στη Real planet ότι σε υψόμετρο άνω των 2000 μέτρων, δίπλα στα ορειβατικά καταφύγια, έχει συσσωρευτεί τεράστιος όγκος απορριμμάτων από ορισμένους «φυσιολάτρες» επισκέπτες, οι οποίοι ρυπαίνουν ανεξέλεγκτα το οικοσύστημα του υψηλότερου βουνού της Ελλάδας. Η πιο ενδεδειγμένη λύση που επιλέγεται για τη διαχείρισή τους είναι η καύση. Μέσα στο μαγευτικό τοπίο του βουνού υπάρχουν διαμορφωμένοι λάκκοι, στους οποίους καίγονται σωρηδόν σκουπίδια, δημιουργώντας έτσι διάσπαρτες εστίες μόλυνσης.
Τα τελευταία χρόνια, ο Ολυμπος έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο ξακουστά ορειβατικά θέρετρα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η… τουριστική σεζόν ξεκινά από τις αρχές Ιουνίου και ολοκληρώνεται στα τέλη Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, πάνω από 20.000 ορειβάτες και φυσιολάτρες επισκέπτονται το βουνό κάθε χρόνο, γεγονός που, κατά τους οικολόγους, επιβαρύνει επιπλέον το περιβάλλον.
Ο έμπειρος ορειβάτης Μίλτος Ζέρβας, μαζί με την ορειβατική ομάδα του περιοδικού «Ανεβαίνοντας», απαθανάτισαν με τον φωτογραφικό τους φακό την άσχημη κατάσταση που επικρατεί στα καταφύγια του Ολύμπου.
Η εικόνα που κατέγραψαν οι ορειβάτες ήταν αποκαρδιωτική. «Τα χειρότερα προβλήματα ρύπανσης τα συναντάμε στα καταφύγια Χριστάκη, Πετρόστρουγκα και Λιβαδάκι», λέει ο ορειβάτης. «Στις υψηλότερες κορυφές της Ελλάδας και εκεί που θα περίμενε κανείς να βλέπει μόνο τις ομορφιές του βουνού, αντίθετα αντικρίζει υπαίθριες χωματερές με πλαστικά μπουκάλια, σακούλες, μεταλλικά κουτιά, υπολείμματα από κονσέρβες και άλλα απορρίμματα, που συνθέτουν το τοπίο της ντροπής και το οποίο προσβάλλει βάναυσα τις βουνοκορφές του βουνού των θεών», συμπληρώνει.
«Υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα με τα σκουπίδια και τα λύματα των επισκεπτών, καθώς τα καταφύγια δεν διαθέτουν τουαλέτες», προσθέτει ο Μ. Ζέρβας και συνεχίζει: «Επίσης, το βουνό δεν έχει πηγές με νερό και έτσι οι επισκέπτες αναγκάζονται να μεταφέρουν μαζί τους επιπλέον πλαστικά μπουκάλια, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους. Ομως, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύονται περισσότερα πλαστικά σκουπίδια, επιβαρύνοντας το περιβάλλον». Οι περιβαλλοντικοί φορείς διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει απολύτως κανένας σχεδιασμός για τη συλλογή των λυμάτων και των σκουπιδιών. Τα μόνα «απορριμματοφόρα» που κυκλοφορούν στο βουνό είναι δύο καραβάνια με 20 μουλάρια. Ομως, ακόμη και αυτά δεν επαρκούν για να τα συλλέξουν όλα. Αντίθετα, όπως διαπιστώνουν οι οικολόγοι, σε ορισμένα καταφύγια δεν φτάνουν ποτέ, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αυτή η αποτρόπαια εικόνα.
Με ρυθμούς χελώνας
«Ο Ολυμπος είναι απροστάτευτος», υποστηρίζει στην «R» ο Γιώργος Περδίκης, πρόεδρος των Φίλων του Περιβάλλοντος, και συνεχίζει: «Ολα ξεκινούν από την κωλυσιεργία του υπουργείου Περιβάλλοντος και των υπόλοιπων φορέων να προχωρήσουν στην επέκταση των ορίων του εθνικού δρυμού και την ανακήρυξη του Ολύμπου σε Εθνικό Πάρκο».
Είναι ένα σχέδιο προστασίας, το οποίο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις πιέζουν να εφαρμοστεί από το 1985. Ομως, συναντά την αντίδραση των τοπικών Αρχών. «Εάν ο Ολυμπος ανακηρυχθεί σε Εθνικό Πάρκο θα βάλει φρένο στις επιδιώξεις ορισμένων, οι οποίοι αντιλαμβάνονται το βουνό ως επιχείρηση. Με αυτό τον τρόπο, όλα θα έπαιρναν τον δρόμο τους και το βουνό θα προστατευόταν επαρκώς. Δεν μπορούμε τον 21ο αιώνα να βάζουμε μπροστά τα κέρδη από τον άνθρωπο και τη φύση», επισημαίνει ο πρόεδρος.
Ενδεικτικά, οι Φίλοι του Περιβάλλοντος εισηγούνται να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας, προκειμένου να αντιστραφεί η κατάσταση που επικρατεί στο βουνό των θεών. Η οικολογική ομάδα υποστηρίζει ότι το οικοσύστημα του Ολύμπου δεν μπορεί να φιλοξενεί τόσο μεγάλο αριθμό επισκεπτών τον χρόνο και η πρόσβαση σε αυτό θα πρέπει να είναι ελεγχόμενη. Παράλληλα, προτείνει να συσταθεί άμεσα ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διαχείρισης για τα απορρίμματα των επισκεπτών, καθώς επίσης να τοποθετηθούν χημικές τουαλέτες. Η Real planet προσπάθησε επανειλημμένα, αλλά χωρίς επιτυχία, να επικοινωνήσει με τον πρόεδρο του Φορέα Διαχείρισης του Ολύμπου, Παύλο Ανδρεδάκη.
Παράδειγμα προς μίμηση
Η τραγική κατάσταση που επικρατεί στον Ολυμπο απέχει κατά πολύ από τα διαχειριστικά προγράμματα που εφαρμόζονται στις Ελβετικές Αλπεις. Η χώρα της Κεντρικής Ευρώπης αποτελεί πρότυπο ορειβατικού τουρισμού, καθώς οι Αρχές έχουν προβλέψει και την παραμικρή λεπτομέρεια, προκειμένου να μην επιβαρύνεται το αλπικό οικοσύστημα. «Στα ελβετικά βουνά γίνεται ολοκληρωμένη διαχείριση λυμάτων και σκουπιδιών», δηλώνει ο Μίλτος Ζέρβας και συνεχίζει: «Πάνω στο βουνό έχουν τοποθετηθεί χημικές τουαλέτες, ενώ τα απορρίμματα περισυλλέγονται με ελικόπτερα».
