Η χρηματοδότηση είναι αμφιλεγόμενη, καθώς η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα είναι μια αναπόδεικτη τεχνολογία με τους επικριτές να υποστηρίζουν ότι δεν είναι εμπορικά βιώσιμη, φιλική προς το κλίμα ή ασφαλής.
Από την άλλη πλευρά, οι υποστηρικτές της συγκεκριμένης τεχνολογίας επισημαίνουν ότι είναι κρίσιμης σημασίας για τη μείωση των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη από τα ορυκτά καύσιμα, τα οποία θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται για δεκαετίες.
Τα ευρωπαϊκά έργα δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα παρουσιάζουν μεγάλες καθυστερήσεις, παρά το γεγονός ότι έχουν λάβει δισεκατομμύρια ευρώ στο πλαίσιο της κοινοτικής χρηματοδότησης.
Ειδικότερα, αν και 12 μονάδες υποτίθεται ότι θα ξεκινούσαν να λειτουργούν το 2015,τελικά μέχρι το 2020 μόνο 4 με 6 θα έχουν τεθεί σε λειτουργία.
Πακέτο ενεργειακών υποδομών
Το πακέτο ενεργειακών υποδομών περιγράφει πώς η τεχνολογία CCS θα μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε μεγάλη κλίμακα επιτρέποντας παράλληλα τη χρήση των ορυκτών καυσίμων.
Για τον λόγο αυτό υποστηρίζεται ότι «η μελλοντική ανάπτυξη του διασυνοριακού δικτύου για τη μεταφορά του διοξειδίου του άνθρακα απαιτεί να ληφθούν μέτρα τώρα για τον σχεδιασμό των υποδομών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την ανάπτυξη».
Ωστόσο, στο πλαίσιο δημόσιας συζήτησης σχετικά με την κατανομή της χρηματοδότησης της CCS στο πακέτο, εκφράστηκε η άποψη ότι η χρηματοδότηση «δεν έχει καμιά λογική σε οικονομικό ή πολιτικό επίπεδο».
Σημειώνεται ότι το 2008, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας υπολόγιζε ότι κάθε τόνος CO2 που έχει δεσμευθεί μέσω CCS θα κόστιζε 40 έως 90 δολάρια (€ 30 – € 68) ανά τόνο, αλλά οι τρέχουσες τιμές του άνθρακα προσεγγίζουν τα 11δολάρια(€ 9) ανά τόνο.
