του ελληνικού προϋπολογισμού, αφορίζοντας στο πυρ το εξώτερον κάθε σενάριο για εγκατάσταση επιτρόπου αρμόδιου επί των δημοσιονομικών μεγεθών της χώρας.
Μπροστά στον διαφαινόμενο κίνδυνο να χαρακτηριστούν αδύναμοι και προδότες παραχωρώντας μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, το σύνολο του πολιτικού κόσμου ορθώνει τα στήθη του και χαράσσει κόκκινη γραμμή, διασφαλίζοντας κατ΄αυτόν τον τρόπο την αδιάκοπη προσφορά του στον ελληνικό λαό. Προστατεύοντας του έτσι το δικαίωμα του να είναι ανεξάρτητος και υπερήφανος, ελεύθερος από εξωτερικά δεσμά και υποχρεώσεις. Εξασφαλίζοντας του παράλληλα διέξοδο από την κακοδιαχείριση, την διαφθορά, τον αέναο λαϊκισμό, τα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα, την υποκρισία, τις πελατειακές σχέσεις, την φοροδιαφυγή, το υδροκέφαλο δημόσιο, τη γραφειοκρατία και τόσα άλλα δεινά που αυτοί εκεί έξω προοιωνίζουν για εμάς εδώ μέσα.
Με απαράμιλλο σθένος και παρρησία το ελληνικό πολιτικό σύστημα διεκδικεί και αξιώνει από τους Ευρωπαίους την δυνατότητα να συνεχίσει να επιτυγχάνει στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των ετήσιων προϋπολογισμών της χώρας, να συνεχίσει τις επιτυχημένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, να παρεμβαίνει διορθωτικά εκεί που χωλαίνει ο δημόσιος τομέας, να συνδράμει θετικά διαπραγματευόμενο σκληρά για τα εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα τόσων ετών του ελληνικού λαού και φυσικά να συνεχίσει να ρίχνει άπλετο φως στις σκοτ! εινές πλευρές πολιτικών σκανδάλων.
Ειρωνεία ε; Μόνο αυτό τους αξίζει.. Οι ανίκανοι να πράξουν τα ελάχιστα, διαμαρτύρονται για την έξωθεν επίβλεψη για ένα και μόνο λόγο. Για να μην αποκαλυφθούν οι ληστρικές απάτες χρόνων που με τόση επιμέλεια έβγαζαν στο φως οι κατά καιρούς εξεταστικές τους..
To δίλημμα είναι απλό και ένα: Εξωτερικός κηδεμόνας ή εγχώριος απατεώνας…
Αναγνώστης