Πενήντα χρόνια το 1939 από το μυστικό συμπληρωματικό πρωτόκολλο Χίτλερ-Στάλιν, που ρύθμιζε την παράδοση της...
Βαλτικής στη Σοβιετική Ένωση και μετακόμιση των Γερμανών της Βαλτικής. Τον Αύγουστο 1989 – στα 50 χρόνια της επετείου του συμφώνου Χίτλερ-Στάλιν 600 χιλιόμετρα από μια αλυσίδα ανθρώπων από το Βίλνιους, Ρίγα ως το Ταλίν, περίπου 2 εκατομμύρια διαμαρτυρήθηκαν για την ανεξαρτησία τους από τη Σοβιετική Ένωση, που με τα τραγούδια τους καθιέρωσαν τον ορισμό της «τραγουδημένης επανάστασης», όπου μετά την ανεξαρτησία τους άλλαξαν το σύνταγμα και αντικατέστησαν την επίσημη ρωσική γλώσσα με την μητρική τους γλώσσα.
Με τα εθνοσοσιαλιστικά και σοβιετικά στρατεύματα κατοχής, υπήρξαν χιλιάδες ζημίες του πολέμου, εκτοπίσεις και μεταναστευτικές κινήσεις αποδεκάτισαν τον πληθυσμό, δημιουργία γκέτο και γενοκτονία μειονοτήτων, μεταφορά σε στρατόπεδα εξοντώσεως, περαιτέρω συλλήψεις και μεταφορά σε στρατόπεδα εργασίας στη Σιβηρία. Εκκαθαριστικά κύματα διαμέσου του πανεπιστημίου και τους δημοσίους υπαλλήλους, διανοούμενους, καθηγητές και πολιτικούς, όπου δολοφονήθηκαν ή ρίχτηκαν στις φυλακές και εκτοπίσεις διαμέσου της κατοχικής κυριαρχίας στη Σιβηρία.
Βίλνιους
Για ενθύμηση και μόνο το 1940 ο ερυθρός στρατός καταλαμβάνει με τη βία τη Βαλτική και εντάσσει δια της βίας και κατοχής, την Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία στις Σοβιετικές Δημοκρατίες, αρχίζουν οι μαζικές εκτοπίσεις στη Σιβηρία. Το 1941-44 Γερμανική κατοχή και μαζικά εγκλήματα στον εβραϊκό πληθυσμό.
Το 1944 επιστροφή του ερυθρού στρατού και από το 1945-56 υποχρεωτικός κολεκτιβισμός της γεωργίας και εντατική Ρωσοποίηση των πληθυσμών, και εκτοπίσεις περίπου 300.000 Βαλτικών στη Σιβηρία. Για να σπάσουν τον εθνικισμό και την κουλτούρα δημιούργησαν οι Ρώσοι σκόπιμη εποίκηση από μη βαλτικό πληθυσμό, ώστε να εργάζονται στα βιομηχανικά κέντρα.
Μέσα σε λιγότερες δεκαετίες οδήγησε η μαζική μετακίνηση μεταναστών σε δραματική αλλαγή της πληθυσμιακής στρουκτούρας. Η συμμετοχή των εντοπίων στη Βαλτική μειώθηκε από 90% σε 52% – 80% τοις εκατό στις χώρες της Βαλτικής.
Ετούτο το ενδιαφέρον περιηγητικό μου ταξίδι στις βαλτικές χώρες, που θα περιγράψω προσεχώς, και το θεωρώ ως μια συναρπαστική ανακάλυψη. Σήμερα οι βαλτικές χώρες, Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία, παρότι έχουν υψηλές μειονότητες, όπου στη Βαλτική θα παραμείνουν 1,5 εκατομμύρια Ρώσοι, είναι χώρες ολότελα ανεξάρτητες, χωρίς σοβιετική επιρροή και επεμβάσεις και χωρίς διχοτομικές προθέσεις, είναι μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και η Εσθονία από το 2011 εισήγαγε το Ευρώ.
Ταλίν
Και όμως η Κύπρος με μόνο 18% αλλοδαπούς, υποφέρει κάτω από τους βίαιους εισβολείς και τα κατοχικά στρατεύματα, με βίαιες εκτοπίσεις, εκδιώξεις του εντόπιου πληθυσμού, βίαιη κατοχή των περιουσιών τους και μετακίνηση μεταναστών Τούρκων από την Ανατολία στη Βόρεια Κύπρο, βάρβαρα βήματα κατά το σταλινικό πρότυπο, και συμπληρωματικά με απαιτητικές βίαιες διχοτομικές αξιώσεις, και παρ΄ όλες τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και της διεθνούς κατακραυγής και ενώ ανήκουμε στην ΕΕ και η Ελλάδα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Η Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία πέταξαν τον ξένο ζυγό, τη γλώσσα και την εξάρτηση και επανέκτησαν τον πολιτισμό τους, τη γλώσσα τους και την ελευθερία τους και έχουν να προσφέρουν περισσότερα από ότι οι πρωτεύουσες Βίλνιους, Ρίγα και Ταλλίν, είναι όμως τα οικονομικά, πολιτιστικά και τουριστικά κέντρα της χώρας.
Την μεσαιωνική πόλη Ταλλίν, την αναγεννησιακή μητρόπολη Ρίγα και την μπαρόκ λιθουανική πόλη Βίλνιους, μας ενθουσιάζει απερίγραπτα, διότι οι πόλεις εκπέμπουν με τη λάμψη τους, της διαφορετικής ατμόσφαιρας και με τις πολλαπλές αρχιτεκτονικές εκπλήξεις που σε κάθε περίπατο και περιήγηση θαυμάζουμε και απορούμε για τη δαπανηρή αναστήλωση.
