Δεν έχω πονέσει περισσότερο, από εκείνη την ημέρα που έχασα το σκύλο μου. Πόσο μάλιστα όταν παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις και με δύο γιατρούς από πάνω να τον σώσεις. Και τελικά τον χάνεις…
Συμβαίνει αυτό και από εκείνη την ημέρα δεν έχω σταματήσει να βλέπω μπροστά μου αγγελίες για κουτάβια που χαρίζονται και ψάχνουν ένα σπίτι για να βρουν φροντίδα και περιποίηση. Και υπάρχει κόσμος που τρέχει πολύ μ’ αυτό το θέμα, νοιάζεται γι’ αυτά τα σκυλιά και δουλεύουν αφιλοκερδώς με σκοπό να σώσουν μερικές ζωές που υπό άλλες συνθήκες θα κατέληγαν σε κάποιο κάδο σκουπιδιών. Σε αντίθεση με κάποιους ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ που υπάρχουν παντού στον πλανήτη και τελευταία έκαναν την εμφάνιση τους και στην πόλη μας. Αυτοί είναι τα πραγματικά… ΖΩΑ και όχι τα καημένα τα αδέσποτα σκυλιά και γατιά στην κάθε γειτονιά.
Διαβάστε λοιπόν την ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ που έφτασε πριν από λίγες ημέρες στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση και ελάτε ΜΑΖΙ ΜΑΣ να κάνουμε ότι μπορούμε για να βρούμε αυτούς που σπέρνουν το δηλητήριο και το θάνατο στην πόλη μας και να… πληρώσουν όπως πραγματικά τους αξίζει. Κι ας βρεθούν διάφοροι που θα μας κράξουν. Όλοι αυτοί που κατά καιρούς έχουν κάνει καταγγελίες για την παρουσία αδέσποτων στην πλατεία προτρέποντας τις αρχές να τα μαζέψουν με κάθε τρόπο, αποθεώνοντας τους μάλιστα όταν προχώρησαν στη συγκεκριμένη ενέργεια.
Εμείς απλώς ψάχνουμε ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ και αργά ή γρήγορα οι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ θα βρεθούν και θα μας βρουν ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ. Και ελπίζουμε να είμαστε πολλοί…
------------------------------------------
«Πριν από ένα περίπου μήνα βρέθηκα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου τα Γρεβενά. Μένω εκτός Γρεβενών, αλλά ανεβαίνω αρκετά συχνά στους γονείς μου και στην πόλη που μεγάλωσα. Νιώθω τυχερός που τα τελευταία χρόνια έχω για συγκάτοικο ένα εκπληκτικό σκυλί που μ’ ακολουθεί σε κάθε μου βήμα. Και νιώθω τυχερός που έφυγα από τα Γρεβενά και το σκυλί μου παραμένει ζωντανό. Γιατί το λέω αυτό; Αν αφιερώσετε λίγο χρόνο για να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο θα καταλάβετε τι εννοώ.
Είπα λοιπόν να κάνω ξένοιαστος μια βόλτα στο Καστράκι και να αφήσω ελεύθερο το σκυλί μου να τρέξει και να παίξει στη φύση. Ευτυχώς ένας ηλικιωμένος κύριος που εκείνη την ώρα έκανε τον περίπατο του με γλίτωσε από το μοιραίο διότι τώρα το σκυλί μου θα μπορούσε να είναι νεκρό. Όπως την πατάνε όλα τα αδέσποτα της πόλης που δεν έχουν κάποιον να τους φροντίζει και να τους προσέχει.
«Μην τον αφήνεις ελεύθερο παιδί μου. Ρίχνουν φόλες εδώ» μου είπε ο συγκεκριμένος κύριος και τον ευγνωμονώ πραγματικά γι’ αυτή του τη συμβουλή.
Στην αρχή πάντως δεν έδωσα και μεγάλη σημασία στη συμβουλή του αν και η αλήθεια είναι πως από φόβο και μόνο έχοντας ακούσει τόσα πολλά έδεσα το σκύλο μου. Λίγο πριν φύγω για το σπίτι αντίκρισα το μακάβριο θέαμα με τα ίδια μου τα μάτια. Σ’ ένα από τους κάδους σκουπιδιών ήταν πεταμένος ένας σκύλος, πιθανότητα δηλητηριασμένος και δύο κουτάβια. Ειλικρινά δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή και όσο κι αν ακούγεται γραφικό ξεχειλίζω από οργή.
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουμε όλοι όσοι αγαπάμε τα ζώα, αλλά κάνω έκκληση σε όσους ενδιαφερθούν να κυνηγήσουμε με κάθε τρόπο αυτούς τους ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ. Άκουσα διάφορα, αλλά δεν έχω αποδείξεις.
Ας μην μείνουμε άλλο με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι θέμα χρόνου να βρούμε το δολοφόνο και μετά το νέο νόμο να πληρώσει όπως του αρμόζει για τα εγκλήματα που έχει κάνει. Γιατί απ’ ότι έμαθα δεν είναι το μοναδικό κρούσμα, αλλά έχουν προηγηθεί πολλά στο παρελθόν.
Καλώ το Δήμαρχο και τις αρχές να μας βοηθήσουν και να μην μένουν άλλο με σταυρωμένα τα χέρια και ελπίζω να δείξουν την ανάλογη ανταπόκριση και όχι να βάλουν απλά την υπόθεση στο… αρχείο τους.
Ας αντιμετωπίσουμε τα αδέσποτα σαν έναν συνάνθρωπο μας που μας έχει ανάγκη και όχι απλά να γυρίσουμε την πλάτη λέγοντας «κρίμα το καημένο». ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ…
Ευχαριστώ για το χρόνο σας και ελπίζω η καταγγελία μου να δημοσιευτεί στη σελίδα σας».
ΕΝΑΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ / ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ ΦΙΛΟΖΩΟΣ
