χέρι σου.Το κοιτάς και χαμογελάς..Για κάποιο λόγο,όσο εκνευριστικά και να είναι,πάντα θα σου χρησιμεύσει ένα για να μουτζουρώσεις την ώρα που θα βαριέσαι…!
Υ.Γ. Βραβείο εφευρετικότητας απονέμεται σ’αυτόν που είχε την ιδέα να αλλάξει λίγο το χαρτί που είναι κολλημένο στους τοίχους της βιβλιοθήκης και στα διαχωριστικά των τραπεζιων: «Κάθε ΧΡΗΣΤΗΣ του αναγνωστηρίου που αφήνει τη θέση του για μία ώρα χάνει το δικαίωμά του σ’αυτήν», μουτζουρώνοντας με στυλό το «ΧΡΗΣΤΗΣ» και κάνοντάς το «ΆΧΡΗΣΤΟΣ»..!
Καλή εξεταστική σε όλους…!
Υ.Γ. αφού δεν μπορούμε να βγούμε λόγω διαβάσματος…ας ανοίξουμε ένα “μπουκάλι” στη βιβλιοθήκη…
