Είναι ένας από τους κορυφαίους Ελληνες φωτογράφους, με σημαντικό παρελθόν, δυναμικό παρόν και σίγουρο μέλλον. Από το στούντιό του έχουν περάσει τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής showbiz και οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σχεδόν σε όλα τα έντυπα της χώρας μας. Ο Θωμάς Χρυσοχοΐδης ανοίγει τα...χαρτιά του στην "Espresso της Κυριακής" και μιλάει για την καριέρα του, τους σταρ, τα θετικά και τα αρνητικά τους, για το photoshop και άλλα πολλά άκρως ενδιαφέροντα...
Γεννήθηκε στη Νέα Σμύρνη και τελειώνοντας το γυμνάσιο είχε προλάβει να δημιουργήσει στο σπίτι του έναν σκοτεινό θάλαμο, όπου τύπωνε φωτογραφίες. Παράλληλα, διάβαζε φωτογραφικές εγκυκλοπαίδειες και δούλευε σε διάφορες δουλειές («δεν έκανα διακοπές, όπως οι συμμαθητές μου») για να αγοράσει φωτογραφικό εξοπλισμό. Τελειώνοντας το λύκειο είχε αποκτήσει ήδη επαγγελματικό εξοπλισμό...
- Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με τη φωτογραφία;
Για να φωτογραφίζω τις ωραίες συμμαθήτριές μου...
- Θεωρείσαι από τους καλύτερους φωτογράφους στην Ελλάδα. Πέρασες δυσκολίες μέχρι να φτάσεις εδώ;
Θεωρούμαι, ε; Ωραία... Καιρός ήταν! Εργάζομαι περίπου τριάντα χρόνια σαν φωτογράφος, αρκετά βεβαίως από αυτά όχι στον χώρο του θεάματος (showbiz) αλλά φωτογραφίζοντας τα μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα στην Ελλάδα και στον κόσμο. Δόξα τω Θεώ, έχω δουλέψει πάρα πολύ και συνεχίζω. Αισθάνομαι τυχερός, αν και δεν πιστεύω στην τύχη και στα ζώδια, που έχω τη δυνατότητα να ζω από αυτό που αγαπώ να κάνω. Αν δεν είχα δυσκολίες, θα ήταν βαρετά. Η πολλή περιπέτεια βεβαίως βλάπτει και αυτή.
- Σου έκαναν κάποιοι πόλεμο;
Ξεκινώντας σαν βοηθός φωτογράφου πήρα μια πολύ καλή γεύση του επαγγελματικού περιβάλλοντος που θα είχα να αντιμετωπίσω. Προτιμούσα να με υπολογίζουν και να με φοβούνται επαγγελματικά παρά να με αγαπούν όλοι, επειδή στη δουλειά, εάν συμβαίνει αυτό, μάλλον γίνεται, γιατί δεν σε υπολογίζουν καθόλου! Εφόσον λοιπόν μπήκα σε έναν χώρο χωρίς καμία παράδοση πίσω μου και με μόνο εφόδιο την αγάπη γι’ αυτό που έκανα, προσπάθησα να είμαι έτοιμος για να ζόρια, τα οποία η αλήθεια είναι ότι ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου. Σε αυτό συνέβαλε βεβαίως ότι ήμουν πολύ επιθετικός, με την έννοια ότι ήθελα πάντα να έχω τα καλύτερα εργαλεία δουλειάς, ψαχνόμουν για να βελτιώνομαι, οπότε αρκετοί «τρανοί» του χώρου τότε έχασαν τον ύπνο τους, γιατί είχαν βολευτεί... Αλλά για περισσότερα ρωτήστε τους ίδιους.
- Ποια ήταν για σένα η πιο σημαντική δουλειά;
Από τη δεύτερη καριέρα μου στον χώρο του θεάματος, πολλές: μία με Αντώνη Βαρδή (τον λατρεύω σαν συνθέτη) και Νίκο Βέρτη σε ένα διαλυτήριο πλοίων στην Ελευσίνα. Επίσης, θυμάμαι την πρώτη μου φωτογράφηση στο νέο μου στούντιο -όνειρο ζωής- στον Κεραμεικό, όπου κρεμάσαμε μία... Harley Davidson από την οροφή! Επίσης, η φετινή φωτογράφηση του Γρηγόρη Βαλτινού με την Κατερίνα Λέχου για την παράσταση «Ο απελπισμένος της διπλανής πόρτας» ήταν εξαντλητική, αλλά αγάπησα το αποτέλεσμα! Τέλος, η φωτογράφηση για την παράσταση «Το μήλο» με τους Ναταλία Δραγούμη και Θανάση Τσαλταμπάση (για τη Ναταλία το ήξερα) με έκανε να εκτιμήσω όχι μόνο το ταλέντο του Θανάση (έδωσε μια μίνι παράσταση κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης) αλλά και το πόσο καλός συνεργάτης είναι.
- Ποιον επώνυμο αγαπάς να φωτογραφίζεις;
Γενικά, δεν γουστάρω τις... ξινογκόμενες (θα σου μιλήσω στην επόμενη συνέντευξή μας γι’ αυτές...) που έρχονται με ύφος επειδή τυχαίνει να είναι hot εκείνη τη στιγμή. Νομίζω βεβαίως ότι με το τσουνάμι της οικονομικής κρίσης έχουν κοπεί τα φτερά σε όσους σκέφτονταν έτσι. Μπορώ να πω ότι δεν αφήνω και πολλά περιθώρια να μην περάσουμε καλά εγώ και οι φωτογραφιζόμενοι, οπότε θα έλεγα ότι τις περισσότερες φορές αυτοί που φωτογραφίζω το θυμούνται πάντα σαν μια ευχάριστη εμπειρία όχι μόνο για τις φωτογραφίες αλλά και για όλη την ατμόσφαιρα στο στούντιο ή on location. Το μότο μου είναι: γουστάρω αυτό που κάνω και παρασύρω τους άλλους στο «σύννεφό μου». Χαίρομαι να δουλεύω με επαγγελματίες που διαθέτουν όμως και την αίσθηση του χιούμορ, όπως π.χ. (θα ξεχάσω κάποιους αλλά δεν πειράζει, θα με συγχωρέσουν, το ξέρω) οι Ελενα Παπαρίζου, Τζένη Μπαλατσινού, Δούκισσα Νομικού, Ευγενία Μανωλίδου, Βαγγέλη Περρή, Σάββα Πούμπουρα, Δημήτρη Βλάχο, επιτροπή mastechef (ο Λευτέρης Λαζάρου είναι αγαπημένος μου chef από την εποχή που το «Βαρούλκο» στον Πειραιά στεγαζόταν σε μια μικρή μονοκατοικία με 8 - 10 τραπέζια) και Μαρία Μπεκατώρου (πολύ γλυκό κορίτσι φέτος που τη γνώρισα), Ναταλία Δραγούμη, Θανάσης Τσαλταμπάσης, Γιώργος Βάλαρης, Γρηγόρης Βαλτινός, Κατερίνα Λέχου βεβαίως, βεβαίως... Ξέχασα πολλούς όμως... Ε, ας τους δείτε καλύτερα στο www.thomas.com.gr!
- Υπάρχει κρίση στη δουλειά σας;
Κρίση; Λάθος λέξη χρησιμοποίησες! Τσουνάμι, είπαμε, που σαρώνει τα πάντα! Προσπαθούμε όλοι μας να καταλάβουμε πού είναι ο... πάτος για να το αντιμετωπίσουμε ανάλογα. Αλλά νομίζω δεν φτάσαμε ακόμα σε αυτόν. Προτείνω μια συνταγή λοιπόν για καλόν ύπνο: κάνω ό,τι μπορώ καλύτερο, τα δίνω όλα γι’ αυτό που αγαπώ να κάνω. Δεν ξέρω εάν αρκεί, αλλά τουλάχιστον εξασφαλίζω την ψυχική μου ηρεμία και βεβαίως κοιμάμαι ήρεμος το βράδυ!
Το περίστροφο του Ψινάκη και το ντεμπούτο ως σκηνοθέτης
- Πες μας κάποιο απρόοπτο που σου έχει συμβεί κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης.
Θυμάμαι πολύ έντονα αυτήν του Uri Geller, που λύγισε ένα κουταλάκι μπροστά μου, γιατί τον είχα αμφισβητήσει χαριτολογώντας κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης! Και βεβαίως φέτος στη φωτογράφηση των «FAB-5», όπου έγινε της... κακομοίρας! Ο Ηλίας Ψινάκης, που ενώ σύμφωνα με το κόνσεπτ θα κράταγε έναν χαρτοφύλακα, ξαφνικά είδα να κρατάει ένα... περίστροφο, το δικό του, όπως μου είπε! Δεν έμαθα ποτέ εάν ήταν ρέπλικα ή αληθινό!
- Εχουν κάποιοι τρελές απαιτήσεις;
Νομίζω ότι αυτό πάντοτε έχει να κάνει με την άποψη «όπου με παίρνει, τα κάνω», οπότε εγώ δεν αντιμετώπισα ποτέ τρελές απαιτήσεις, παρά μερικές φορές μόνον απαιτήσεις για επεξεργασία στο photoshop. Θυμάμαι, η σύζυγος ενός πολύ γνωστού καλλιτέχνη, η οποία «επέβλεπε» και τη φωτογράφηση, μετά ήθελε τον σύζυγο «πορσελάνη» στις φωτογραφίες, σαν να λέμε τι εξήντα, τι τριάντα...
- Πέφτει πολύ photoshop;
Η αγαπημένη ερώτηση σε όλες τις συνεντεύξεις... Γενικά, συμβουλεύω τους φωτογραφιζόμενους να μην το παρακάνουν, γιατί δεν θα είναι αναγνωρίσιμοι. Οταν το κάνει η δική μου ομάδα (γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που το δεν το κάνουμε εμείς), το προσέχουμε πολύ να φαίνεται natural, αν και ο τρόπος που φωτίζω καλύπτει αρκετές ατέλειες.
- Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
Μου αρέσει να ψάχνομαι και να δημιουργώ προκλήσεις στον εαυτό μου. Ετσι, δεν βαριέμαι σχεδόν ποτέ. Αφού το έψαξα λοιπόν αρκετά, παρακολούθησα επαγγελματικά σεμινάρια σκηνοθεσίας music video clip στο Λονδίνο, όπου είχα την τύχη να μάθω από τους καλύτερους της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας. Παράλληλα, έχω τη χαρά να σας αποκαλύψω αποκλειστικά ότι ξεκινάω τώρα με την πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά σε ένα promo music video clip με δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου και γι’ αυτό είμαι δημιουργικά πολύ αγχωμένος, αφού αποτελεί μια πολύ μεγάλη πρόκληση για μένα και έχω τρομερή ενέργεια γι’ αυτό!
