μπόρεσαν να μου απαγγείλουν κατηγορίες (με έχουν συλλάβει κατά καιρούς για παράνομες πράξεις όπως: εξύβριση, αντίσταση κατά της αρχής, εισβολή στο άντρο τους -βουλή-, και τελευταία για το κάψιμο του δέντρου). Και δεν συμβαίνει μόνο σ’ εμένα, αυτός που έριξε μπουνιά στον πολιτικό αφέθηκε χωρίς κατηγορίες. Στα επεισόδια των φώτων, έξι συλληφθέντες, αφέθηκαν χωρίς κατηγορίες. Δεν ξέρω αν φταίει το «κενό» στα νομοσχέδια (που το έχουν αφήσει για να περνάνε οι δικές τους ανομίες), δεν ξέρω αν φταίει το ότι δεν τους παίρνει, αφού τα δικά τους εγκλήματα είναι απείρως μεγαλύτερα, το σίγουρο είναι ότι έχουμε δικαίωμα να παρανομήσουμε, δεν μπορούν να μας σύρουν στα δικαστήρια!! Το όπλο της ανομίας δεν το ‘χουν κατ’ αποκλειστικότητα, δουλεύει ΚΑΙ για εμάς.
Σχετικά με την αντίσταση, έχω να αναφέρω δύο πρόσφατα περιστατικά. Το 1ο συνέβη Κυριακή, στο παζάρι του Πειραιά. Πήγα από την κάτω μεριά (από το τρένο) και το είδα άδειο. Είχα ανέβει σχεδόν όλο το δρόμο όταν βλέπω δημοτική αστυνομία να διώχνει μια γριούλα που πουλούσε κρεμμύδια. Τον ρωτάω γιατί την διώχνει. Μου λέει ότι δεν είναι εδώ το παζάρι, αλλά από την πάνω πλευρά. Του λέω, όσα χρόνια μένω Πειραιά το παζάρι είναι ΚΑΙ εδώ. Μου λέει, όσοι είναι εδώ είναι παράνομοι. Λέω, ποιος το έκρινε αυτό, ο δήμαρχος; Ο πιο παράνομος μάς υποδεικνύει τον παράνομο; Κάνει ένα βήμα πίσω ο ένστολος, χαμηλώνει τον τόνο της φωνής του και μου λέει, τα παράπονά σας στον ίδιο. Του λέω, όχι εσύ φταις, αν δεν είχαν εσάς να τους βοηθάτε στις παράνομες πράξεις τους δεν θα είχαν όλα αυτά περάσει. Έφυγε ο ένστολος. Να σημειώσω εδώ κάτι πολύ σημαντικό. Ο λόγος που έφυγε δεν ήταν φυσικά ότι με φοβήθηκε, έφυγε για να λήξει το θέμα. Να λήξει ΠΡΙΝ ΜΑΖΕΥΤΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ! Αυτό προσπαθούν να αποτρέψουν, αυτό περιμένουν έντρομοι -αυτό έρχεται, μ’ αυτό θα χάσουν. (Πραγματικά, μόνο αν το ζήσεις θα το καταλάβεις. Με το που θα αντιδράσεις στην κουραδοπολιτεία, μία φωνή να βάλεις, είναι κάτι το απίστευτο για πότε μαζεύεται ο κόσμος. Εκεί θα δεις κατά πόσο είμαστε έτοιμοι, αλλά και κατά πόσο είμαστε όλοι).
Το δεύτερο έγινε προχθές. Με πήραν τηλέφωνο από την αστυνομία να πάω να καταθέσω επιπρόσθετα σε μία καταγγελία -προπολεμική- που είχα κάνει για ένα αδέσποτο -κάποιος το σκότωσε. Στο τμήμα μού λέει η αστυφύλαξ, να σας διαβάσω τι έχετε ήδη καταθέσει για να θυμηθείτε λίγο την υπόθεση. Της λέω ψύχραιμα, δεν χρειάζεται κοπελιά, θα γράψουμε ως απάντηση κάτι τελείως άλλο. Θέλω να πω στον εισαγγελέα να παρατήσει αυτήν την υπόθεση, είναι ήσσονος σημασίας οπότε και τον απαλλάσσω, επειδή απ’ ότι κατάλαβα δεν προλαβαίνουν τα παιδιά με τόσες υποθέσεις, ας ασχοληθούν μόνο με την άλλη μου καταγγελία, που είναι σημαντικότερη, αυτή που αφορά στην παράνομη διακυβέρνηση. Έμεινε για λίγο κάγκελο η κοπέλα, σοβαρεύει και μου απαντά, δεν γίνεται να γράψουμε πράγματα άσχετα με την υπόθεση στην κατάθεσή σας. Σ’ αυτά που σας ερωτά ο εισαγγελέας πρέπει να απαντήσετε. Της λέω ήρεμη, κοπελιά ούτως ή άλλως αυτοί δεν κάνουν τη δουλειά τους, άσε με εμένα να κάνω την αντίστασή μου, θα φύγει κι από σένα η υπόθεση και όλα καλά. Συνεχίζει αυστηρά: Να ξέρετε ότι θα σας καλέσει ο ίδιος ο εισαγγελέας και ότι θα κατηγορηθείτε για απείθεια. Α, μπράβο της απαντώ, αυτό θέλω να κάνω, απείθεια! Και πολύ θα ήθελα να με καλέσει ο ίδιος ο εισαγγελέας, να του τα πω και κατά πρόσωπο! Μου λέει, μισό λεπτό να ρωτήσω τον προϊστάμενό μου. Επιστρέφοντας μου λέει, εντάξει, μπορείτε αυτό να καταθέσετε!!!! Και κατέθεσα αυτό!!
Το μόνο που χρειάζεται είναι να μην σε νοιάζει (ό,τι κι αν πάθεις) και να ξέρεις (όχι λόγια) ότι το δίκιο το έχεις όλο με το μέρος σου. Κάνε βουρ επίθεση και θα κερδίσεις.
Είναι ΕΝΝΟΜΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΟΥ να μην συμμετάσχεις στην παράνομη αυτή διακυβέρνηση, να μην πληρώνεις, να μην την αναγνωρίζεις. Ποιος θα σε κρίνει παράνομο; Ο προδότης;
Ένας πολίτης
(Η ανωνυμία είναι υποχρεωτική, δεν θα γίνει κανείς διάσημος σ’ αυτή την επανάσταση. Αυτοί ξέρουν ποιος τα γράφει.)
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
