2008 vs 2012

Σάββατο απόγευμα 6/12/2008 και αποφασίζω με μια φίλη μου να πάμε να δουμε κινηματογραφο στο κέντρο της Αθήνας... Γερμανική ταινία... "το κύμα". Γύρω στις δέκα μπήκαμε μέσα στην αίθουσα και βγήκαμε λίγες ώρες μετά.. Λες και βγήκαμε σε άλλη χώρα.. Μια Αθήνα φωτιά.. Κόσμος, φασαρία .. "Ενα παιδί σκοτώθηκε από αστυνομικό" μας είπαν.. Το σπίρτο άναψε.. Η σπίθα που έλειπε από την καταπιεσμένη κοινωνία (που τώρα θα θέλαμε πολύ να είχαμε) είχε ανάψει...

Τετάρτη βραδάκι 8/2/2012 και αποφασίζω να δω dvd μόνος μου στο σπίτι μου! Γύρω στις εντεκάμιση! Λίγες ώρες μετά τελειώνει το έργο.. Λες και βγήκα σε άλλη χώρα!

Ησυχία.. Ηρεμία... " Ενα κράτος περνάει το πιο δύσκολο βράδυ της σύγχρονης ιστορίας του" διάβασα.. Τα περιθώρια εξαντλήθηκαν.. Οι διαπραγματεύσεις τελείωσαν...

Το σπίρτο έσβησε για τα καλά... (;;;;)

Γιατί είμαστε ακόμη μέσα; Γιατί δεν παίρνουμε και εμείς τις δικές μας κατσαρόλες (Αργεντινή!) να βγούμε στους δρόμους;; Η σπίθα δεν χάθηκε.. Η σπίθα είμαστε εμείς....

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ