από τον Βαγγέλη Ευαγγελίου
Καθαρά Δευτέρα! Ονομάστηκε έτσι, γιατί οι Χριστιανοί "καθαρίζονταν" πνευματικά και σωματικά. Από αύριο λοιπόν, θα έχουμε πιο καθαρούς πολιτικούς και πολίτες; Σωματικά και πνευματικά; Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς σήμερα. Μέρα νηστείας ζούμε από... τότε που ήρθαν οι Δουνουτούτες. Από τότε, κάθε μέρα Καθαρά Δευτέρα τη βλέπουμε. Όσον αφορά την αργία, να πας να το πεις σε αυτούς που έχασαν την δουλειά τους, εξαιτίας των "χαρταετών" μας. Ενώ κάποιοι άλλοι αργούν καθημερινά, χρόνια τώρα, να κάνουν πράξη τις υποσχέσεις τους.
Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, ενώ έμπιστες πληροφορίες μου, λένε πως η Τρόικα και το συγγενολόι της, θα δώσουν παράταση στη Σαρακοστή έως το 2025. Μετά την παράταση βλέπω να έρχονται τα πέναλτυ πάντως. Την Καθαρά Δευτέρα συνηθίζεται να τρώμε λαγάνα, που φέτος για πρώτη φορά έγινε μία τράμπα! Αντί για λαγάνα, είχαμε κουλούρι. Ψωμάκι είναι και αυτό του Θεού. Να συνηθίζουμε και τις τρύπες. Την τρύπα που μας ανοίγουν σιγά σιγά. Τον λάκο! Ταραμά δεν είχαμε γιατί δεν έκαναν αυγά τα ψάρια μας. Μετά το "δεν πληρώνω, δεν πληρώνω" είχαμε το "δεν αυγώνω, δεν αυγώνω". Απο λαχανικά κάτι είχαμε, αλλά πολύ λαχάνιασμα βρε παιδάκι μου. Θα σου πω και γιατί. Επειδή κάναμε σάλτο σε κάτι κήπους να βουτήξουμε κάνα λαχανικό και μας κυνήγησαν κάτι σκύλοι. Πολύ λαχάνιασμα για ολίγα λαχανικά σου λέω!
Όσο για τη φασολάδα, χωρίς λάδι ε; Λες και είχαμε λάδι. Εδώ φασόλια δεν είχαμε. Βάλαμε κάτι πορτοκαλί κουμπιά μέσα, από ένα παλιό πουκάμισο εκτός μόδας, έτσι για ξεκάρφωμα! Σε κάθε κουταλιά, φτύναμε και από ένα κουμπί. Την κούμπωσα κανονικά την θεία μου που καθόταν απέναντι. Επίσης τέτοια μέρα συνηθίζεται το πέταγμα χαρταετού. Δεν μπορείς να φανταστείς το πόσο το χαίρομαι αυτό το έθιμο! Είναι η μοναδική φορά, η μοναδική στιγμή, η μοναδική μέρα μέσα στην χρονιά, που βλέπω ανθρώπους με το βλέμμα ψηλά! Να κοιτάνε περήφανα τον ουρανό. Να θρώσκουν άνω!
Εν τω μεταξύ πάντα τέτοια μέρα, θυμάμαι που πριν κάποια χρόνια πουλούσα χαρταετούς που έφερνε ένας φίλος από το Μπαλί, κάτι υπέροχους τεράστιους, πουλιά και δράκους. Την έστηνα Κατεχάκη και Μεσογείων γωνία, απέναντι περίπου από το 401 νοσοκομείο. Ωραίες εποχές. Να επικοινωνώ με τον κόσμο, για να πουλήσω την πραμάτεια μου. Πουλούσα αρκετούς τις 3 μέρες που ήμουν εκεί. Σάββατο, Κυριακή και Καθαρά Δευτέρα. Κάποιοι με συμπαθούσαν τόσο, που μου έδιναν περισσότερα χρήματα από όσο τους έλεγα ότι στοιχίζουν αυτά που αγόρασαν. Και εγώ χαμογελούσα και έβαζα αυτά τα χρήματα σε άλλη τσέπη. Το απόγευμα τα μετρούσα σπίτι όταν γύριζα και ένιωθα χαρά! Αφού αυτά ήταν η αγάπη του κόσμου! Έβγαζα αρκετά χρήματα για 3 μέρες που ήταν η εργασία με τους Χαρταετούς και έτσι έπαιρνα δώρα στους γονείς και στα αδέρφια μου.
Τώρα πια, όποτε βλέπω κάποιον να πουλάει Χαρταετούς, τον κοιτάζω με χαμόγελο! Να αγοράσετε κάποιον Χαρταετό, από κάποιον πλανόδιο και να τον πετάξετε! Θα ήθελα όμως να σας προτείνω κάτι για φέτος. Να του βάλετε για ουρά, τη μεγαλύτερη φοβία σας.. Και να τον αφήσετε να φτάσει ουρανό. Γιατί απλά ο Χαρταετός, πεθαίνει στον αέρα. Μαζί του και όλα τα άλλα.. Καλή Σαρακοστή!
