Ο κόσμος πλέον γνωρίζει πολλά και καθημερινά μαθαίνει ακόμα περισσότερα για το σάπιο πολιτικό σύστημα πους μας πίνει το αίμα από το 74' μέχρι σήμερα.
Ο Δεκέμβρης του 08' και οι αγανακτισμένοι ήτανε τα προσεχώς γιατί το εργάκι δεν έχει αρχίσει ακόμα,ένα εργάκι το οποίο θα έχει happy end για έμας.
Με τα συνεχόμενα μέτρα που μας επιβάλουν μπορεί να μας κάνουνε χρηματικά φτωχότερους όμως μας γεμίζουν και θυμό και το ηφαίστειο κάποια στιγμή θα εκραγεί και τα ΜΑΤ θα είναι λίγα για να το σταματήσουν. Και όταν αυτό θα συμβεί όλοι εμείς οι ''δούλοι'' θα δείξουμε στους άρχοντες που μας εξευτελίζουν καθημερινά σε Ελλάδα και εξωτερικό πως είναι νιώθεις εξευτελισμένος και όχι μόνο,γιατί μπορείς να εξαπατάς λίγους για πολύ και καιρό αλλά όχι όλους για πάντα.
Αυτό το είδαμε και το καλοκαίρι που μας πέρασε μπορεί να μην πέτυχε τον στόχο του αλλά ελπίζω πως σύντομα θα επανέλθει,και θα επανέλθει γιατί είναι ο μόνος δρόμος που μας απέμεινε και αυτόν θα ακολουθήσουμε είτε είμαστε κόκκινοι είτε μπλε είτε ροζ είτε είμαστε γιατροί και δικηγόροι είτε είμαστε οικοδόμοι και σερβιτόροι γιατί από τα αρχαία χρόνια όταν οι Έλληνες είχανε πρόβλημα γινόντουσαν ένα και όλοι οι ''εξουσιαστές'' εμφανιζόντουσαν μετά την βροχή σαν τα σαλιγκάρια για να δώσουν ελπίδα,αυτή τη φορά όμως δεν θα επιστρέψουν και δεν θα έχουνε ελπίδα ούτε για τον εαυτό τους.
Η Αργεντινή θα αναβιώσει σε χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης και τότε πολλά θα αλλάξουν,η αντεπίθεση των εξαθλιωμένων είναι θέμα χρόνου και ίσως τότε να μην υπάρξει ελικόπτερο.......
*Ο τίτλος είναι στίχος από το παρακάτω τραγούδι του Σπύρου Γραμμένου.
