Και οι συζητήσεις δεν στηρίζονται απλώς σε φήμες, αλλά στα όσα κατά καιρούς έχει δηλώσει ο Κύπριος πρόεδρος και υπουργός Ενέργειας, αλλά και ο....
πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ. κ. Αναστασιάδης.
Μπορεί ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Στεφάνου να προσέτρεξε, ασθμαίνοντας, να διαψεύσει τις εκδηλώσεις ικανοποίησης από τον κ. Έρογλου και κατοχικά ΜΜΕ, για τη δρομολογούμενη διοχέτευση του κυπριακού φυσικού αερίου σε τουρκικούς αγωγούς, αλλά οι δηλώσεις που έγιναν κατά καιρούς έχουν ανοίξει την όρεξη της τουρκικής αδηφαγίας.
Η εφημερίδα της Λευκωσίας«Σημερινή» καταγράφει τα γεγονότα. Η πρώτη, χρονικά, δήλωση, η οποία δυστυχώς δεν έτυχε σχολιασμού από την πολιτική ηγεσία, έγινε από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ κ. Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος σε συνέντευξή του στις 12.10.2011, σε ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι, είπε ότι το κυπριακό φυσικό αέριο μπορεί να φτάσει στις χώρες τις Ευρώπης μέσω του τουρκικού αγωγού «Ναμπούκο».
Το πιο καίριο κτύπημα, όμως, ήρθε από τον Πρόεδρο της Κύπρου κ. Δ. Χριστόφια, ο οποίος από την πλατφόρμα «Όμηρος» έκανε έκκληση στην Τουρκία να συναινέσει σε λύση του Κυπριακού και να «προχωρήσουμε σε συνεκμετάλλευση του κυπριακού φυσικού αερίου».
Επίσης, η καθ’ ύλην αρμόδια υπουργός κ. Πραξούλα Αντωνιάδου, μιλώντας από το βήμα του 5ου ετήσιου συνεδρίου των ΕΔΗ στις 11.12.2011, δήλωσε ότι «στην περίπτωση που η Τουρκία συμβάλει στην επίλυση του Κυπριακού, τότε Κύπρος και Τουρκία θα μπορούν να συνεργαστούν ως συνέταιροι στον τομέα της Ενέργειας». Γνωστό είναι, επίσης, το εκδοθέν σε βιβλίο όραμα της κ. Αντωνιάδου για την ενεργειακή σύνδεση Κύπρου - Τουρκίας.
Οι ανωτέρω δηλώσεις του κ. Χριστόφια και της υπουργού δεν πρέπει να θεωρούνται άσχετες με την καθυστέρηση που δείχνει η Κυβέρνηση για να απαντήσει στην πρόταση των εταιρειών Noble και Delek που κατέθεσαν από τις 14 Απριλίου 2011, και προβλέπει τη δημιουργία σταθμού υγροποίησης στο Βασιλικό, ο οποίος θα εξυπηρετεί τα κοιτάσματα στο κυπριακό οικόπεδο «Αφροδίτη» και στο ισραηλινό οικόπεδο «Λεβιάθαν».
Οι προαναφερθείσες δηλώσεις βρίσκονται σε κάθετη αντίθεση με την εκπεφρασμένη πρόθεση του Τελ Αβίβ να προχωρήσει σε συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων Κύπρου, Ισραήλ, ακόμα και Ελλάδας. Οι ισραηλινές προθέσεις επαναβεβαιώθηκαν με την επίσημη επίσκεψη του υφυπουργού Εξωτερικών Ντάνι Αγιαλόν στην Αθήνα, στις 24.11.2011, κατά την οποία προτάθηκε η υπογραφή Μνημονίου Συναντίληψης για θέματα Ενέργειας και διαχείρισης υδάτινων πόρων. Η κυπριακή κυβέρνηση, όμως, λόγω των σχεδιασμών που αναφέρονται ανωτέρω, δείχνει απρόθυμη να συνεργαστεί με Τελ Αβίβ και Αθήνα.
Το 2012 είναι το έτος που θα ληφθούν εκείνες οι αποφάσεις, για τη διαχείριση του κυπριακού φυσικού πλούτου, που θα καθορίσουν την ποιότητα ζωής των επόμενων γενιών στο νησί (αλλ’ εν μέρει και στην Ελλάδα). Η αναβλητικότητα, οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και οι ευσεβείς πόθοι περί κατευνασμού της Τουρκίας, ταΐζοντάς την με κυπριακό φυσικό αέριο, αποτελούν επικίνδυνους συμμάχους.
Η σχολή σκέψης που αναπτύσσεται σταδιακά και σκοπεύει στη «συνεκμετάλλευση» των φυσικών πόρων με την Τουρκία, με κυριότερους εκπροσώπους - εκφραστές τους Δ. Χριστόφια, Πρ. Αντωνιάδου και Ν. Αναστασιάδη, θα αποτελέσει σίγουρα το κύριο ίσως θέμα στον προεκλογικό διάλογο ενόψει προεδρικών εκλογών, τον Φεβρουάριο του 2013.
Εν κατακλείδι να υπενθυμίσουμε, ότι ο απρόσμενος πλούτος σε πρόσωπα ή φορείς, αν δεν γίνει σωστή διαχείρισή του, πολλές φορές από «ευλογία» καταλήγει σε «κατάρα».
voria.gr
