μας τα πήραν όλα, κι αν δεν τα χουν πάρει ήδη, οι μέχρι τώρα πράξεις τους δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν θα σταματήσουν μέχρι να τα πάρουν. Μας έχουν τρομοκρατήσει ότι αν βγούμε απ' το ευρώ θα έχουμε φτώχεια, πείνα, στάση πληρωμών...Nαι, τώρα δηλαδή τι έχουμε; Mε την ανεργία στα ύψη και συνεχώς αυξανόμενη, τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις που κλείνουν καθημερινά, τις συνεχιζόμενες μειώσεις μισθών και συντάξεων, την ολοκληρωτική έλλειψη κράτους πρόνοιας (νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και φάρμακα, σχολεία χωρίς καθηγητές και βιβλία, ασφαλισμένοι που πρέπει να πληρώνουν τα φάρμακά τους κ.α.) για που πάμε; Ακριβώς εκεί, στην φτώχεια, την πείνα τη στάση πληρωμών ή τις σχεδόν μηδενικές πληρωμές. Αλλού είναι η διαφορά του μέσα ή έξω απ' την Ε.Ε. και το ευρώ...
Η διαφορά είναι ότι υπογράφοντας το νέο μνημόνιο -το οποίο ταυτόχρονα νομιμοποιεί και το παράνομο και αντισυνταγματικό πρώτο- και παραμένοντας στην ε.ε. ακυρώνουμε όλες τις μάχες και τις θυσίες που έκανα οι πρόγονοί μας για την ανεξαρτησία και την ελευθερία μας, υπογράφουμε 100 και ίσως πολύ περισσότερα ακόμα χρόνια σκλαβιάς και τους παραχωρούμε το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται αυτοί τον τόπο μας, υπογράφουμε ότι κάθε προσπάθεια αναγέννησης θα πρέπει να περνάει απ τη δική τους έγκριση -υπάρχει κάποιος που πραγματικά πιστεύει ότι θέλουν να ανακάμψουμε;- Τους δίνουμε το δικαίωμα να συνεχίσουν να νομοθετούν και να φορολογούν με μοναδικό γνώμονα το πώς δεν θα ξανασηκώσουμε ποτέ κεφάλι, τους δίνουμε το δικαίωμα να ορίζουν τις ζωές και τις τύχες εμάς και πολύ περισσότερο των παιδιών μας.
Ας πτωχεύσουμε λοιπόν κι ας βγούμε έξω απ την Ε.Ε. και το ευρώ, ας πεινάσουμε μια ώρα αρχύτερα -έτσι κι αλλιώς θα γίνει- αλλά ας κρατήσουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε μόνοι μας τον τρόπο που θα τα ξεπεράσουμε όλα αυτά. Ας κρατήσουμε το δικαίωμα να εκμεταλλευτούμε εμείς τα καλά αυτής της γης, τον ήλιο μας, τη θάλασσά μας, τα λιμάνια μας, τα νησιά μας, τη εύφορη γη μας το υπέδαφος μας...Ας κρατήσουμε το δικαίωμα να εκμεταλλευτούμε εμείς τον ιδρώτα, τον πόνο και το μόχθο μας κι αν στη τελική δεν τα καταφέρουμε το κρίμα στο λαιμό μας.
thoureios.blogspot.com
