Βλέποντας όλη αυτή την δυστυχία γύρω μου, φίλους μου να μην ξέρουν από πού να πιαστούν για να φτιάξουν το μέλλον τους και τους γονείς μου, που αργοπεθαίνουν από το άγχος και την αγωνία για το μέλλον τους και των των παιδιών τους. Η κατάθλιψη πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής για πολλούς. ΟΛΟΙ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ! Ερωτήσεις σκάνε στο μυαλό μου σαν βόμβες ΤΙ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ?? ΠΟΣΑ ΑΚΟΜΑ ΠΡΕΠΕΙ να ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ για να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ??? Μας έχει κυριεύσει ο φόβος και εμείς κρυβόμαστε σαν κουτάβια περιμένοντας… δεν ξέρω τι! Έχουμε επικεντρωθεί όλοι τόσο πολύ στο πώς θα προστατέψουμε τα υλικά αγαθά και τις ανέσεις μας που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πόση δύναμη έχουμε αν ξεχάσουμε όλα αυτά που μας χωρίζουν (ομάδες, κόμματα, εθνικότητες, κοινωνικές τάξεις) και επικεντρωθούμε σε όλα αυτά που μας ενώνουν. Δεν ξέρω τι περιμένουμε για να φωνάξουμε ένα δυνατό ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!! Δεν πληρώνω τίποτα άλλο σε καμία τράπεζα, σε κανέναν εφοριακό. ΔΕΝ ΕΧΩ!!! ΘΕΛΩ να ΖΗΣΩ!!! ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ σε ΚΑΝΕΝΑΝ!!! Ποιος σας έχρησε θεούς για να αποφασίζετε για τις ζωές μας. Δεν φοβάμαι… ας τα χάσω όλα. Τι χειρότερο δηλαδή μπορούν να μας κάνουν? Ποιο το νόημα να ζω έτσι?? Έχω ανάγκη από μια επανάσταση, καθαρή, ανθρώπινη! Νιώθω την ανάγκη να ενωθώ με όλους τους ανθρώπους σε κάθε άκρη της γης. Να γίνουμε ΕΝΑ και να φωνάξουμε τόσο δυνατά, που η φωνή μας θα ταρακουνήσει τα θεμέλια της ύπαρξής μας. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
