του Ανδρέα ΚαρακώσταΚαι ως φυσικά πρόσωπα, αλλά και ως πολιτικούς. Κι εντός κι εκτός του κομματικού «κουβά» που συνεχίζουν να παρεπιδημούν, ισχυριζόμενοι προκλητικά ότι το κάνουν για το καλό μας κι όχι για την υλοποίηση των προσωπικών τους στοχεύσεων.
Ξαφνιάζομαι και, ξαφνιάζομαι δυσάρεστα οφείλω να ομολογήσω, γιατί ακόμη και κάποιος με τα δικά μου ακούσματα, τις δικές μου προσλαμβάνουσες, τις δικές μου παραστάσεις, μπορεί να εξεγείρεται με τον τρόπο που οι άνθρωποι αυτοί επιχειρούν το μεγάλο ξέπλυμα, την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ και την διατήρησή του φθαρμένου πολιτικού φορέα με το ένδοξο παρελθόν στο πολιτικό στερέωμα, παρότι δεν συνιστά τίποτα περισσότερο πλέον από έναν κυριολεκτικά ξεχαρβαλωμένο μηχανισμό εξουσίας.
Ηχούν ακόμη στ’ αυτιά μου οι δηλώσεις του Πάνου Μπεγλίτη κι εκείνες που μόλις χθες ανερυθρίαστα έκανε ο Ανδρέας Λοβέρδος… Αφορμή οι αποκαλύψεις του οικονομικού εισαγγελέα Πεπόνη και η ευθεία εμπλοκή του Γ.Παπανδρέου στην υπόθεση της σκόπιμης διόγκωσης του ελλείμματος προκειμένου η κυβέρνησή του να καταφέρει να επιβάλει περισσότερα μέτρα κι εν τέλει να μεθοδεύσει την έλευση της Τρόικα και της εξαθλίωσης στη χώρα. Οι ισχυρισμοί, ή οι διαπιστώσεις του αρμόδιου εισαγγελέα, μένει ν’ αποδειχθούν και ως τότε καλό είναι να μην σπεύσουμε για εξαγωγή συμπερασμάτων. Ο καπνός υπάρχει. Μένει να δούμε αν αυτός σχετίζεται με την φωτιά που άναψε ο ίδιος ο υπό παραίτηση Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε είναι γνωστός ο ρόλος που ο Γ.Παπανδρέου, διάφοροι φίλοι του ακόμη και μέλη της οικογένειάς του, έπαιξαν ώστε να φθάσουμε μέχρις εδώ. Ωστε να προδιαγράψουμε το μέλλον αυτής της χώρας για τουλάχιστον είκοσι ακόμη χρόνια…
Επί του παρόντος στέκομαι στο αμπαλάζ. Στο περιτύλιγμα, που αν διαβάζω κι ακούω καλά, προδίδει πως το περιεχόμενο, άπαξ και το κουτί ανοίξει, εμπεριέχει πολύ δυσοσμία… Τι μας είπε λοιπόν ο διπλωμάτης και επί σειρά ετών στενός συνεργάτης του Παπανδρέου, στον οποίο και οφείλει να φτιάξει άγαλμα γιατί χωρίς αυτόν η παραμονή του στην κυβέρνηση Σημίτη ως υπουργού εξωτερικών θα ήταν πρόσκαιρη; Οτι οι «καταγγελίες» Πεπόνη αν δεν συνιστούν «επίδειξη επικίνδυνης αφέλειας», τότε σχετίζονται με «καλά οργανωμένη παρέμβαση στην πολιτική και οικονομική ζωή, που θέτει σε κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα, το πολιτικό σύστημα και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος»!
Στο ίδιο μήκος με τον Κορίνθιο πολιτικό και ο Κεφαλλονίτης Λοβέρδος, που ενόψει της αναμέτρησης για την διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να προσεταιριστεί τις ψήφους των Παπανδρεϊκών, μιλώντας ευθέως για… «μακελειό», σε περίπτωση που δοθεί συνέχεια στην προς διερεύνηση υπόθεση. Κι όλα αυτά ενώ απόψε ο πολιτικός του μέντορας Κώστας Σημίτης από το Βερολίνο, σε ομιλία που προδιένειμε, χαρακτηρίζει «μοιραίο πολιτικό λάθος» το Μνημόνιο, που ο υπουργός Υγείας μέχρι σήμερα ασμένως υπερασπίζεται…
Τι μας είπαν εν ολίγοις οι δυο Δον Κιχώτες της «Αλλαγής»; Οτι συνιστά «εκτροπή» η διερεύνηση της αλήθειας. Οτι απειλείται το… «πολίτευμα» και η κοινωνική συνοχή σε περίπτωση που κάποιοι σκόπιμα ή από αφέλεια την επιδιώξουν! Ψάχνω να βρω την λέξη που θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει. Το… «πολιτική αλητεία» μου ακούγεται εξαιρετικά επιεικής. Η μήπως όχι;
