«Ήταν το πιο τρομακτικό και ανόητο, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι, ατύχηµα. Ήρθε να µε πάρει από το ξενοδοχείο όπου διέμενα, ένα φιλικό µου ζευγάρι από το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και θα πηγαίναμε για φαγητό. Στάθμευσε το αυτοκίνητο η σύζυγος του κυρίου, ήρθε εκείνος για να µε χαιρετίσει, άνοιξε την πίσω πόρτα για να µπω μέσα, εγώ πλησίασα στο παράθυρο της κυρίας για να τη χαιρετίσω και εκείνη τη στιγμή, της κύλησε το αυτοκίνητο προς τα πίσω και αντί να πατήσει φρένο, πάτησε γκάζι. Ήρθε λοιπόν το αυτοκίνητο µε τρομερή ταχύτητα κατά πάνω µου µε την όπισθεν και η πόρτα µε παρέσυρε και µε πέταξε στο δρόμο µε αποτέλεσμα να σπάσω το µηρό µου. Ευτυχώς δεν έσπασα τη λεκάνη µου, όπως ακούστηκε, διότι σίγουρα κάτι τέτοιο θα ήθελε περισσότερο χρόνο να επουλωθεί».
