Στη Λέσβο ύστερα από έρευνα της εφημερίδας ΠΟΛΙΤΙΚΑ οι νέοι που ετοιμάζονται να γίνουν σύγχρονοι μετανάστες ξεπερνούν τους 2000, δεδομένου ότι πολλοί από αυτούς έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους, διαθέτουν δυνατά βιογραφικά και δεν μπορούν να βρούνε τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στο νησί μια θέση εργασίας.
Η Ελλάδα για ακόμη μια φορά διώχνει τα παιδιά της αφού σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές τα τελευταία δύο χρόνια ο αριθμός των Ελλήνων που επέλεξαν τη μετανάστευση ως λύση σωτηρίας δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητος και ξεπερνά τις 7 χιλιάδες σύγχρονων μεταναστών, ενώ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον πάνω από 40.000! Από αυτούς οι περισσότεροι διαλέγουν την Αυστραλία η οποία έχει βγει σχεδόν αλώβητη από την παγκόσμια κρίση και σήμερα έχει μια από τις υγιέστερες οικονομίες του πλανήτη, ζητώντας ειδικευμένους εργαζόμενους καθώς και άτομα που να έχουν πρόσβαση σε ότι υπαγορεύει η νέα τεχνολογία. Τα επαγγέλματα που σήμερα έχουν ζήτηση στην Αυστραλία είναι: Χημικοί, Μηχανικοί για τους τομείς της εξορυκτικής βιομηχανίας, ανώτερα διοικητικά στελέχη για επιχειρήσεις, γεωλόγοι, μαθηματικοί, γιατροί παθολόγοι, οφθαλμίατροι, παιδίατροι, δερματολόγοι, φαρμακοποιοί για νοσοκομεία, εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, αλλά και για παιδιά με ειδικές ανάγκες, χημικοί, ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, ηλεκτρονικοί, μαραγκοί, και άλλα. Ενδεικτικό της αυξημένης τάσης για μετανάστευση που επικρατεί στην Ελλάδα είναι τα σχεδόν 76.000 βιογραφικά που έχουν υποβληθεί από Έλληνες πολίτες σε εργοδότες του εξωτερικού, ενώ η χώρα μας έρχεται 14η ανάμεσα στις 30 και πλέον χώρες από τις οποίες προέρχονται τα περισσότερα βιογραφικά σημειώματα. Οι τομείς εκείνοι που απορροφούν Έλληνες και ξένους μετανάστες είναι κυρίως ο νομικός, ο διοικητικός και ο οικονομικός και ακολουθούν εκείνοι του μάρκετινγκ και των ξενοδοχοϋπάλληλων.
Αντιπροσωπευτικά είναι και τα αποτελέσματα έρευνας βάσει της οποίας 9 στους 10 Έλληνες δηλώνουν πρόθυμοι να μεταναστεύσουν. Το 40% των ερωτηθέντων έχει ήδη αλλάξει τόπο κατοικίας για εργασιακούς λόγους, ενώ 3 στους 10 δηλώνουν πως έχουν μετακομίσει σε κάποια ξένη χώρα. Τα κίνητρα που ωθούν στη μετανάστευση, είναι αρχικά οι υψηλές απολαβές (88%), οι καλύτερες προοπτικές απασχόλησης (72%) και η ευκαιρία για ανάπτυξη της σταδιοδρομίας (67,5%). Εκτός από τη μακρινή Αυστραλία μεγάλο ποσοστό μεταναστεύει στον Καναδά και την Αμερική αφού σε αυτές τις χώρες υπάρχουν χιλιάδες μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι οικονομικά εύρωστοι και προτιμούν να δώσουν μια θέση εργασίας σε έναν ομοεθνή τους και πιθανόν σε μακρινό συγγενή τους. έτσι συνήθως εκείνοι που ετοιμάζονται να φύγουν πηγαίνουν αρχικά σε συγγενείς ή φίλους οι οποίοι του δικτυώνουν στη νέα πραγματικότητα του τόπου που επέλεξαν να ζήσουν. Άλλες χώρες που επανεμφανίζουν τα τελευταία χρόνια κύμα μετανάστευσης είναι και η Γερμανία στην Ευρώπη όπου κατά κύριο λόγο αναζητούν επαγγελματική αποκατάσταση επιστήμονες σε αντίθεση με το μεταναστευτικό κύμα του ’60 που οι Έλληνες δούλευαν ως εργάτες. Κίνηση παρατηρείται και στο Βέλγιο, την Ελβετία και την Αγγλία όπου συνήθως αυτοί που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους αν βρούνε δουλειά δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω. Μιλήσαμε με κάποιους από τους νέους που ετοιμάζονται για τη «μεγάλη έξοδο» και όλοι ανεξαιρέτως έχουν ανάμικτα συναισθήματα που αναγκάζονται να φύγουν μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και το αγαπημένο τους νησί …
Γρηγόρης και Μαρία Χ. 44 και 40
«Ζούσαμε τα τελευταία χρόνια σε ένα από τα πιο τουριστικά χωριά του νησιού. Το επάγγελμά μας είχε σχέση με την προσφορά υπηρεσιών στους τουρίστες. Τα τελευταία δυο χρόνια δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα αφού έχουμε δυο παιδιά και άλλα τόσα δάνεια. Φεύγουμε μόλις τελειώσουν τα σχολεία στην Αυστραλία. Ευτυχώς ο σύζυγος μου έχει ένα ξάδερφο εκεί που θα μας βοηθήσει στην αρχή…Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη να το κάνω (λέει η Μαρία) αλλά σίγουρα εδώ δεν έχουμε κανένα μέλλον. Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι θα βιώσω τέτοιες καταστάσεις. Την Ελλάδα την ρημάξανε οι πολιτικοί της και την πληρώνουμε τώρα εμείς…»
Βασίλης Γ. ,σερβιτόρος 32
«Σε μερικές μέρες φεύγω για Αυστραλία. Πάει καιρός που το σκέφτομαι αλλά τώρα τα πράγματα ζορίσανε. Δεν ξέρω καθόλου τι θα βρω εκεί, αλλά σίγουρα θα ‘ναι καλύτερα από αυτό που ζω εδώ τώρα. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι αφήνω πίσω την οικογένεια μου. Δεν βλέπω το λόγο αν στήσω μια ζωή εκεί να γυρίσω πίσω».
Αλέξανδρος Π. γραφίστας 39
«Αν δεν έβγαζα τα εισιτήρια τη μέρα που το σκέφτηκα δεν ξέρω αν θα το αποφάσιζα… Κάνω μια νέα αρχή κι όπου με βγάλει. Αρχικά διαλέγω την Ευρώπη και αν δεν μου κάτσει θα φύγω Αμερική. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα μέλλον. Θα ήθελα πολύ να βοηθήσω ως προς μια κατεύθυνση σωτηρίας τον τόπο μου αλλά μου την έχει δώσει που στην Ελλάδα οι κακοί δεν θα τιμωρηθούν ποτέ…».
Νίκος Π. μηχανικός 25
«Το σκέφτομαι εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα να φύγω για την Αυστραλία ή τον Καναδά. Παρόλο που εδώ εργάζομαι κανονικά βλέπω ότι όσο και να προσπαθώ δεν θα καταφέρω και πολλά πράγματα ενώ μέρα με τη μέρα η κατάσταση φαίνεται να γίνεται όλο και χειρότερη. Το εύκολο για μένα είναι ότι αφενός έχω συγγενείς τόσο στην Αυστραλία όσο και στον Καναδά ώστε να με βοηθήσουν τουλάχιστον στην αρχή να βρω μια δουλειά αλλά και ότι δεν έχω οικογενειακές υποχρεώσεις που να με κρατούν στην Ελλάδα. Αυτό όμως που σκέφτομαι είναι ότι αν φτιάξω εκεί τη ζωή μου τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά μετά θα είναι δύσκολο να γυρίσω πίσω…».
Η άλλη πλευρά
Εκτός την επαφή που είχαμε με τους νέους του νησιού που ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους, μιλήσαμε μέσω διαδικτύου με κάποιους Λέσβιους οι οποίοι βρίσκονται στην Αυστραλία και την Αμερική έχοντας ήδη κάνει τα πρώτα βήματά τους στη νέα τους πατρίδα.
Μιχάλης Γ. 44 –μάγειρας
«Ζω στην Καμπέρα Αυστραλίας τα τελευταία δύο χρόνια. Είμαι πραγματικά ευχαριστημένος που πήρα τη μεγάλη απόφαση να φύγω από τη Μυτιλήνη, γιατί εδώ πραγματικά το σύστημα σου δίνει ευκαιρίες για να ζήσεις αξιοπρεπώς, να ζήσεις σαν άνθρωπος βρε παιδί. Βέβαια μην περιμένουν εκείνοι που θα έρθουν τα δουλεύουν τα Ελληνικά ωράρια. Εδώ η δουλειά είναι σκληρή αλλά αμείβεσαι για αυτό. Είναι κρίμα που αφήσαμε την Ελλάδα να καταρρεύσει. Δεν ξέρω αν θα επιστρέψω κάποτε πίσω. Το πιο πιθανό είναι ότι οι περισσότεροι από σας θα προσπαθήσετε να ‘ρθείτε εδώ που είμαι…».
Δήμητρα Κ. μουσικός 27
«Επέλεξα να ζήσω στην Αμερική γιατί θα έχω καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση. Τα πρώτα χρόνια ήταν πραγματικά δύσκολα μακριά από τους δικούς μου αλλά τώρα πια έχω συνηθίσει σε ένα άλλο σύστημα και δεν νομίζω ότι θα αντέξω το μπάχαλο που επικρατεί στην Ελλάδα. Βέβαια επισκέπτομαι συχνά το νησί, σχεδόν κάθε δύο χρόνια, γιατί μου λείπει πολύ η θάλασσα και ο ήλιος της Λέσβου. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι δεν ξέρω πια τι είμαι. Για τους ξένους είμαι η «Ελληνίδα» και για τους Έλληνες η «Αμερικανίδα». Αυτή θα είναι πάντα η απορία των μεταναστών».
