Στο μεταξύ θεωρείται δεδομένο ότι τα χρόνια φοίτησης στο σχολείο επηρεάζουν σημαντικά το IQ. Ποια ακριβώς είναι όμως η συνάρτηση μεταξύ των δύο δεν είχε καταδειχθεί μέχρι σήμερα με σαφήνεια.
Όχι μόνο διάρκεια, αλλά και ποιότητα
Ο Νορβηγός στατιστικολόγος Κρίστιαν Μπριντς από το Πανεπιστήμιο του Όσλο και η Τάριν Αν Γκάλογουεϊ από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στο Κέμπριτζ προσπάθησαν να εξιχνιάσουν τη σχέση που συνδέει τα χρόνια σχολικής φοίτησης με την εξέλιξη του δείκτη νοημοσύνης. Για την έρευνά τους εκμεταλλεύτηκαν στοιχεία από το εκπαιδευτικό σύστημα της Νορβηγίας, το οποίο μεταρρυθμίστηκε τμηματικά κατά περιοχές μεταξύ των ετών 1955 και 1972. Η μεταρρύθμιση προέβλεπε την επέκταση του χρόνου φοίτησης κατά δύο έτη. Οι δύο ερευνητές μελέτησαν άνδρες οι οποίοι γεννήθηκαν μεταξύ 1950 και 1958, λαμβάνοντας υπόψη τη σχολική τους πορεία και εξετάζοντας το δείκτη νοημοσύνης τους.
Από τα στοιχεία κατέληξαν στο πόρισμα ότι στους άνδρες που πήγαν στο σχολείο μετά την επέκταση το χρόνου φοίτησης η μέση τιμή IQ σημείωσε αύξηση κατά μία μονάδα (από περίπου 106 σε περίπου 107). Ωστόσο οι επιστήμονες τονίζουν ότι καθοριστική σημασία για την αύξηση του δείκτη νοημοσύνης αυτών των ανδρών μπορεί να έπαιξε η ποιοτική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και όχι από μόνα τους τα περισσότερα χρόνια στα θρανία.
